Prabuddha Jivan 2010 08 09 Paryushan Parv Visheshank

SR No.: 526025
Original Sutra Author: N/A
Author: Dhanvant Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 2010
Total Pages: 76
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 2 MB

Page 53

ઓગસ્ટ-સપ્ટેમ્બર ૨૦૧૦
પ્રબુદ્ધ જીવન
ચરિત અંતર્ગત રોહિણેય કથા વિસ્તારથી આપે છે. હેમચંદ્ર રચિત સમય ૧૫૦૧થી ૧૫૩૪ ઈ. સ.નો માનવામાં આવ્યો છે. યોગશાસ્ત્રમાં પણ વીરોઈપ ત્યક્ત વીર્ય: – સ્વમાન્ રળિયવ- વિનયસમુદ્ર રચિત રોહિણેય રાસનો સમય ઈ. ૧૪૫૦ થી એવો ઉલ્લેખ છે. આ પ્રચલિત કથા ઘટકને રામભદ્ર મુનિ કલાત્મક ૧૫૦૦ છે. હીરવિજયસૂરિના પ્રશિષ્ય તેમજ વિજયસેનસૂરિના નાટ્યરૂપ આપે છે.
શિષ્ય કનકકુશલે સં. ૧૬૫૭માં રોહિણેય કથાનકની રચના કરી.” કથારસની પ્રચુરતાની સાથે મનોરંજન, કુતૂહલ અને ચરિત્રનો આ પ્રકારે, સંસ્કૃત નાટકથી લોકભાષામાં અવતરિત થતાં સર્જન ઉત્કર્ષ પણ કથાનો ઉદ્દેશ્ય છે. અસહ્ય કર્મથી નિવૃત્ત થઈ શુભ કર્મમાં આ યુગમાં થયા. યાત્રા, ભવાઈ જેવા સ્વરૂપો પ્રાદેશિક ભાષાઓમાં પ્રવૃત્તિની પ્રેરણા-એ જેનકથાઓની વિશિષ્ટતા છે. વીતરાગવાણીનું વિકસિત થયા. શ્રવણ થવાથી, વૈરાગ્યભાવ જાગ્રત થતાં પ્રવ્રજ્યા ગ્રહણ કરી ‘પ્રબુદ્ધ રોહિણેયનો ભાવાનુવાદ શ્રી શીલચંદ્ર વિજયજીએ કર્યો તપસાધના દ્વારા જીવ મુક્ત થાય છે. ઉપાધ્યાય દેવમૂર્તિ રચિત છે, જે અત્યંત સુગમ્ય, રસાત્મક હોવાની સાથે તેઓશ્રીની રોહિણેય ચરિતમ્માં પણ કહ્યું છે-“ટ્રેષોfપ વોકવવ: શ્રવણે વિધાય, સર્જનાત્મક પ્રતિભાનો પરિચાયક છે (ઈ. ૨૦૦૩માં પ્રકાશિત). स्याद्रौहिणेय इव जंतुरुदारलाभ:'
આમ, પ્રશિષ્ટોત્તર સંસ્કૃત નાટ્ય સાહિત્યમાં મધ્યકાળમાં ‘પ્રબુદ્ધ જેનકથાઓમાં ચરિત્ર તો નિમિત્તમાત્ર હોય છે. જન પ્રચલિત રોહિણેય” નાટકનું અમૂલ્ય પ્રદાન છે. અવનતિકાળ કહેવાતા આ કથાઓનો ઉપયોગ ઉપદેશાત્મક રૂપે થાય છે. ધર્મમાં શ્રદ્ધા ઉત્પન્ન સમયમાં પણ ઉત્તમ સર્જકતાનું તે દ્યોતક છે. કરવી, અહંન્દુ ધર્મની મહત્તા, નૈતિકતા, સારા-ખોટા કર્મોનું ફળ જૈનધર્મના વસ્તુ અને વાતાવરણમાં વિકસિત થયું હોવા છતાં દર્શાવવું –એ ઉદ્દેશ્ય હોય છે. પ્રસ્તુત નાટકની કથા વિકથા નથી, સાંપ્રદાયિકતાએ નાટ્યકલાને ક્યાંય ઝાંખી પાડી નથી. પ્રશિષ્ટ કેમકે તેની મૂળ પ્રેરણા પાપનું કુ-ફળ દર્શાવી વિરકિત ઉત્પન્ન સંસ્કૃત નાટકની તાજગી આ મધ્યકાલીન નાટકમાં પણ જળવાઈ કરવાની છે. જિનપ્રભુની વાણી અને દેશનાનું માહાસ્ય અને પ્રભાવ રહી છે. અહીં દર્શાવ્યાં છે.
સંદર્ભ ગ્રન્થ-સૂચિ: પશ્ચાદ્વર્તીકાળમાં કથાઓનું સ્વરૂપ બદલાતું રહ્યું, પણ ભાવ (૧) પ્રબુદ્ધરોહિણેય-અનુ. શીલચંદ્રવિજયસૂરિજી. પ્રકાશક-જૈન સા. અકાદમી, એ જ રહ્યો. અભિનવ ધારાઓનો સમાવેશ થતો ગયો અને કથાઓ ગાંધીધામ. (૨) ત્રિષષ્ટિ શલાકાપુરુષ ચરિત-મૂળ તથા અનુવાદ-પર્વ-૧૦. રોચક, ચમત્કૃતિપૂર્ણ તથા લોકભોગ્ય બનતી ગઈ. સામાન્ય જન આત્માનંદ જૈન પ્ર. સભા, ભાવનગર. (૩) Indian Kavya Literatureજીવનનું ચિત્રણ પણ તેમાં આવ્યું અને તે મનોરંજક બની. A. K. Warder ભાગ-૭-૮. M. B. દિલ્લી. (૪) જૈન સા.નો બૃહદ્
કાસદ્રહ ગચ્છના દેવચંદ્રસૂરિના શિષ્ય ઉપાધ્યાય દેવમૂર્તિએ ઇતિહાસ ભાગ-૬, ગુલાબચંદ ર્ચોધરી-જૈન તીર્થ ભવન ટ્રસ્ટ, પાલીતાણા. નૈદિને વરિત'ની રચના કરી તેમની અન્ય રચના ‘વિક્રમચરિત' (૫) જૈન સા.નો સંક્ષિપ્ત ઇતિહાસ : મોહનલાલ દેસાઈ. ૐકાર સુરિ જ્ઞાન છે. (સમય વિ. સં. ૧૪૭૧). American Oriental Society મંદિર, સુરત. (૬) પ્રબુદ્ધ રોહિણેય-ભાવનગર. પુણ્યવિજયજી દ્વારા સંપાદિત. 1924 થી પ્રકાશિત લેખમાં H. M. Johnson દેવમ ર્તિ (૭) મધ્યકાલીન નાટક-રામજી ઉપાધ્યાય. આચાર્યનો સમય ઈ. સ. ૧૪૪૦ આપે છે. દેવમૂર્તિની
(૮) રોહિણેય કથા-દેવમૂર્તિ આ. રચિત, મૂળ ગ્રંથ પ્રકાશક : જિન શાસન રચનાનો અનુવાદ તેઓએ ઈ. સ. ૧૯૩૦માં કર્યો છે. તેઓ
આરાધના ટ્રસ્ટ (૯) મધ્યકાલીન ગુજરાતી સાહિત્ય કોષ (૧૦) સંસ્કૃત જણાવે છે કે - કેટલીય હસ્તપ્રતોમાં રોહિણેય કથાનક છે, જે
નાટકોનો પરિચય-ડૉ. નાન્દી ગુ.યુનિ. ગ્રંથ નિર્માણ બોર્ડ (૧૧) જૈન કથા
સાહિત્ય કી વિકાસ યાત્રા-ઉપાધ્યાય દેવેન્દ્રમુનિ-ઉદયપુર (૧૨) જૈન કથા પ્રકાશિત થયેલ નથી.
સાહિત્ય-વિવિધ રૂપોં મેં-ડૉ. જગદીશચંદ્ર જૈન પ્રાકૃત ભારતી, જયપુર. (૧૩) પછીના સમયમાં આ જ કથાનકના આધારે અન્ય રચનાઓ થઈ,
History of Sanskrit Literature - ક્રિશ્ચમચારીયર. (૧૪) જેમાં દેપાલ શ્રાવક રચિત રોહિણેય રાસ ગુજરાતીમાં છે. તેનો
મહાઅમાત્ય વસ્તુપાલ કા સાહિત્ય મંડલ-ડૉ. સાંડેસરા-જૈન સંસ્કૃતિ
શોધમંડળ-વારાણસી. (૧૫) જૈન ગૂર્જર કવિઓ-ભાગ-૧. (૧૬) જિન નોંધ: (૧) આ. દેવમૂર્તિનો સમય વિ. સં. ૧૪૨૧
રત્નકોશ. (૨) અનુવાદ-Studies in honour of Maurice Bloomfield
* * * (૩) લોહખરાનઉ બેટડઉ તિણિ શ્રેણીસુત કલિક
ગાંધીનગર. મોબાઈલ : ૦૯૮૨૫૧૬૪૩૫૬ તાત આદેસઈ ઉવટિ ચાલતાં કંટકઉ એક ભાગ. કાઈ કાંટા આઠ કાઢ્યા, મોકલઉ થિઉ પાગ.
નોંધ: (૪) (અ) જૈન ગૂર્જર કવિઓ-ભાગ-૧ પૃ. ૧૩૪, ૨૮૫. ચોર અદૃષ્ટ સઉ સમોસરણિ જિણ
(બ) જૈન સાં.નો સંક્ષિપ્ત ઇતિહાસ-પૃ. ૩૨૪, ૩૮૭. ચોરિયાં એ, એકલડાં અમર તણાં.
(ક) ગુજરાતી મધ્યકાળનો ઈતિહાસ.