Prabuddha Jivan 2015 06

SR No.: 526083
Original Sutra Author: N/A
Author: Dhanvant Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 2015
Total Pages: 52
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 2 MB

Page 21

જૂન, ૨૦૧૫ પ્રબુદ્ધ જીવન
| ૨૧ સ્વામીજીએ હિમાલયની અપરંપાર Sિ , સ્વામી ચિન્મયાનંદજી હિમાલય છોડીને નીચે છે
કોટિમાં થાય છે. સ્વામીજીનો એક યાત્રાઓ કરી છે. સ્વામીજીએ પોતાની |
સંસ્કૃત ગ્રંથ ‘ફૅશ્વર ટુર્શનમ્' ગણમાન્ય • આવ્યા અને ચિત્મય મિશનની સ્થાપના થઈ. . હિમાલય યાત્રાઓ વિશે એક ખૂબ સુંદર '
જ બન્યો છે અને ખૂબ પ્રશંસા પામ્યો છે. પુસ્તક પણ લખ્યું છે-હિમગિરિ વિહાર-Wandering in Himalayas' સ્વામીજીના આ દ્વિતીય શિષ્ય સુંદરાનંદજી સ્વામીજી પાસે કેવી
ઉત્તરકાશીના ઉજ્જૈલી વિસ્તારની સ્વામીજીની કુટિયાને ‘તપોવન રીતે પહોંચે છે, તે કથા પણ જાણવા જેવી છે. કુટી” નામ મળ્યું. આજે પણ આ કુટિયા ઉજ્જલી (ઉત્તરકાશી)માં ચિન્મય સ્વામી સુંદરાનંદજી ઋષિકેશમાં રહેતા હતા. અહીં ઋષિકેશમાં મિશનની બાજુમાં જ ઉપસ્થિત છે. આ કુટિયા યથાવત્ સુરક્ષિત જાળવી તેમને સ્વામી તપોવનજી મહારાજ વિશે જાણકારી મળી. તેમણે રાખી છે.
તપોવનજી મહારાજના ત્યાગ, તપ, જ્ઞાન, વૈરાગ્ય, વિદ્વતા આદિ ઉમદા આ તપોવન કુટિરમાં ખૂબ સ્વાધ્યાય, સત્સંગ, અધ્યયન, વ્યાખ્યાન તત્ત્વો વિશે સાંભળ્યું. અહીં સ્વામી સુંદરાનંદજીના હૃદયમાં સ્વામી અને સાધના થઈ છે. આ કુટિયા આજે તીર્થ બની ગયેલ છે.
તપોવનજી મહારાજને મળવાની, તેમના દર્શન પામવાની તીવ્ર ઈચ્છા ઉત્તરકાશીની જેમ હવે સ્વામીજી ગંગોત્રીમાં પણ રહેવા લાગ્યા. જન્મી. અને ગંગોત્રીમાં પણ તેમણે લાકડાની નાની કુટિયા બનાવી. આજ સ્વામી તપોવનજી મહારાજ તે દિવસોમાં ઉત્તરકાશીમાં રહેતા હતા. સુધી આ કુટિયા અવસ્થિત અને આ કુટિયા પણ ‘તપોવન કુટી' તરીકે ઋષિકેશથી સ્વામી સુંદરાનંદજીએ પગપાળા જ ઉત્તરકાશી તરફ પ્રયાણ જ ઓળખાય છે.
કર્યું. સ્વામી સુંદરાનંદજીએ ઉત્તરકાશી પહોંચીને સ્વામી તપોવનજી આમ તો સ્વામીજી કોઈ શિષ્ય બનાવતા નહિ, આમ છતાં બે મહારાજની કુટિયા શોધી કાઢી. તેઓ તપોવનજી મહારાજની કુટિયા સંન્યાસીઓને સ્વામી તપોવનજીના શિષ્ય બનવાનું સદ્ભાગ્ય પ્રાપ્ત પર પહોંચ્યા ત્યારે તપોવનજી કુટિયાની બહાર સૂર્યતાપનું સેવન કરતા થયું છે–સ્વામી ચિન્મયાનંદજી અને સ્વામી સુંદરાનંદજી.
બેઠા હતા. સુંદરાનંદજીએ તપોવનજીને સાષ્ટાંગ દંડવત્ પ્રણામ કર્યા. સ્વામી ચિન્મયાનંદજી વસ્તુતઃ સ્વામી શિવાનંદજીના દીક્ષિત શિષ્ય શાંતિથી આસન ગ્રહણ કર્યું. હતા. સ્વામી શિવાનંદજી મહારાજે તેમને વેદાંત શિક્ષણ માટે સ્વામી તપોવનજીએ પૂછ્યું-“ક્યાંથી આવો છો ?' તે દિવસોમાં તપોવનજી મહારાજ પાસે મોકલ્યા હતા. આમ સ્વામી ચિન્મયાનંદજી સુંદરાનંદજી મૌન પાળતા હતા. તેમણે જમીન પર આંગળીથી લખ્યું: સ્વામી તપોવનજી મહારાજ પાસે વેદાંતનું શિક્ષણ પામ્યા અને તળુસાર
અને તદ્દનુસાર ‘ઋષિકેશ.” સ્વામી તપોવનજી મહારાજના શિષ્ય પણ બન્યા.
સુંદરાનંદજી તપોવનજીને જોતા જ રહી ગયા. સ્વામી ચિન્મયાનંદજીનું વેદાંતનું શિક્ષણ પૂરું થયું ત્યારે સ્વામી તેઓ તપોવનજીની ભવ્ય પ્રતિભાથી પ્રભાવિત થયા. તેમની વિશાળ તપોવનજી મહારાજને કહ્યું
આંખો અને સુદઢ શરીર જોઈને સુંદરાનંદજી પ્રસન્ન થઈ ગયા. ‘ગુરુદેવ! હવે હું આ વેદાંતના શિક્ષણ, પ્રસાર માટે હિમાલય છોડીને સ્વામી તપોવનજી સુંદરાનંદજીને જોઈને સમજી ગયા કે આ યુવાન ભારતના અન્ય વિસ્તારમાં જવા ઈચ્છું છું.”
સાધુ ખૂબ દેહ દમન કરે છે. તપોવનજી મહારાજે તેમને સમજાવ્યુંતે વખતે કાંઈક નારાજ થઈને સ્વામી તપોવનજી મહારાજે સ્વામી “બેટા! તું હજું બાળક છે. આ પ્રકારનું દેહદમન તને ક્યાંય તિન્મયાનંદજીને કહ્યું
પહોંચાડશે નહિ. પરમાત્માને પામવાનો આ માર્ગ નથી.’ ‘તારું કનિષ્ઠ પ્રારબ્ધ છે કે તારે હિમાલય છોડીને અન્યત્ર જવાનું સ્વામી સુંદરાનંદજી દરરોજ તપોવનજી મહારાજ પાસે જતા અને થાય છે અને વળી તારું એ પણ કનિષ્ઠ પ્રારબ્ધ છે કે અધ્યાત્મ સાધન મૌનભાવે બેસતાં. છોડીને તને વેદાંતશિક્ષણ-પ્રસાર કરવાનો વિચાર આવ્યો છે.” બીજી દિવસે તપોવનજી ઉત્તરકાશીથી ગંગોત્રી ગયા. સુંદરાનંદજી
પણ આખરે તો થવાનું હતું તે જ થયું. સ્વામી ચિન્મયાનંદજી માટે તપોવનજીનો વિયોગ અસહ્ય થઈ પડ્યો. તેઓ પણ ઉત્તરકાશી હિમાલય છોડીને નીચે આવ્યા અને ચિન્મય મિશનની સ્થાપના થઈ. પહોંચ્યા. મુંદરાનંદજી તપોવનજીના ચરણોમાં પડી ગયા. તપોવનજી વેદાંતના શિક્ષણ-પ્રસારનું ઘણું સારું કામ તેમણે કર્યું છે.
સુંદરાનંદજી જોઈને પ્રસન્ન થઈ ગયા. સ્વામી તપોવનજી મહારાજના બીજા શિષ્ય સુંદરાનંદજી જીવનભર તપોવનજી મહારાજ પોતાની કુટિર પર કેટલાક સાધુઓને વેદનું સ્વામીજી સાથે જ રહ્યા. સ્વામીજીની તેમણે ખૂબ સેવા કરી છે. શિક્ષણ આપતા. મુંદરાનંદજી પણ તેમાં જોડાયા. સુંદરાનંદજી મોટા પર્વતખેડૂ અને ઊચ્ચ કોટિના ફોટોગ્રાફર છે. થોડા દિવસો પછી સ્વામી તપોવનજી મહારાજે સુંદરાનંદજીને
સ્વામી તપોવનજી મહારાજ વેદાંતના પ્રકાંડ પંડિત અને સર્વમાન્ય પોતાની કુટિર પર જ રહેવા બોલાવી લીધા. આ ઘટના ઈ. સ. ૧૯૪૮માં સંત પુરુષ ગણાયા છે. હિમાલયના સાધુસંતોમાં તેમની ગણના પ્રથમ બની. ત્યારથી આજ સુધી સુંદરાનંદજી તે જ તપોવન કુટીમાં રહે છે.