________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
૧૦૪
આમાનંદ પ્રકાશ
એ કહ્યું, વહુ, તું સુઈ જા. હું જાગતી રહીશ. મારે આજે તેને શિક્ષા કરવી છે. પછી શિવભૂતિની માતા ઘરના દરવાજા બંધ કરી જાગતી બેઠી. અર્ધ રાત્રી વીત્યા પછી શિવભૂતિ રખડતા રખડતો પિતાને ઘેર આવ્યું અને તેણે દ્વાર ઉઘાડવાને પિકાર કર્યો. તેની માતાએ અંદરથી જવાબ આપે, પુત્ર, આટલી રાત્રે દ્વાર ઉઘડશે નહીં, જે ઘરનું દ્વાર ઉઘાડું જોવામાં આવે તે ઘરમાં પેશી જા. માતાના આવા વચન સાંભળી શિવભૂતિના મનમાં રીસ ચડી અને તે તરતજ પાછો વળ્યો. તેણે વિચાર્યું કે, માતાએ મારું અપમાન કર્યું, માટે હવેથી તે ઘરના દ્વાર આગળ આવવું જ નહીં. જે ઘરના ઉધાડા દ્વાર હોય, ત્યાં જવું તે વખતે તેને યાદ આવ્યું કે ” સાધુના ઉપાશ્રયનું દ્વાર હંમેશા ઉઘાડું રહેતું હશે, માટે ત્યાં જાઉં” આવું ચિંતવી શિવભૂતિ સાધુના ઉપાશ્રયમાં ગયે.
ઉપાશ્રયમાં તે વખતે અર્પષ્ણુસૂરિ ઉતર્યા હતા. તેઓ ઘણા વિદ્વાન અને મુનિધર્મના ધુરંધર હતા. શિવભૂતિ અંદર ગયે ત્યાં તેઓ શાંત વૃત્તિથી મધુર સ્વરે પિતાના સ્વાધ્યાય ધ્યાન કરતા હતા. અનગારની તેવી ધાર્મિક તલ્લીનતા જોઈ શિવભતિના હદયમાં સારી અસર થઈ આવી અને તેની ચપલ મનવૃત્તિ બદલાઈ ગઈ. તત્કાલ તેણે હૃદયમાં ચિંતવ્યું કે, અહા ! મુનિઓની કેવી નિર્મલવૃત્તિ, કેવી પવિત્ર કિયા અને કેવી સુખરૂપ પ્રવૃત્તિ છે ! આવા ઉત્તમ અવતારી અનગારના જીવનને ધન્ય છે. આવા મહાત્માઓને માન અપમાનનું કશું દુઃખ લાગતું જ નથી, તેમના નિર્મલ હૃદયમાં હંમેશા સમાન ભાવ રમી રહ્યા છે. ” આવું ચિંતવી શિવભૂતિ પિતાનું મસ્તક ભૂમિપર અડાડી તે સૂરિવરને નમી પડે. વંદના કર્યા પછી બલ્ય, ભગવન, મહાનુભાવ, હું આ સંસારમાં ભ્રમણથી ભય પામી તમારે શરણે આવ્યો છું. આપ મારે ઉદ્ધાર કરે. મને દીક્ષા આપી આ ભવરૂપ મહાવ્યાધિમાંથી મુક્ત કરો. અનુચિતવેળાએ આ પ્રમાણે પ્રાર્થના કરવા આવેલા શિવભૂતિને જે આચાર્ય વિચારમાં પડયા, અને ક્ષણવાર પછી બોલ્યા-ભદ્ર, કોણ છે ? અત્યારે
For Private And Personal Use Only
