Page Text
________________
(અનુસંધાન છેલ્લા પાનાનું ...)
જેના હૃદયમાં પ્રકાશની ઝંખના છે એ જ માણસ છે. આત્માનો પછી તો થોડા સમય બાદ સાબરમતી આશ્રમમાં અધ્યાપન પ્રકાશ આંખને સાફ કરે છે. એવા પ્રકાશમય આનંદથી જ જીવન મંદિરમાં પરીક્ષિતભાઈના આગ્રહથી શિક્ષક તરીકે જોડાઈ ગઈ. ઉજ્જવળ બને છે. એટલા માટે એ પ્રેમળ જ્યોતિ - અમર જ્યોતિ અધ્યાપન મંદિરની બહેનો સાથે રોજ સવારે એક કલાક પ્રાર્થના માટે પ્રાર્થના કરવી પડે છે. દિવસ-રાત, એની આશામાં રાહ પછી ગુરુદયાલ મલ્લિકજી પ્રવચન આપતા એટલે મનેય એમના જોવાની છે. સત્સંગનો લાભ મળ્યો હતો. ગુરુદયાળ મલ્લિકજીને અમે “ચાચાજી'
‘બૈઠા હું મંદિર કે બાહિર, કહેતા. તેઓ પ્રભુના નમ ભક્ત અને અધ્યાત્મ માર્ગના પથિક
લે કે દિલમેં આશ; હતા. કવિવર ટાગોરના શાન્તિનિકેતનમાં શિક્ષક તરીકે જોડાયા
કભી તો બુલાઓગે હી, પછી તેમને રવીન્દ્રનાથ ટાગોરની ચેતનાનો સ્પર્શ થયો અને
અપને ચરણન પાસ... બૈઠા હું. રવીન્દ્રનાથને તેઓ પોતાના ગુરૂ માનતા થયા. ચાચાજીના પ્રવચનની
તેરી શરણ છાયા મેં, નોંધ હું કરતી. તેમાંની એક વાત મને રોજ યાદ આવે છે.
જો હૈ પ્રકાશ; એકવાર તેઓ (ચાચાજી) વહેલી સવારે બાગમાં બેઠા હતા.
ઉસમેં મેરી આત્મા કા હજુ થોડો અંધકાર હતો. બહાર કોઈ મસ્તીમાં આવી ગાતું હતું.
હોગા પૂર્ણ વિકાસ... બૈઠા હું. ‘નમું ઉસ બહ્મ કો જો સબસે મહાન,
ઓમ શાન્તિઃ ઓમ શાન્તિઃ ઓમ શાન્તિઃ' પૃથ્વી જિસકી પાદુકા, અંતરિક્ષ શરીર,
ચાચાજીનો એ સહવાસ તો અમૃતરસનું પાન હતું. સૂરજ-ચાંદ આંખે, ઔર શિર આસમાન.
ગોપી, રોજ વહેલી વારે મસ્જિદમાંથી પોકારાતી બાંગ અને જ્યોતિ ઉસકી વાણી, દિશા ઉસકે કાન,
બારીમાંથી ઘૂ... ઘૂ... કરતા કબૂતરો, જગાડી દે છે ત્યારે હુંય પવન ઉસકા પ્રાણ, જો સબ મેં સમાન...'
એવા પ્રકાશની રાહ જોતી દિવસો પસાર કરું છું. સામાન્ય રીતે અંધકાર દૂર થવા લાગ્યો હતો અને ધીમે ધીમે પ્રકાશ ફેલાઈ આવી વાતો કરું એટલે તું વાત ઉડાવી દેતી. પણ આજે તક મળી રહ્યો હતો. કુદરતનું બધું એક વિહાર કાળા કામળાની નીચે ઢંકાઈ એટલે ઝીલી લીધી! તારા ઉપર તો મેં આશાનો ડુંગર ચણ્યો છે. ગયું હતું, તે હવે પ્રકાશની સાથે નજરે પડવા માંડ્યું. આપણે આગળનું વિધતા જાણે...! એકબીજાને ઓળખવા માટે જેમ ભાષાનો ઉપયોગ કરીએ છીએ તેમ પ્રકૃતિને, પ્રભુને, પ્રભુની લીલાને ઓળખવા માટે જ્યોતિની
બાનાં મીઠા સ્મરણ સાથે વહાલ પણ જરૂર પડે છે. માટે જ આપણો આત્મા કહે છે, “મને પ્રકાશ
નીલમ પરીખ જોઈએ છે, વધુ પ્રકાશ જોઈએ છે.'
(ગોપી મારી પૌત્રી છે.) ‘પ્રેમાળ જ્યોતિ તારો દાખવી, મુજ જીવનપંથ ઉજાળ...” જે સત્ય છે, જે અનંત છે તેને જાણવાની અદમ્ય ઈચ્છા છે. શ્રી મુંબઈ જૈન યુવક સંઘને મળેલ અનુદાનની યાદી પ્રકાશ બે પ્રકારના છે. એક આ બહારનો પ્રકાશ અને બીજો
- જનરલ ડોનેશન અંદરનો પ્રકાશ સત્ય જ્યોતિ છે, જે બહારનો પ્રકાશ છે, તે અંદરના પ્રકાશનો જ અંશ છે. આ દુનિયારૂપી માયા જેણે નિર્માણ રૂપિયા
નામ કરી છે તે કેટલો ખૂબસૂરત હશે?
૪,૦૦૦/- શ્રી ઈન્દ્રવદન સી. શાહ આટલું કહી ચાચાજી થોડો સમય આંખો મીંચી મૌન રાખે છે ૨,૦૦૦/- શ્રીમતી રીટાબેન એમ. કોઠારી અને પછી ધીમે રહીને કહે છે:
૨,૦૦૦/- પ્રેરણા કોઠારી એક વાત યાદ આવે છે - વસંતઋતુના દિવસો હતા. ચારે ૧,૦૦૦/- સુહાસીની કોઠારી તરફ ખૂબ સૌંદર્ય પથરાયું હતું. રાબિયા એક ગુફામાં બેસી ધ્યાન
જમનાદાસ હાથિભાઈ મહેતા અનાજ રાહત ફંડ ધરતી હતી. એક બહેનપણી આવીને તેને કહેવા લાગી, ‘રાબિયા!' બહાર આવ. જરા ખુદાની કરામત જો.. કેવી ખીલી છે!”
૨,૦૦૦/- શ્રી બાબુલાલ જી. અદાની “તું સૌંદર્ય – દર્શન માટે મને બહાર બોલાવે છે, તે બરાબર
પ્રબુદ્ધ જીવન સૌજન્યદાતા જ છે. પણ હું તને અંદર ગુફામાં બોલાવું છું. તું અંદર આવીને ૫૧,૦૦૦/- શ્રી મહાવીર જૈન વિદ્યાલય જિનાગમ કુદરતના - ખુદાને સૃષ્ટાને જો.''
પ્રકાશન (‘મે' મહિનાનું સૌજન્ય) આમ બહારના તેમજ અંદરના બન્ને પ્રકાશની જરૂર છે. ૧૩૦) પ્રબુદ્ધ જીતુળ
( મે - ૨૦૧૯ )
| SR No. | 526130 |
| Book Title | Prabuddha Jivan 2019 05 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Sonal Parikh, Sejal Shah |
| Publisher | Mumbai Jain Yuvak Sangh |
| Publication Year | 2019 |
| Total Pages | 172 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India |
| File Size | 6 MB |