Prabuddha Jivan 2016 11

SR No.: 526100
Original Sutra Author: N/A
Author: Sejal Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 2016
Total Pages: 44
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 2 MB

Page 31

નવેમ્બર, ૨૦૧૬
પ્રબુદ્ધ જીવન
૩૧
સોળમા તીર્થંકર શ્રી શાંતિનાથ પ્રભુના સમયમાં, તેમના પુત્ર નંદીવર્ધને, ભગવાનની હયાતીમાં ત્રણ પ્રતિમાજી-બિંબો ભરાવેલા. ચક્રધરે શ્રી સિદ્ધાચલજીનો સંઘ કાઢેલ. ત્યારે ઈંદ્ર મહારાજાની તેમાંની આ એક પ્રતિમા હોવાનો ઉલ્લેખ ૧૪મા સૈકામાં શ્રી પ્રેરણાથી શ્રી ચક્રધરે શ્રી સિદ્ધાચલજીનો ઉધ્ધાર કર્યો, જે દસમો હતો. વિનયપ્રભ વિજયજીએ લખેલ “તીર્થમાળા'માં છે.)
વીસમા તીર્થંકર શ્રી મુનિસુવ્રતસ્વામીનાં સમયમાં શ્રી દશરથ ત્યારબાદ લગભગ ૧૧ સૈકા બાદ, કોઈ કારણસર મહાતીર્થ રાજાએ રામ-લક્ષ્મણ પુત્રો તથા પરિવાર સાથે છરી પાળતો શ્રી શ્રી શત્રુંજયનાં ઉધ્ધારની પરિસ્થિતિ ઊભી થઈ. તે સમયે મહામાત્ય સિદ્ધાચલજીનો સંઘ કાઢેલ. શ્રી રામચંદ્રજી અને લક્ષ્મણજીએ શ્રી ઉદયનનો જ્યેષ્ઠ પુત્ર-વાભટ્ટ (બાહડ) જે મહારાજા કુમારપાળનો સિદ્ધાચલજીનો ઉધ્ધાર કરેલ. આ અગિયારમો ઉધ્ધાર થયો. મંત્રી હતો, તેણે વિક્રમ સંવત ૧૨૧૩માં આ મહાતીર્થનો ૧૪મો
બાવીસમા તીર્થંકર શ્રી નેમિનાથ પ્રભુનાં ઉપદેશથી પાંડવોએ ઉધ્ધાર કર્યો હતો. તે સમય જૈન તીર્થો તથા જૈન ચૈત્યોનો ઉન્નતિ શ્રી સિદ્ધાચલજીનો સંઘ કાઢેલ અને તીર્થનો મહા ઉધ્ધાર કરેલ. પાંડવો કાળ હતો. સિદ્ધાચલ ઉપર ચાર માસનાં ઉપવાસ કરી મોક્ષે ગયા. તીર્થાધિરાજનો પરંતુ ત્યારબાદ ચૌદમા સૈકામાં ગુજરાતમાં પાદશાહી પ્રતિનિધિ આ રીતે બારમો ઉધ્ધાર થયો. આ બાર ઉધ્ધાર તીર્થંકર પ્રભુના તરીકે (સુબા તરીકે) પાટણમાં અલપખાન ૧૯૬૬માં આવ્યો. ત્યારે સમયમાં થયા એટલે કે વિક્રમ સંવત તથા વીર સંવત પહેલા થયા વિક્રમ સંવત ૧૩૬૯માં આબુ ઉપર તથા અન્ય મંદિરોનો સ્વેચ્છાએ હતા. જેટલી જેટલી વખત સિદ્ધાચલ તીર્થનાં જે જે ઉધ્ધારકો થયા, ધ્વંસ કર્યો. અને તે જ વર્ષમાં શત્રુંજય તીર્થાધિપતિ આદિશ્વર તે ઉધ્ધાર કરીને ગિરનાર પધાર્યા, તે સર્વ ઉધ્ધારકો શ્રી ચંદ્રપ્રભાસ ભગવાનની પ્રતિમાનો પણ ભંગ સ્વેચ્છાએ કર્યો હતો. તીર્થ આવવાનું ચૂક્યા નથી; આ કથન શ્રી શત્રુંજયમાહાત્માદિ પાલનપુર નિવાસી સલક્ષણનો પોત્ર દેસલ પાટણવાસી થયેલ. ગ્રંથોનાં હિસાબે માનવું વધુ પડતું નથી.
તેનાં ત્રણ પુત્રોમાં નાના પુત્ર સમરસિંહ સાથે તે પાટણમાં રહેતો - વીર સંવત ૨૦૪થી ૫૮૪ના સમયમાં પ્રખર જ્ઞાની, પ્રતિભાવંત હતો. સમરસિંહ અલપખાનનો ઉચ્ચ અધિકારી હતો. તેણે ખાન શ્રી વજૂસ્વામી થયા. તેઓ શ્રી મહાવીર પ્રભુની પાટે તેરમા પટ્ટધર પાસે જઈ જણાવ્યું અમારી આશાનાં આધારભૂત સ્વામી! હતા. તેઓને બીજા ભદ્રબાહુ સ્વામી પણ કહેવામાં આવે છે. તે હિન્દુઓની હજ ભાંગી નાખી છે, એથી દુનિયા નિરાશ થઈ છે, સમયે કાળ પ્રભાવે શ્રી શત્રુંજય તીર્થનો અધિષ્ઠાયક કપર્દી યક્ષ વગરે...” આને માન આપીને તીર્થ માંડવાનું ફરમાન કરી, તે માટે મિથ્યાત્વી થઈ ગયો હતો. તે મનુષ્ય ભક્ષણ કરતો હતો અને રુધિર, માલેક અહિદરને આદેશ આપ્યો. સમરસિંહે આરાસણની ખાણમાંથી ચામ, હાડ, માંસથી તીર્થાધિરાજની અતિ આશાતના થતી હતી. સરસ ફલહી પાષાણની પાટો મેળવી, તેમાંથી આદિશ્વર દાદાની આસપાસના પચાસ યોજન સુધી બધું ઉજ્જડ થઈ ગયું હતું. યાત્રા પ્રતિમા ઘડાવી. વિ. સંવત ૧૯૭૧માં પોતાના પિતાને સંઘપતિ બંધ હતી. તે સમયે મધુમતી (હાલનું મહુવા) ઉપરાંત ૧૨ ગામનાં બનાવી સંઘ કાઢીને ઉપકેશ ગચ્છનાં સિદ્ધસૂરિજી પાસે આદિશ્વર અધિપતિ વીર જાવડશાહ હતા, જેઓ અશ્વોનાં સોદાગર હતાં. શ્રી દાદાની પ્રતિષ્ઠા કરાવી શત્રુંજય મહાતીર્થનો પંદરમો ઉધ્ધાર કર્યો. યશોધર મુનિએ તેમને કહ્યું કે તક્ષશીલામાં જે ભવ્ય તીર્થ છે, તેનાં ત્યારબાદ કાળક્રમે કોઈ સ્વેચ્છાએ દાદાની પ્રતિમા પુનઃ ખંડિત મૂળનાયક શ્રી આદિશ્વર પ્રભુની ભવ્ય પ્રતિમાજી નું મહુવા લઈ જજે. કરી હતી. ગુજરાતનો શાહજાદો બહાદુરશાહ ચિત્તોડ આવેલ ત્યારે એ પ્રતિમાજીની પ્રતિષ્ઠા તારા તથા તારા પત્નીના હાથે શત્રુંજય કર્માશાહે તેને જરૂર હોવાથી એક લાખ રૂપિયા આપેલ. વિ. સંવત મહાતીર્થ પર થવાની છે, જે તેઓ લઈ ગયા.
૧૫૮૩માં બહાદુરશાહ ગુજરાતની ગાદીએ બેઠો. કર્માશાહે તેને જાવડશાહે શત્રુંજયોધ્ધાર માટે સહાયક થવા શ્રી વજૂસ્વામીને મળીને અગાઉ આપેલા વચન મુજબ-કર્માશાહે શત્રુંજય તીર્થ ઉપર વિનંતી કરી. તે સમયે શ્રી વજૂસ્વામીએ પ્રતિબોધેલ મનુષ્ય મૃત્યુ બાદ પોતાની કુલદેવી સ્થાપવા આજ્ઞા આપવા કહેતા-કોઈપણ પ્રતિબંધ કવડ યક્ષ તરીકે ઉત્પન્ન થયેલ. પૂ. વજૂસ્વામીની નિશ્રામાં, કવડ ન કરે તેવું ફરમાન કરી આપ્યું. ત્યાર બાદ કર્માશાહે સંઘ કાઢી શત્રુંજય યક્ષની મદદથી મધુમતી (મહુવા)થી શ્રી શત્રુંજય મહાતીર્થનો છ'રી તરફ પ્રયાણ કર્યું. શત્રુંજય પહોંચ્યા બાદ, મહાઅમાત્ય વસ્તુપાળે પાળતો સંઘ કાઢ્યો. દુષ્ટ કપટી યક્ષ અને અસુરોનો નાશ કરી, લાવી રાખેલ મમ્માણી ખાણના પાષાણખંડો ભૂમિમાંથી કઢાવી, મહાતીર્થનો તેરમો ઉધ્ધાર કરી, તક્ષશિલાથી લાવેલ દાદાની વાસ્તુશાસ્ત્રના વિદ્વાન વાચક વિવેક મંડન અને પંડિત વિવેક ધીરની પ્રતિમાની પૂ. વજૂસ્વામીનાં હસ્તે પ્રતિષ્ઠા કરી. યાત્રા ફરીથી શરૂ દેખરેખ નીચે આજે બિરાજમાન છે તે નયનરમ્ય પ્રતિમા બનાવરાવી. કરાવી. ગામે ગામનાં સંઘો દાદાની પૂજાભક્તિ કરીને ગિરિરાજ પછી સર્વ સંઘોને આમંત્રણ મોકલી, બોલાવી સંવત ૧૫૮૭ના પરથી નીચે આવી ગયા હતા, પરંતુ શેઠ જાવડશાહ તથા તેમના વૈશાખ વદી (ગુજરાતની ગણનાએ ચૈત્ર વદી) ૬ રવિવારને દિને પત્ની સુશીલાદેવી દાદાની સમક્ષ ભક્તિમાં લીન થઈ ગયા અને ધર્મરત્નસૂરિ શિષ્ય-પટ્ટધર વિદ્યામંડનસૂરિ પાસે પ્રતિષ્ઠા કરાવી તે જ મુદ્રામાં બન્નેએ દાદાના દરબારમાં જ દેવલોક-ઉચ્ચલોક તરફ અને એ રીતે શત્રુંજયની ખંડિત પ્રતિમાનો કર્માશાહે ઉધ્ધાર કરાવ્યો. પ્રયાણ કર્યું. પ્રભુ ચરણે પહોંચી ગયા.
જે ઉધ્ધાર ૧૬મા ઉધ્ધારની ૫૦૦મી સાલગીરી ઉજવવાનું આયોજન મહુવામાં ભવ્ય જિનાલયમાં જે જિવિતસ્વામી ભગવાન મહાવીર- શેઠ આણંદજી કલ્યાણજીની પેઢી કરી રહી છે. સ્વામીની મનમોહક પ્રતિમા છે, તે પણ શેઠ જાવડશાહ, મહારાજા જે કાંઈ હકીકત દોષ રહી ગયો હોય કે શાસ્ત્રાજ્ઞા વિરુધ્ધ લખાઈ વિક્રમ પાસેથી તક્ષશિલાથી લાવેલા. મહુવામાં ભવ્ય જિનપ્રાસાદનું ગયું હોય તો ક્ષમા યાચું છું. “મિચ્છા મિ દુક્કડમ્' નિર્માણ કરી પૂ. વજૂસ્વામીનાં હાથે તેની પ્રતિષ્ઠા વિક્રમ સંવત લિ. સંઘ સેવક હિંમતલાલ શાંતિલાલ ગાંધી, શીવરી-મુંબઈ ૧૦૮માં ભવ્ય રીતે કરેલ. (ભગવાન મહાવીરનાં જ્યેષ્ઠ બંધુ રાજા
મોબાઈલ: ૯૩૨૩૩૩૧૪૯૩.