Prabuddha Jivan 2015 12

SR No.: 526089
Original Sutra Author: N/A
Author: Dhanvant Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 2015
Total Pages: 44
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 2 MB

Page 11

ડિસેમ્બર, ૨૦૧૫
પ્રબુદ્ધ જીવન
નિરીશ્વરવાદી વિચારોને પણ સ્થાન હતું. * પશ્ચિમની પ્રજા પાસે પુણ્યનો ખ્યાલ *
કલ્પના કરીને, જીવના અસ્તિત્વનો સ્વીકાર ભારતીય દર્શનની એ કોઈ ત્રુટિ કે ઊણપ | Es નથી, પણ પાપનો ખ્યાલ છે.
| જંતુ (virus) અને કીટકો (bacteria)થી નથી, વાસ્તવમાં આ વિષયની તાત્વિક રાહ
માંડીને પશુ, પક્ષી અને વનસ્પતિ વૃક્ષોથી શરૂ વિચારણાને ભારતીય દાર્શનિકોનું મુખ્ય અને મહત્ત્વનું અર્પણ છે. કરી મનુષ્ય સુધી વિકસતો અને વિસ્તરતો સ્વીકાર્યો છે. જીવની વૃદ્ધિ ભારતીય વિચારકો અને ચિંતકો કેટલા સ્વતંત્ર અને નિર્ભીક હતા, (growth) અને વિકાસ (expansion)ની આખી પ્રક્રિયાનો સ્વીકાર એ વાતનો એ પુરાવો પુરો પાડે છે.
ડાર્વિનના ઉત્ક્રાન્તિવાદમાં જઈને ઠર્યો છે. એમાં જે વિચાર સ્થાપના પશ્ચિમી દર્શન પરંપરા પણ ભારતીય પરંપરા જેવી દીર્ઘ અને થયેલી છે તે એ કે જીવની ઉત્ક્રાન્તિ જૈવિક હસ્તી (biological સમૃદ્ધ છે. પરંતુ એમાં, ભારતીય દર્શનોની માફક, આત્મા અને being)થી માનવહસ્તી (human being) સુધી થયેલી છે. એ પરમાત્માનો વિચાર, એક વૈચારિક સળંગ વિકાસ પરંપરારૂપે થયો ઉત્ક્રાન્તિ વાસ્તવમાં ચેતનાની છે. જીવચેતના વિકસતી નથી. વળી, એ માત્ર ધર્મદર્શન કે તત્ત્વદર્શનના વિષયમાં જ નથી awarenessમાંથી consciousnessરૂપે વિકસી છે અને હજુ તેનો થયો. પરંતુ જીવવિજ્ઞાન, શરીરવિજ્ઞાન, મનોવિજ્ઞાન, vegitational growth ચાલુ જ છે, એમ તેઓ માને છે. ઉત્ક્રાન્તિના ભૌતિકવિજ્ઞાન, ન્યૂરોસાયન્સ વગેરે વિજ્ઞાન અંતર્ગત થયેલો છે, ક્રમમાં મનુષ્યચેતના વધુ વિકસી છે, તે બે અર્થોમાં, એક, id, ego અને એ પણ પ્રસંગોપાત્ત થયેલો છે, એક વૈચારિક શૃંખલારૂપે નહીં. અને super ego રૂપે અને બીજી અનેક શક્તિઓ એટલે કે તેથી પાશ્ચાત્ય દર્શનોમાંથી આત્મા અને પરમાત્માના ખ્યાલોનું powersરૂપે. જેમ કે, power of being, power of doing, power સુસંકલિત ચિત્ર ઉપસાવવાનું કામ કઠિન છે. વળી, જ્યારે પશ્ચિમ of learning, power of feeling, power of thinking, power કહીએ છીએ ત્યારે યુરોપ, અમેરિકા, ઑસ્ટ્રેલિયા-એમ જગતના of discriminating, power of judgementing, power of reવિવિધ ઉપખંડોનો, એમનાં રાષ્ટ્રો અને દેશોનો, સમાવેશ થાય છે.
membering, power of living વગેરે. મનુષ્યચેતનાનો વિકાસ એ બધાં ઉપખંડોની, અને એમાંય એમના પ્રાગઐતિહાસિક કાળ,
સંસ્થા, સમાજ અને પ્રથાઓના અનુ અંગે થયેલો છે. પ્રાચીનકાળ, મધ્યકાળ, અર્વાચીનકાળ અને આધુનિકકાળના
Consciousnessના આ વિકાસને તેઓએ conscience કે soul તત્ત્વદર્શનની પરંપરાને જોવા જઈએ તો પણ ઘણું લંબાણ થાય.
કહીને ઓળખાવ્યો છે. સંસ્થાઓ, સમજો અને પ્રથાઓની તેથી અહીં પાશ્ચાત્ય દર્શનમાં જુદાં જુદાં શાસ્ત્રો અને વિજ્ઞાનોમાં
_powergameમાં લેણદાર કે દેણદાર બનવા કરતાં ખુદવફાઈ
" સ્વ (Self) અને ભગવાન (God) રૂપે જે કાંઈ વિચારણા થઈ છે તેનું OિW
(ownself be true) જાળવવી તેને તેઓ મહત્ત્વની સમજે છે. આ સંક્ષિપ્ત સંકલન કરીને વાત કરવાનું વધુ વ્યાજબી જણાય છે. આવી
સ્વ (self) સુધી પહોંચવાના બે માર્ગો એમને જણાયા છે. તે છે : વિચારણાનો આરંભ ગ્રીક અને રોમન સંસ્કૃતિથી થયો હતો. પછી
સ્વગતાસંવાદ (self dialogue) અને પોતે કરેલાં સત્કૃત્ય કે એના ઉપર જ્ઞાનપ્રકાશયુગ (Age of Enlightenment)નો પ્રભાવ રૂભા જાત પાસ કબૂલાત (self confession). પડ્યો અને એ ખ્યાલે આ વિચારોને આજ સુધી પ્રશાસિત કર્યા છે. પશ્ચિમની પ્રજા પાસે પુણ્યનો ખ્યાલ નથી, પણ પાપનો ખ્યાલ એટલે ત્યાંની આખી વિચારણામાં તર્કપુરસ્મરતા (Reasoning)ની
ની છે. માણસ જો અપરાધ કરે તો તેને તેની સજા મળવી જોઈએ, એવું વાત કેન્દ્રમાં રહી છે. સ્વ (self)ની વિચારણા મુખ્યત્વે મનોવિજ્ઞાનમાં તે માને છે. માણસે બે અપરાધો કરેલા છે ; એક તો એણે દેવો દ્વારા થયેલી છે. શરીરવિજ્ઞાન (Anatomy)માં શરીરને body રૂપે અને નિષિદ્ધ કરાયેલું ફળ ચાખ્યું છે અને બીજો અપરાધ છે, પ્રેમ અને ઈન્દ્રિયોને Sense Organs રૂપે ઓળખ્યા પછી, આપણે ત્યાં જેને શાંતિના ફિરસ્તારૂપે અવતરેલા ઇસુને એણે વધ સ્તંભે ચઢાવી દીધા ચાર અંતઃકરણ મન, બુદ્ધિ, ચિત્ત અને અહંકાર કહીને ઓળખાવીએ છે. તેથી માણસ પાપનું સંતાન છે. એટલે ત્યાંની પ્રજાની દૃઢ માન્યતા છીએ અને જેમનું શરીરના અન્ય અંગોપાંગમાં જેવું સ્થળ અસ્તિત્વ છે કે આ પાપકૃત્યોને of human bondege સ્વીકારી, અન્ય કોઈ નથી, તેમનો સ્વીકાર મન (mind), બુદ્ધિ (intellect), ચિત્ત સત્તા પાસે નહીં, તો છેવટે પોતાની જાત પાસે તો પ્રાયશ્ચિતરૂપે (psyche) અને અહંકાર (ego) રૂપે મનોવિજ્ઞાને કરેલો છે. ચેતનાનો કબૂલાત કરવી જોઈએ. એટલે પશ્ચિમમાં, પ્રજાના જીવનદર્શનમાં, સ્વીકાર spirit રૂપે કરેલો છે. મનોચેતનાની ત્રણ અવસ્થાઓ જાગ્રત પાપકૃત્યની કબૂલાત (confession) અને ક્ષમા (forgiveness)ના (conscious), અર્ધજાગ્રત (sub-conscious) અને અજાગ્રત (un- સંપ્રત્યયો (concepts) મહત્ત્વના બન્યા છે. conscious) રૂપે કરેલો છે. વ્યક્તિમાં રહેલી ચેતનાનો individual પાશ્ચાત્ય દર્શનમાં, ભારતીય દર્શનોની માફક, આત્મા અને consciousness રૂપે અને સમસ્ત વિશ્વમાં વ્યાપ્ત ચેતનાનો cos- પરમાત્માના ખ્યાલો સ્વતંત્રરૂપે વિકસ્યા નથી. પરંતુ આત્માની mic consciousness રૂપે સ્વીકાર કરેલો છે.
જગ્યાએ (own self) અને પરમાત્માની જગ્યાએ આત્યંતિક જીવવિજ્ઞાનમાં એક કોષી અમીબાથી માંડીને અનેક કોષી જીવોની વાસ્તવિકતા (Ultimate reality)ના ખ્યાલો વિકસ્યા છે. એ પ્રજાની