Prabuddha Jivan 2013 Year 61 Ank 01 to 12

SR No.: 525998
Original Sutra Author: N/A
Author: Dhanvant Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 2013
Total Pages: 540
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 18 MB

Page 142

૧૦
પ્રબુદ્ધ જીવન : મહાવીર સ્તવન વિશેષાંક
એપ્રિલ, ૨૦૧૩
જૈન ભક્તિ સાહિત્યમાં તિથિનો મહિમા વિશેષ છે અને તેની સાથે સાથે ઓગણીસમી અને વીસમી સદીમાં કેટલાંક કવિઓએ પોતાની આરાધના કરવા માટે સુંદર સ્તવનોની રચના કવિએ કરી છે. બીજ, સુંદર રચનાઓ દ્વારા નવો ઓપ આપ્યો. સ્તવનની આ પરંપરા આજદિન પાંચમ, આઠમ, એકાદશી અને ચૌદસ જેવી તિથિઓ મહત્ત્વની ગણાય સુધી વિવિધ રીતે ચાલુ રહી છે. તેમાં લોકઢાળો અને ફિલ્મી ધૂનો છે. આવા સ્તવનોનો બાહ્યાકાર તિથિઓનો હોય છે પણ આંતર દેહ પરથી રચાયેલ સ્તવનોએ મહત્ત્વનો ફાળો આપ્યો છે. ફિલ્મી ઢાળોનો જ્ઞાન, ભક્તિ અને ઉપદેશથી સમૃદ્ધ હોય છે.
ઉપયોગ ટાળવો હિતાવહ છે. આવા ઢાળના ઉપયોગથી સ્તવનમાં કવિતા સમયસુંદરની પાંચમનો મહિમા વર્ણવતી રચના
રહેતી નથી, અને પૂર્વની કૃતિઓની અવહેલના થઈ જાય છે. આજે તો પંચમી તપ તમે કરો રે, પ્રાણી જો પામો નિર્મલ જ્ઞાન રે, પ્રત્યેક સંગીતકાર કવિ બની જાય છે. પહેલું જ્ઞાન ને પછી ક્રિયા, નહીં કોઈ જ્ઞાન સમાન રે.
પંખીડા, તું ઉડી જજે પાલીતાણા રે... શ્રી જ્ઞાનાધમલસૂરિએ પાંચ ઢાળનું મૌન એકાદશીનું સ્તવન રચ્યું (લોક ઢાળ). છે. આ સ્તવન આજે પણ ગવાય છે. એકવાર શ્રી નેમિનાથ પ્રભુ દ્વારિકા આમ સ્તવન ગેય પ્રકાર હોવાથી વર્તમાનકાળમાં પણ ભક્તિના નગરીમાં સમોસર્યા ત્યારે શ્રીકૃષ્ણ મહારાજા પ્રભુને એકાદશીનું ફળ અન્ય પ્રકારોની તુલનામાં સૌથી વધુ ઉપાશ્રયોમાં, દેરાસરોમાં અને પૂછે છે. પ્રભુ સુવ્રત મુનિને જીવન ચરિત્ર દ્વારા મૌન એકાદશીનો મહિલા મંડળો દ્વારા ગવાય છે. સ્તવનોને જીવંત અને લોકપ્રિય મહિમા અને આરાધના વિધિ કહે છે. અંતમાં કૃષ્ણ વાસુદેવે મોન બનાવવામાં અનેક જૈન મંડળોએ મહત્ત્વનો ફાળો આપ્યો છે. અગિયારસની શ્રદ્ધાપૂર્વક આરાધના કરી તીર્થકર નામકર્મ બાંધ્યું અને જૈન સ્તવનોની રચનાઓ જોતાં જણાય છે કે આ સ્તવનો એક કવિએ ૧૫૦ કલ્યાણકોની યાદી આપી છે.
સમયમાં એના ઢાળો અને રાગ-રાગિણીઓને લીધે લોકકંઠે ગવાતા માગશર શુદિ અગિયારસ, તે સર્વ કર્મના મેલ ખપાવે, અને આજે પણ ગવાય છે, સમગ્ર ભક્તિ સાહિત્યમાં જૈન સ્તવનો જાવજીવ કીજે શુભ ભાવે, ભવભવના તેમ સંકટ જાવે. શ્રેષ્ઠ સ્થાન પામી શકે તેવા સમૃદ્ધ છે. આમ, બારમી સદીથી શરૂ થયેલ સ્તવનનું સ્વરૂપ સત્તરમી અઢારમી બી-૪૨, દયાનંદ સોસાયટી, એ-૧૦૪, ગોકુલધામ, સદીમાં વિપુલ પ્રમાણમાં સમૃદ્ધ થયું અને પરાકાષ્ટાએ પહોંચ્યું તે ગોરેગામ (ઈસ્ટ), મુંબઈ-૪૦૦ ૦૬૩.
આ અંકનું મુખપૃષ્ટ ઃ ભગવાન મહાવીરના ગોદોટિંઠી આસન વિશે સમજૂતી
આ પ્રકારના શરીરની વિશિષ્ટ આકૃતિ બંધને યોગની પરિભાષામાં અનેકાન્ત આપ્યો, વાણીમાં સ્યાદ્વાદ અને સમાજમાં અપરિગ્રહનો ‘ગોદોહાસન' કહે છે. ગોદોહિકા આસન.
અમૂલ્ય સિદ્ધાંત આપ્યો. જેવી રીતે ગોવાળ ગાયને દોહતી વખતે પગના પંજા પર બેસી એવી જ રીતે સાધનાકાળ દરમિયાન એમણે નિદ્રારહિત એવાં ઘૂંટણ વચ્ચે બોઘરણાં (વાસણનું નામ)ને ફસાવી આંચળમાંથી દૂધ કેટલાંય દિવસરાત સતત જાગ્રત અવસ્થામાં પસાર કર્યા. શરીર ઉપર એકઠું કરે છે એવી જ રીતે જ્ઞાની પુરુષો આ વિશિષ્ટ આસન ગ્રહણ એમણે એટલો બધો સંયમ મેળવી લીધો હતો કે કોઈ પણ એક આસનમાં કરી, ચિત્ત એકાગ્ર કરી, શરીર સંતુલિત કરી બ્રહ્માંડમાં રહેલું જ્ઞાન ઘણાં લાંબા સમય સુધી તેઓ સ્થિર રહી શકતા. એમણે છેવટે કેવળજ્ઞાન ખેંચી ને શહસ્ત્રાર ચક્રમાં એકઠું કરે છે. અને અંતે કેવળજ્ઞાનને પ્રાપ્ત પ્રાપ્ત કર્યું તે પણ, ગોવાળ પગમાં તાંબડી ભરાવી ગાય દોહવા બેસે કરે છે.
એવા કઠિન ગોદોહિકા નામના આસનમાં. આ આસનની મુદ્રામાં શરીરનો ઘણો જ ઓછો ભાગ જમીનને ભગવાન મહાવીરે, આમ, આહાર, વિહાર, નિદ્રા અને આસન અડકે છે. નિંદ્રા પર વિજય મેળવવા, જાગરૂકતા, સજાગતા કેળવવા એ ત્રણ ઉપર અપૂર્વ વિજય મેળવ્યો હતો અને એમાંથી જ એમની તેમ જ ચૈતન્ય જાગરણ માટે આ આસન અત્યંત ઉપયોગી છે. બીજી અનેક શક્તિઓ પ્રગટી હતી. આ ત્રિવિજયની શક્તિ તેમણે
ગાયને બધા દોહી શકતા નથી. આ પાત્રતા દર્શાવે છે. શ્રમણ ધ્યાનની પ્રક્રિયામાંથી મેળવી હતી એમ કહેવાય છે. ત્રિવિજય દ્વારા જ ભગવાન મહાવીર ઉચ્ચ કક્ષાની પાત્રતા ધરાવનાર વિરલ મહાપુરુષ તમણે કેવળજ્ઞાન પ્રાપ્ત કર્યું હતું. હતા જેમણે પોતાની સાધનાની અંતિમ ક્ષણોમાં આ આસનસ્થિત ત્રિવિજયયુક્ત આવી ઘોર તપશ્ચર્યાને કારણે વર્ધમાનકુમાર તે થઈ બ્રહ્માંડથી અમૂલ્ય જ્ઞાન સંપદા પ્રાપ્ત કરી સમગ્ર માનવજાત માટે મહાવીર બન્યા. એમની સાધનાનો ઇતિહાસ સાધકોને માટે પ્રેરણાસ્રોત આ વિચાર ૨ત્નો આપ્યા : લોકોને આચારમાં અહિંસા આપી, વિચારમાં સમાન છે.