Prabuddha Jivan 2014 Year 62 Ank 01 to 12

SR No.: 525999
Original Sutra Author: N/A
Author: Dhanvant Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 2014
Total Pages: 700
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 19 MB

Page 104

પ્રબુદ્ધ જીવન
માર્ચ, ૨૦૧૪
આણનાર એક ઘટના બની. એક વખત દસવૈકાલિક સુત્રનો અભ્યાસ પધાર્યા. કરતા એમનું ધ્યાન એક ગાથાના અર્થમાં સ્થિર થયું.
આવી રીતે ચૈત્યવાસની ગર્તામાં ડૂબેલા સમાજને આર્યરક્ષિતસૂરિએ सीओदगं न सेविज्जा, सिलावूटुं हिमाणी अ।
કઠોર તપ તપીને, આગમોક્ત શ્રમણ આચાર પાળીને માર્ગ બતાવ્યો. उसिणोदगं तत्त फासुअं, पडिगाहिज्ज संजओ।।
આગમપ્રણીત એ માર્ગ આચારવામાં એમને સતત એક મહિના સુધી જેનો સાર એવો છે કે,
શુદ્ધાહાર પ્રાપ્ત ન થયો, છતાં તેઓ પોતાના માર્ગમાં મક્કમ રહ્યા ચારિત્રવાન સાધુએ ઉકાળ્યા વિનાનું ઠંડું પાણી, કરા વરસેલું અને સાબિત કરી બતાવ્યું કે દુઃસ્લમ કાળમાં પણ શુદ્ધ શ્રમણાચાર પાણી, તથા બરફ ગ્રહણ કરવા નહીં, પરંતુ ઉકાળેલું પ્રાસુક જલ આચરી શકાય છે. એ વખતે એવી માન્યતા રૂઢ થઈ હતી કે આગમપ્રણીત ગ્રહણ કરવું.”
સામાચારી તો ચોથા આરા માટે જ છે. પાંચમા આરામાં તે આચરવી આ ગાથા વાંચી એમને થયું કે આપણે ચારિત્રવાન સાધુ હોવા દુષ્કર છે. પરંતુ આર્યરક્ષિતસૂરિએ આ માન્યતાનું ખંડન માત્ર શાસ્ત્રોના છતાં શાસ્ત્રોમાં નિષેધ કરેલા કાચા ઠંડા પાણી તથા અધાર્મિક આહાર પ્રમાણ ટાંકીને નહીં પણ પોતે શુદ્ધાચાર પાળીને કર્યું. સં. ૧૧૬૯માં કેમ સેવીએ છીએ? પોતાના મનની શંકા તેમણે વિયનપૂર્વક ગુરુ જયસિંહસૂરિએ વિજયચંદ્ર ઉપાધ્યાયને આચાર્ય પદ આપ્યું અને એમનું આગળ વ્યકત કરી, જેના જવાબમાં ગુરુએ જણાવ્યું કે-“આજકાલ નામ આર્યરક્ષિતસૂરિ રાખ્યું. એમણે આગમમાન્ય ૭૦ બોલની પ્રરૂપણા પંચમ આરાના પ્રભાવથી આપણે શાસ્ત્ર પ્રણીત શુદ્ધ ચારિત્ર પાળવાને કરી અને વિધિપક્ષગચ્છનું પ્રવર્તન કર્યું. શ્રી આર્યરક્ષિતસૂરિએ પ્રરૂપેલ અસમર્થ છીએ, તેથી જ આપણે કાચા પાણી આદિને વાપરીએ છીએ. સામાચારી આગમમાન્ય હોવાથી અનેક ગચ્છીએ એ સામાચારીનો આ સાંભળીને વૈરાગ્યયુક્ત વાણીમાં આર્યરક્ષિતસૂરિએ કહ્યું કે, “જો આદરપૂર્વક સ્વીકાર કર્યો. અંચલગચ્છની સામાચારી અંગેનું મંતવ્ય આપની આજ્ઞા હોય તો હું ચારિત્રમાર્ગનો સ્વીકાર કરીને શુદ્ધ ધર્મની મહેન્દ્રસૂરિકૃત સંસ્કૃત શતપદીમાંથી મળે છે. એમાં બધા મળીને ૧૧૭ પ્રરૂપણા કરું.” આ સાંભળી ગુરુને થયું કે શાસનદેવીએ કહેલું વચન વિચારો છે, તેમાંથી મુખ્ય વિચારો નીચે મુજબ છે-“સાધુ જિનબિંબની સત્ય થશે કેમ કે આર્યરક્ષિતસૂરિ ક્રિયોદ્ધાર કરીને શુદ્ધ વિધિમાર્ગની પ્રતિષ્ઠા ન કરાવે, દીપપૂજા, ફળપૂજા, બીજપૂજા કે બલિપૂજા ન કરવી. પ્રરૂપણા કરશે. યોગ્ય જાણીને ગુરુએ આજ્ઞા આપી. ગુરુની અનુજ્ઞા અક્ષતપૂજા કે પગપૂજા કરી શકાય. શ્રાવક સવારે-સાંજે એમ બે સમય મેળવી આર્યરક્ષિતસૂરિએ આચાર્ય પદનો ત્યાગ કર્યો. ગુરુએ અત્યંત બે ઘડીનું સામાયિક કરે. શ્રાવક વસ્ત્રાંચલથી ક્રિયા કરે. ઉપધાન, આગ્રહથી આપેલા ઉપાધ્યાય પદને સ્વીકાર્યું અને ક્રિયોદ્ધારપૂર્વક શુદ્ધ માલારોપણ કરવા નહીં, નવકારમાં ‘હોઈ મંગલ' કહેવું. ચોમાસી આચારવાળી પુનઃ દીક્ષા લઈને કેટલાક સંવેગી મુનિઓ સાથે સં. પાંખી પૂનમે કરવી. સંવત્સરી અષાઢી પૂનમથી પચાસમે દિવસે કરવી ૧૧૫૯ના મહાસુદ પાંચમના દિવસે તેઓ જુદો વિહાર કરવા લાગ્યા. અને અભિવર્ધિત વરસમાં વીસમે દિવસે કરવી. પાખી પૂનમ-અમાસે
આવી રીતે દશવૈકાલિક સૂત્રની એક જ ગાથાએ વિજયચંદ્રમુનિના કરવી, અધિકમાસ પૂનમ કે અષાઢમાં જ થાય. સ્ત્રીઓએ મુનિને ઊભે જીવનમાં મહાન પરિવર્તન આણ્યું. આના પછી વિજયચંદ્ર ઉપાધ્યાય ઊભે જ વંદવું ઇત્યાદિ. સાધુનો શુદ્ધ આચાર પાળવા લાગ્યા. તેઓ લાટ આદિ દૂરના પ્રદેશોમાં આ સામાચારી પાછળ ઐતિહાસિક ભૂમિકા એટલી જ છે કે તે વિચરવા લાગ્યા. લાટ વગેરેના ઉગ્ર વિહારો દરમ્યાન તેમણે અનેક કાળે ચારિત્રનો અભાવ હતો. લોકોને વ્રત નિયમો-વિધિવિધાનો નિરસ પ્રતિકૂળતાઓ સહન કરી. આ વિહારદરમ્યાન તેમને શુદ્ધ આહારપાણી લાગતા હતા. સમાજમાં શિથિલાચાર પ્રવર્તતો હતો. એ વખતે સુવિહિત પ્રાપ્ત થતા ન હતા. તેઓ અસુઝતા આહારપાણી વહોરતા નહીં અને માર્ગની પ્રતિષ્ઠા કરવાની આવશ્યકતા હતી. ત્યારે શ્રી આર્યરક્ષિતસૂરિએ સમતાપૂર્વક તપોવૃદ્ધિ કરતા. તેમને લાગ્યું કે આચારશિથિલતા અને આગમપ્રણીત શુદ્ધ શ્રમણાચારને પુન:પ્રતિષ્ઠા આપવા સૂચક કદમ અજ્ઞાનતાના મૂળ ખૂબ ઊંડા છે. તેને દૂર કરવા પુરુષાર્થ કરવો પડશે, ઉઠાવ્યું. એમણે જે બોલ ઉચ્ચાર્યા તે આગમપ્રણીત સિદ્ધાંતોના નિચોડરૂપ એટલે તેમણે ઉગ્ર તપ અને સાધનાનો માર્ગ પસંદ કર્યો. વિહાર કરતા જ હતા. તેઓ પાવાગઢ પર્વત પર પહોંચ્યા. ભગવાન મહાવીરના જિનપ્રાસાદમાં આચાર્ય આર્યરક્ષિતસૂરિના ઉપદેશથી તેઓની નિશ્રામાં યશોધન દર્શન કરી સંલેખનાને ઈચ્છી ઉગ્ર તપનો પ્રારંભ કર્યો. એક માસ સુધી શ્રાવકે શ્રી શત્રુંજય મહાતીર્થનો સંઘ કાઢ્યો. આ સંઘમાં શ્રી મહાકાલી તપ ચાલ્યું. મહાવિદેહ ક્ષેત્રમાં સીમંધર સ્વામીએ એમની પ્રશંસા કરી. દેવીએ આર્યરક્ષિતસૂરિની સંયમનિષ્ઠાની બે વાર પરીક્ષા કરી. આચાર્ય એ સાંભળી ચક્રેશ્વરી દેવીએ વિજયચંદ્ર ઉપાધ્યાય પાસે આવી વંદન એમના સંયમમાં અચલ રહ્યા. મહાકાલી દેવીએ પ્રસન્ન થઈ સંઘના કરી વિનંતી કરી કે, “ભાલેજ નગરથી યશોધન શ્રેષ્ઠી સંઘ સાથે આવે અભ્યદયનું વરદાન આપ્યું. શ્રી મહાકાલી અંચલગચ્છના અધિષ્ઠાયિકા છે. એ તમારા શુદ્ધ ધર્મના ઉપદેશથી બોધ પામશે અને આપને કલ્પ દેવી તરીકે મનાય છે. એવું શુદ્ધ અન્નજળ વહોરાવશે.' બીજે દિવસે સંઘ સહિત યશોધન ત્યારબાદ શ્રી આર્યરક્ષિતસૂરિ વિહાર કરતા બેણપ નગરમાં પધાર્યા. ભણશાળી આવ્યા, એણે ગુરુને પારણું કરાવ્યું અને સંઘ સાથે ગુરુ ભાલેજ ત્યાંનો કર્પદી નામનો કોટ્યાધિપતિ વ્યવહારી આચાર્યના ઉપદેશથી