Prabuddha Jivan 2011 Year 58 Ank 01 to 12

SR No.: 525996
Original Sutra Author: N/A
Author: Dhanvant Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 2011
Total Pages: 402
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 31 MB

Page 346

પ્રબુદ્ધ જીવન
નવેમ્બર, ૨૦૧૧
માટે મોટું દરમાં જ રાખવા લાગ્યો. પૂંછડી દરની બહાર. ચારે દિશામાંથી ચારે તપસ્વી ક્રોધાયમાન થઈ બોલી ઊઠ્યા,
બનવાકાળ એવો કે તે સમયમાં કુંભ રાજાના કુંવરને કોઈ સાપે ‘કુરઘડુ! આવા મહા પર્વના દિવસે પણ તમે તપ નથી કરતા? ડંખ દીધો, કુંવર મૃત્યુ પામ્યો. કોપિત રાજાએ હુકમ કર્યો બધા ધિક્કાર છે તમને! અને ઉપરથી અમને વાપરવાનું કહો છો ?' સાપને પકડી પકડીને મારી નાખો. મરેલો સાપ લાવનારને સાપ રાતાપીળા તપસ્વીઓ આટલેથી ન અટક્યા. ક્રોધ સાતમા દીઠ એક એક સોનામહોરનું ઈનામ.
આસમાને હતો. “હા...થું' કહી કુરઘડુના લંબાવેલા પાતરામાં સર્પની શોધખોળ કરનાર કોઈ માણસને દૃષ્ટિવિષ સર્પની પૂછડી થંક્યા. ઉપાશ્રય ગુસ્સાના લાલ રંગે ધગધગી ઊઠ્યો. દરમાં દેખાઈ. ખેંચવા લાગ્યો. સાપ સમજીને બહાર ન આવ્યો. અપાર આટલું હળાહળ અપમાન થયું. ચારે તપસ્વીઓએ ધિક્કાર્યા છતાં વેદના થઈ. પૂંછડી તૂટી ગઈ. વેદના સહન કરી. સાપે દેહ છોડ્યો. કુરઘડુ તો ઠંડા ને ઠંડા! સમતાનો સાથ એમણે ન છોડ્યો કે
બીજી તરફ કુંભ રાજા ચિંતીત છે. પુત્ર નથી, વારસ નથી, એ સમતાએ એમનો સાથ ન છોડ્યો. કહેવું મુશ્કેલ! ચિંતા કોરી ખાતી હતી. સ્વપ્ન આવ્યું, ‘હવે તું એવી પ્રતિજ્ઞા લે કે કુરઘડુ મનમાં વિચારે છે, ‘ધિક્કાર છે મને! હું નાનું સરખું હું કોઈને પણ સાપ મારવાની આજ્ઞા નહિ કરું, સર્મહત્યા રોકી તપ નથી કરી શકતો, ભૂખને રોકી નથી શકતો, હું પ્રમાદને વશ દઈશ તો તને પુત્રરત્નની પ્રાપ્તિ થશે.' કુંભ રાજાએ એમ કર્યું. છું. આજે આ તપસ્વી મુનિરાજોના ક્રોધનું સાધન-નિમિત્ત હું બન્યો”
દૃષ્ટિવિષ સર્પ મરીને કુંભની રાણીના પટે અવતર્યો. નાગદત્ત પાત્રનો આહાર વાપર્યો. શુક્લધ્યાનમાં પહોંચી જતાં કેવળજ્ઞાન એનું નામ પાડ્યું. યુવાવસ્થાએ પહોંચતાં નાગદત્ત કુંવરે ગોખ પ્રાપ્ત થયું. માંથી જૈન સાધુને દીઠા. જાતિસ્મરણ જ્ઞાન થયું. પૂર્વભવ યાદ આવ્યો. કેવળજ્ઞાનનો મહોત્સવ ઊજવવા દેવતાઓ વિમાને ચડીને સાધુ મહારાજને વંદન કરી દીક્ષા લેવા તૈયાર થયો. માતપિતાએ આવ્યા. તપસ્વી મુનિઓ સમજ્યા દેવ અમારે માટે આવ્યા છે પણ રોક્યો, સમજાવ્યો, પણ વૈરાગી નાગદત્ત દીક્ષા અંગીકાર કરે છે. અહીં તો જુદી જ વાત બની.
| તિર્યંચ યોનિમાંથી આવેલા હોવાથી અને વેદનીય કર્મનો ઉદય તપસ્વી મુનિઓને પણ સમજાયું કે અમે દ્રવ્ય તપસ્વી રહ્યા જ્યારે હોવાથી ભૂખ સહન કરી શકતા નથી. તેથી પોરસી માત્રનું પણ કુરઘડુ તો ભાવ તપસ્વી છે. કુરઘડુને ખમાવ્યા. છેવટે એ ચારે પચ્ચકખાણ નથી કરી શકતા. આપણને આપણી દશા યાદ આવે. ક્ષમાપ્રાર્થી મુનિઓને પણ કેવળજ્ઞાન થયું. કયો કર્મ નહિ, કયા કર્મોના ઉદય ચાલી રહ્યા છે! | કુરઘડુની તો મુક્તિ થઈ પણ એ પાત્ર મનમાંથી ખસતું નથી.
ગુરુ મહારાજે મુનિની પ્રકૃતિ જાણી ઉપદેશ આપ્યો, ‘જો તારાથી કસોટીની પરાકાષ્ઠા તો જુઓ! અપમાનની ચરમ સીમા પણ એ તપશ્ચર્યા નથી થઈ શકતી તો તારે સમતા અંગીકાર કરવી જોઈએ.” અપમાનની આગ કુરઘડુને ન અડી શકી કારણ કે એ તો સમતાના સરળ સ્વભાવી નાગદત્ત મુનિએ ગુરુની વાતને મનમાં સ્થાપી દીધી. મેરુ પર બિરાજમાન હતા. નિગ્રંથ સાધુએ સમતાની ગાંઠ બાંધી દીધી.
તપસ્વી મુનિઓનું ક્રોધિત થવું માનવસહજ હતું. તિરસ્કારનો દરરોજ સવારે એક ઘડુઆ (એક વાસણ) ભરીને કુર (ભાત) ભાવ આવે જ. કુરઘડુ તરફની ધૃણા કેવી તીવ્ર હતી. પોતે તપસ્વી વહોરી લાવીને વાપરે ત્યારે જ હોશકોશ આવે. દરરોજની આ ને પેલો ખાઉધરો, સરખામણી. કુરઘડુ ભૂખ પાસે નબળા પણ ભૂખની પીડાએ “કુરઘડુ' નામ છપાવી દીધું.
ક્રોધ કષાય સામે સબળા. આ સહનશીલતા, નમ્રતા, વિનય કુરઘડુની ભોજનપ્રીતિ સામે અન્ય સહવર્તી ચાર સાધુઓ મહા શ્વાસમાં હતાં, લોહીમાં હતાં. સહજ હતાં. અંતરંગ હતાં. કંઈ નવું તપસ્વી હતા. માસક્ષમણ તપ કરી લેતા. ચારે આહારવિજયી તપસ્વી ન લાગ્યું. એ સ્વભાવ હતો. સ્વનો ભાવ જ આખરે જીતે છે. સાધુઓ કુરઘડુ મુનિને “નિત્ય ખાઉ', “ખાઉધરો' જેવા વિશેષણોથી હજી પેલું પાત્ર દેખાય છે. થેંક મિશ્રીત આહાર કેમ ગળી શક્યા નવાજતા, તેની નિંદા કરતા, તેને તુચ્છ સમજતા. કુરઘડુ મુનિ તો હશે? વિચારતાં કંપારી છૂટે છે. જૈન ધર્મમાં આવી આકરી સામા સમતાની સાથે મૈત્રી કરી બેઠા હતા. બધા ઉપાલંભ, દ્વેષ, નિંદા, છેડાની કસોટીઓ છે. સ્થૂલભદ્ર યાદ આવે ને! દૃષ્ટિવિષ સર્પનો તિરસ્કાર સહી લેતા. એ અપમાનના શબ્દોને મન સુધી પહોંચવા જીવ, ક્રોધ કે કષાયના વિષને જીતી કેવા અચળ આસને બિરાજમાન જ ન દેતા.
થઈ ગયો! મહાપર્વનો દિવસ, ચાર ચાર તપસ્વી મુનિરાજો તો તપમાં શૂરા. સમતાની સાધના આપણામાં પ્રગટે, આપણો સ્વભાવ બને લાચાર પેલા કુરઘડુ! ભૂખ પાસે લાચાર. ગોચરી વહોરી લાવ્યા. એ પ્રાર્થના કરીએ.
* * * જૈન આચાર પ્રમાણે કુરઘડુ મુનિએ તપસ્વી મુનિરાજોને પાત્ર બતાવી (કથાનો આધાર : વરજીવનદાસ વાડીલાલ શાહ લિખીત “જૈન નમ્રતાથી કહ્યું, ‘આપને આમાંથી કંઈક વાપરવાની અભિલાષા હોય શાસનના ચમકતા સિતારા' પુસ્તકમાંથી) તો વાપરો.”
૧૬/૪૧, મહંત કૃપા, મનીષનગર, ચાર બંગલા, મધ્યાહ્નના તાપ જેવો ક્રોધ તપસ્વી મુનિઓમાં ભભૂકી ઊઠ્યો. અંધેરી (પ.) , મુંબઈ-૪૦૦ ૦૫૩. Mo. : 9820611852