Prabuddha Jivan 2010 08 09 Paryushan Parv Visheshank

SR No.: 526025
Original Sutra Author: N/A
Author: Dhanvant Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 2010
Total Pages: 76
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 2 MB

Page 75

ETTEસ કરીને
કોઈ મોરી મોરી મોરી;
ઓગસ્ટ-સપ્ટેમ્બર ૨૦૧૦
પ્રબુદ્ધ જીવન
( પંથે પંથે પાથેય...
નવકાર મંત્રમાં આંસ્થા અને આત્મશક્તિનો અનુભવ જૂન ૨૦૦૪ બપોરે ૪ વાગે
પ્રતિક્રમણ બોલું તેટલો સમય ઉપામથી પાછા ફરતાં કાર 1 સુધા એસ. શાહ
આંખો બરાબર ખુલ્લી રહેતી હોવાના કારણે પતિદેવની માનસિક હાલત બગડી ચલાવતા ચલાવતાં રે ખો ના
સાયનના માવડીઓ નો, તેમાં જાય પોપચાં બંધ થવાની માત્રા વધતી ગઈ. ઘરે આવીને પન્ન જયાબાનો કેટલો મોટો ઉપકાર હતો. તેઓ મજુ તો આ બધું ઓછું હતું તેમાં પતિ સુરેશ કહી દીધું, ‘હું માંગુ તો પણ મને ગાડી ચલાવવા કહે- ‘બેટા! તું જ આખું પ્રતિક્રમકા બોલાવ, ભલે લિફ્ટના ખાડામાં પડી ગયા, તે સમયે તો બચવાની નહીં આપતો, મારી આંખ વારે-વારે બંધ થઈ જાય ભૂલ પડે અને સુધારીર. ઉપરાંત તેટલો સમય તારી કોઈ જ શક્યતા ન હતી લોખંડની ગ ઘૂંટણમાં છે, જેથી અકસ્માત થવાની શક્યતા વધી જાય.’ ખુલ્લી તો રહેશેને? બંધ આંખે તને કેટલી ઘુસી ટુકડા કરી નાખ્યા, તેમની સેવા માટે ડોક્ટર પહેલેથી જ મનમાં એક સંકલ્પ કર્યો હતો કે હું મુંઝવણ થતી હશે ?”
પાસે લઈ જવા વિગેરે નવ કાર-મુંબના સ્તવન સાથે ૩૦ વર્ષથી ગાડી ચલાવું છું પરંતુ (૫) અભિમાન આંખ બંધ થઈ તેના આગલા વર્ષે પહેલી વખત કાર ડ્રાઇવીંગ પણ કરી શકી છું. નહીં આવવા દેવું અને (૨) અકસ્માત ન થવા હું ભગવાન મહાવીર સ્વામીની સ્તુતિ, સમૂહે જાપ - એક તરફ મારું આત્મિક-નવ તથા મન બળ દેવી...અને એવું થવાની શક્યતા લાગે તો હે પ્રભુ કરવા ઉપાશ્રય ગઈ. મને તો પુસ્તકમાં જોઈને પણ વધતું ગયું તેની સાથે સાથે શરીરનો ઉપદ્રવ પણ સૌથી પ્રથમ કાર ચલાવવાનું બંધ કરાવી દેજે. શબ્દો પકડતાં વાર લાગે અને બધા તો જલ્દી જુદી વધતો જ જતો હતો. મન કહે આધ્યાત્મિક રસ્તે
ખ અચાનક જ બંધ થઈ ગઈ, થયું કે તેમાં બોલે, ત્યાર બાદ ગાયા શીખવાનું શરૂ કર્યું. ૯ ગાથા આગળ વધવું જ છે, ત્યારે તન થતા બાહ્ય સંજોગો પણ કંઈક સંકેત હશે ? શું કરવું ? તેની કાંઈ સમજ જ મોઢે થઈ હતી. આ વખતે પણ સમૂહ-જાપ માટે કહે, ‘હું જરાપણ તને સાથ નહીં આપું.” આજ કર્મ નહોતી પડતી. જેમ જેમ સર્વજન સાંભળે તેમ જોવા સવારે ઘરકામ કરતી દીકરી મને મૂકવા આવી પરંતુ તથા આજ જીવ અને અજીવના-તત્ત્વનું યુદ્ધ મને આવે, પૂછે 'એમ આંખ બંધ થાય ખરી?' સર્વને સમૂહ જાપ ન હતા. નિરાશ થઈ ઘરે આવી. આમાં જણાયું. આકર્ષ લાગે. નવા-નવા પ્રયોગો અને ટ્રીટમેન્ટ પકાનાપના બે માંસ આવી ગયાં, મનની પ્રબળ આ બધી કસોટીમાંથી પસાર થતાં થતાંબતાવે, જ્યાં જે કહે ત્યાં ફોન કરીને પહોંચી જઈએ ઈચ્છાએ જોર પકડ્યું. જેન સ્તુતિ કઠાથમાં લીધી. ભગવાનની ગુફા-સ્તુતિ, નામ-સ્મરણ, શ્રદ્ધા, પરંતુ પૈસાના પાણી, હાલાકીનો પાર ન રહે, અને અંતરાત્માએ ઠપકો આપ્યો, “અરે ? મુર્મી તું જો ઈ નવકાર-મંત્ર પરની આસ્થા મજબુત બનતી ગઈ અને પરિણામ શૂન્ય..
નથી શકતી, આવડતું પણ નથી. તો પછીનું પુસ્તક મારા જીવે-જીવમાત્ર સાથેની ક્ષમાપના હરપળ કરવા મને તો હાથ પકડીને લઈ જવી પડે, મગજના હાથમાં શા માટે પકડે છે ? મન કહેતું રહ્યું અને ૯ માંડી. હો ક્ટરને બતાવ્યું. કહે, ‘આ બિમારીનું નામ ગાથા સુધી બોલીને પુસ્તકમાં જોવાનો પ્રયત્ન કર્યો, આને ચમત્કાર કર્યો ? કે પછી મારી શ્રદ્ધા કઠી ? Blafro spasm છે, આનો હજી સુધી કોઈ રખાંખ ખૂલ-બંધ થતાં થતાં ૧૦મી, ૧૧મી, તે રીતે કે પછી પુણ્યનો ઉદય કહો ? કે પછી જિન-શાસન ઉપાય શંધાયો નથી.' સાંભળીને તો થોડા નાસીપાસે ૨૯ ગાથા પૂરી કરી. આંખ સરસ ખુલી ગઈ અને દેવની સહાય કહો ? કે પછી મારા ઉપર કોઈનો થઈ ગયા.
ત્રણ દિવસ સવાસો ગાથા કરી. ઉપાશ્રય એકલી મોટો ઉપકાર કહો ? આ બધું જ મને તેનું ફળા નદીના પ્રવાહમાં લાકડું અથડાતું-કુટાતું જેમ જતી આવતી. નવા વર્ષે વહેલી સવારે પ્રાર્થનામાં લાગે છે, આગળ વહેતું રચ્યું તેમ અમારી જીવનયા સમયના ગઈ. ઘરે આવી અને ફરીથી આંખો બંધ થવા માંડી ! આ અનુપ્રેક્ષાનાં આધારે – એ શ્રદ્ધા, એ પ્રવાહમાં ઈલાજના અખતરો કરવામાં, ચડાવ-ઉતાર પુસુિ અને પ્રતિમા બન્ને બરાબર નાવડી શક્તિ, એ આસ્થા, એ રમાત્મ-બળ તથા એ મનોબળ સાથે અથડાતા કૂટાતા અંધકારમાં આશાના કિરણની ગયા છે. પુછિસુશું બોલવાની ૧ વર્ષ માટે બાધા દૃઢ થતાં ગપા તથા લેખન-કાર્ય, વાંચનકાર્ય , શોધમાં અમે જીવી રહ્યાં હતાં. મૃત્યુએ ટકોરા માથાં, કરી
એકાંતમાં રહેવાની આદત, જાત સાથે, પશુ-પંખી ડાયાબિટિસ 800 ઉપર થઈ ગયું. આવા સંજોગોમાં કોઈની પણ સહારો લેવાનો બંષ કરી, પોતાની સાથે વાતો કરવાની અને કુદરતના ખોળે રહેવાની પલા એક નિશ્વય કરવાની શકિત સાંપડી. મેં મારા જાતે જીવવાનું શરૂ કર્યું. હિંમત કરીને નવકાર મંત્રના ખાત વધુ ને વધુ કેળવાતી ગઈ. જેથી મને અનેક મુજના ડોક્ટરને કહી દીધું: ‘મારે હવે કોઈ સ્મરણ સાથે ડગલું માંડતી. ઉપાશ્રય જતી, ઘરનાં કર્ણ વચ્ચે પણ અંદરથી જે ખાનંદની અનુભૂતિ થાય અખતરા નથી કરવા, આંખને માટે જે દવા ચાલુ દરેક કાર્ય નવકારના સ્મરણ તથા મહાવિદેહ રૂડું તે છે તે અનુભવ્યા બાદ મારું સુખ અને ખુશીમાં રાખું તે મારી દષ્ટિ ખરાબ કરે, તે લેવાથી સારું તો સ્તવનના મરણ સાથે એકે એક કાર્ય સાવધાનીથી વધારી થતો ગયો. નથી જ થવાનું. તેથી મારે તે દવા નથી લેવી. હું કરતી. અાંખ તો સતત ખુલ બંધ થતી તેની સાથે પ્રભુ પાસે એ જ પ્રાર્થના કે જેમ નું જીવનના મારી રીતે ધર્મના સહારે શાંતિથી જીવવા માંગુ છું.' માથે હાથ બધું ખેંચાણના કારણો હલી જાય, સવારે ઝંઝાવાતમાં પણ આત્માના ઉત્થાન અર્થે આત્મ
મારા અંતરાત્માનો અવાજ મને કહે-“મેં પૂર્વે ચા-દૂધ વિગેરે કાર્યો અઘરો પડતાં હતાં, પરંતુ બળ કેળવી શકી છું અને આત્માના ગુણને ઓળખવા, કોઈ ભવમાં રમતાં-રમતો માછલીની માં ખો બંધ દેવ-ગુરુ-ધર્મની કૃપાથી મારું આત્મિક બળ વધતું અનુભવવા અને વધુ ને વધુ ખીલવવાને સમર્થ કરી હતી. જે કર્મ બે ઘડીનું બંધાયું હતું, જેથી મારી ગયું, બસ-ટ્રેનમાં જવું, રોડ ક્રોસ કરવા વિગેરે બનતી ગઈ છે તેવી શક્તિ તથા આત્મબળ સર્વ જન આંખો ૨ થી ૩ વર્ષ બંધ રહેશે.
નવકાર મંત્રના સ્મરણથી હિંમતથી કરવા લાગી. કેળવી શકે, | બાળપણથી જ જન્મના તથા માવતરના આજે ૬ વર્ષ બાદ પણ આખાં ખુલ-બંધ થાય જ 'પ્રભુ ! સર્વ જીવોને એ શક્તિ પ્રાપ્ત કરાવે.” સંસ્કારનાં કારણો જેન ધર્મની શ્રદ્ધા મજબૂત હતી. છે. છતાં હું મારા જીવનની નો ખૂબ સરસ રીતે, સર્વથા સૌ સુખી થાખો, સર્વત્ર શાંતિ વિસ્તરો, કોઈએ કહ્યું તે મુજબ એક જ સમય અને સ્થળે બેસી જરાપણા ઢીલા પડ્યા વિના ચલાવી શકું છું. જો હું ઓમ શાંતિઃ શાંતિઃ શાંતિઃ બાંધી નવકા૨વારી અને ૧૧ શાંતિનાથ ભગવાનની હિંમત હારીને મનથી તૂટી પડી હોત તો ડિપ્રેશનમાં પ્લોટ નં. ૮૮/એ, ‘આશા' બિલ્ડિંગ, માળા ૨૧ દિવસ કરી તે સમયે મારી આંખો બરાબર જતી ઐત અને મારું ઘર તથા જીવન ચલાવવું નો અભિનંદન સ્વામી માર્ગ, સાયન (પશ્ચિમ). ખુલ્લી રહેતી હતી. પ્રતિક્રમણ કરવા ઉપાશ્રય જતી. મુશ્કેલ થઈ પડત, ઉપરાંત ઘરમાં બીજું કોઈ નષ્ઠ મુંબઈ- ૪૦૦ ૦૨૪. Mobile : 9987902866.