Prabuddha Jivan 2012 Year 59 Ank 01 to 12

SR No.: 525997
Original Sutra Author: N/A
Author: Dhanvant Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 2012
Total Pages: 528
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 33 MB

Page 136

પ્રબુદ્ધ જીવન
એપ્રિલ, ૨૦૧૨ ગુણોની પારમિતા ઃ જીવનનું પરમોચ્ચ લક્ષ્ય
B શાંતિલાલ ગઢિયા શાળાના શિક્ષક, કારખાનાનો કારીગર કે સિતારના તાર છેડતો પોતાના હાથે ગળે ફાંસો ગોઠવતાં બોલ્યો, “મને ખાતરી છે કે કલાકાર-દરેકના કાર્યમાં પરિપૂર્ણતા (Perfection) અને ઉત્તમતા એને કંઈક થયું હશે. હું એને માટે ખુશીથી પ્રાણ આપું છું. એ (Excellence) હોય તો જ કાર્ય દીપી ઊઠે છે. વ્યક્તિએ શારીરિક આવશે ત્યારે એને કશી સજા નહિ થાય એ આપનું વચન આપને અને માનસિક શક્તિ પૂરેપૂરી કામમાં રેડી દેવાની હોય છે. અન્યથા યાદ કરાવું છું.” અધકચરું કાર્ય લોકહૃદયમાં સ્થાન જમાવી શકતું નથી. કાર્યની દૂરથી અવાજ સંભળાયો, “થોભો ! હું આવી ગયો છું.' એ ઉત્કૃષ્ટતા વ્યક્તિના બાહ્ય વિકાસનું પરિબળ બને છે. તેને સમાંતર પીથિયાસ હતો. બંને મિત્રો ભેટ્યા. રાજાએ બંનેને ક્ષમા બક્ષી આંતરવિકાસ પણ થતો રહેવો જોઈએ. આ માટે ગુણોની ઉત્કૃષ્ટતા અને માગણી કરી, “મને પણ તમારો મિત્ર બનાવો.” જરૂરી છે. અર્થાત્ દાન, શીલ, શાંતિ, પ્રજ્ઞા, સત્ય, ધ્યાન, મૈત્રી વ્યાવહારિક જગતમાં આજે માણસ સત્ય, દાન, શીલ વગેરે આદિ ગુણો આપણા આચાર-વિચારમાં ઉત્તમ અને પરિપૂર્ણ રીતે ગુણોની બાબતમાં બાંધછોડ કરવામાં જરાય ભોંઠપ અનુભવતો વણાયેલા હોવા જોઈએ.
નથી. સત્યનો પક્ષધર ક્યારેક સ્વાર્થોધ બની અસત્યની આંગળી નીતિશાસ્ત્ર આ સ્થિતિને “ગુણોની પારમિતા' કહે છે. પકડી લે છે. દાનનો મહિમા ગાનાર ક્યારેક અજ્ઞાનવશ દાનની પારમિતા' એટલે ગુણનો પાર માનવો, ગુણની પરમોત્કૃષ્ટ પ્રાપ્તિ તક આંખ સામેથી જવા દે છે. એક ધર્માનુરાગી બહેન દાનપુણ્યને કરવી. આ ક્યારે શક્ય બને ? વસ્તુની આરપાર જઈએ તો જ તેનો પોતાનું પરમ કર્તવ્ય માનતા. આંગણે આવેલ અભ્યાગતને કદી અખિલ સ્વરૂપમાં પરિચય થાય છે. તેમ ગુણનો મર્મ સમજીને, જાકારો ન આપે. એક દિવસ બહાર જવાની તૈયારી કરતા હતા રહસ્ય પામીને એને પૂર્ણતઃ આત્મસાત્ કરીએ તો તે દ્રઢીભૂત થાય અને એક સાધુમહારાજ આવ્યા. બહેન મનમાં બબડ્યા, “અપાસરે છે. આ સ્થિતિને “પારમિતા' કહે છે અથવા વ્યક્તિ પારમિત બની જવાનું મોડું થાય છે અને આ સાધુ...” એમણે સાધુને અણગમાથી છે એમ કહેવાય છે. ગુણનો અર્ધદગ્ધ-અધૂરો-આંશિક વિકાસ નહિ, કહ્યું, “મહારાજ, કાલે આવજો.” પતિથી ન રહેવાયું. “અરે, અત્યાર પરંતુ અશેષ-સંપૂર્ણ-વિકાસ થયો હશે તો જ જીવનનું ઊર્ધ્વ પછીની એક પળ સુદ્ધાં આપણા તાબામાં નથી અને તું મહારાજને આરોહણ શક્ય બનશે.
કાલનો વાયદો આપે છે!' એ ભાઈ ઊભા થયા. રસોડામાંથી મોટો મહાવીર સ્વામીની અહિંસા, તપ, તિતિક્ષા, ક્ષમા આદિ ગુણોની ત્રાંસ ઉઠાવ્યો અને તેના પર જોરથી ઠંડો પછાડી આજુબાજુ બધાને પારમિતાએ એમને “મહાવીર’ બનાવ્યા. ભગવાન મહાવીરે કદી સંભળાય એમ બોલવા લાગ્યાઃ “સાંભળો છો તમે લોકો ? એમ નહોતું કહ્યું કે મારી અહિંસા આટલા જીવો પૂરતી અને આટલા કાન્તાગોરીએ આજે કાળ પર વિજય મેળવ્યો છે. ધામધૂમથી એમની સમય પૂરતી સીમિત છે. સર્વ સ્થળે, સર્વ કાળે, સર્વ જીવો પ્રતિ જીતનો ઉત્સવ મનાવો.' કાન્તાગોરી વૃંગ સમજી ગયા. એમને સર્વાશે અહિંસા એમને અભિપ્રેત હતી.
પસ્તાવો થયો. મિત્ર-મિત્ર વચ્ચેનો પ્રેમ પારમિતાનું કેવું સુંદર રૂપ ધારણ કરે ગુણોની પારમિતા આગળ શરીરનું કે ઈન્દ્રિયોનું સુખ સાવ ગૌણ છે, તેનો એક કિસ્સો ગ્રીક સાહિત્યમાં જડે છે. ડામોન અને પીથિયાસ બની જાય છે. તેથી જ મૂક-બધિર-અંધ મહિલા હેલન કેલર એક બે મિત્રો, સરમુખત્યાર રાજાને હટાવવાની ગુપ્ત યોજનામાં જોડાયા. જગ્યાએ કહે છેઃ પીથિયાસ પકડાયો. મૃત્યુદંડની સજા થઈ. એણે સગાવહાલાંને “મારી આંખો ગઈ, વાણી ગઈ, શ્રવણશક્તિ ગઈ, તો ભગવાને મળવાની રજા માગી, પણ કોઈ જામીન થાય તો જ આ મંજૂરી મને સ્પર્શની અજબ શક્તિ આપીને ન્યાલ કરી દીધી. બહારનો સૂરજ મળી શકે. મિત્ર ડામોન તૈયાર થયો. ત્રણ દિવસમાં પીથિયાસ પાછો ન જોઈ શકવાનો મને કોઈ જ વસવસો નથી. શાંતિ, પ્રેમ, ધૈર્ય, આવે નહિ તો ડામોનને ફાંસી આપવી એમ નિશ્ચિત થયું. એક મધુરતા, સમતા અને ક્ષમાશીલતા જેવા આશિષ વરસાવીને ઈશ્વરે દિવસ જવાનો, એક દિવસ ઘેર રહેવાનો અને એક દિવસ પાછા મારા અંતરચક્ષુ ઉઘાડી નાખ્યા છે.” ફરવાનો, આવી ગણતરી હતી. બન્યું એવું કે વળતાં માર્ગમાં નદીમાં પારમિત વ્યક્તિ સ્થળકાળની દિવાલો ભેદી વિશ્વફલક પર ટોચના પૂર આવ્યું, જંગલમાં લૂંટારાનો ભેટો થયો, ઘોડો વિફર્યો અને સ્થાને બિરાજે છે. અધૂરામાં પૂરું રસ્તો ભૂલાઈ ગયો. ત્રણ દિવસ પૂરા થવામાં હતા. આપણા સૌનો એ જ આદર્શ હો! એ જ લક્ષ્ય હો! * * * ડામોનને ફાંસીના માંચડે લાવવામાં આવ્યો. ‘તારો મિત્ર તને દગો એ-૬, ગુરુકૃપા સોસાયટી, શ્રી મુક્તજીવન સ્વામી બાપા માર્ગ, દઈ છટકી ગયો,' ડામોનની મજાક ઉડાવવામાં આવી. ડામોન વડોદરા-૩૯૦૦૦૬. ફોન : ૦૨૬૫-૨૪૮૧૬૮૦.