Prabuddha Jivan 2008 Year 18 Ank 01 to 12

SR No.: 525993
Original Sutra Author: N/A
Author: Dhanvant Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 2008
Total Pages: 304
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 15 MB

Page 293

તા. ૧૬ ડિસેમ્બર, ૨૦૦૮
પ્રબુદ્ધ જીવન કોઈને કરી નહોતી. તે હંમેશાં પોતાનો પરિચય આપતાં એટલું છે. તેઓ વધુ ને વધુ અંતર્મુખ બનીને પોતાના ધ્યેયની વધારે જ કહેતા કે; “હું શ્રમણ ભગવાન મહાવીરનો શિષ્ય છું.' તેમની નજીક પહોંચવાના છે. આ બધું જ ભગવાન જાણતા હતા. પણ લબ્ધિઓ પણ કેવી હતી? તેમના હાથનો જેને પણ સ્પર્શ થતો કરૂણાસાગરે ગૌતમનો વિષાદ દૂર કરવા કહ્યું કે, “હે ગોયમા! તેના દુઃખ, દર્દ, દીનતા દૂર થઈ જતાં. જ્ઞાનની લબ્ધિ, તપની તીર્થકરોનું વચન સાચું હોય કે દેવનું?' “તીર્થકરોનું'-તો પછી લબ્ધિ, નામ કર્મ, વચન લબ્ધિ એવી અનેક પ્રકારની લબ્ધિઓના તમે જરા પણ અધીરા બનશો નહીં, ને શંકા રાખશો નહીં. તમે સ્વામી હોવા છતાં તેમને કેવળજ્ઞાન પ્રાપ્ત થતું નહોતું. આ અંગે આ ભવે જ મોક્ષ જવાના છો ને પછી મારું ને તમારું એક જ પોતાની શંકા તેમણે પ્રભુ મહાવીર પાસે વ્યક્ત કરી. પ્રભુએ સરખું-સ્વરૂપ બની રહેશે.” વળી આગળ પ્રભુએ ખુલાસો કરતાં કહ્યું કે; “જે વ્યક્તિ અષ્ટાપદ પર જઈ જિનબિંબના દર્શન કરે તેને કહ્યું કે “હે ! ગોયમા, હું ય તમે મારી સાથે ઘણાં કાળથી, સ્નેહથી કેવળજ્ઞાન જલ્દી પ્રાપ્ત થાય.” ગૌતમસ્વામીએ અષ્ટાપદ તીર્થ ઉપર બંધાયેલા છો. આ જ સ્નેહરાગ તમારા કેવળજ્ઞાનને અને મોક્ષને જવા માટે તેમની બે લબ્ધિઓનો ઉપયોગ કર્યો. ‘જંઘાચરણ લબ્ધિ રોકી રહેલ છે. પ્રભુના મુખેથી આ બધું સાંભળીને ગૌતમના અને અક્ષીણ મહાનસી લબ્ધિ' આ શક્તિથી સૂર્યકિરણો પકડીને રોમરોમ આનંદ સરોવરમાં લહેરી ઉયા. અંતરમાં સ્વસ્થતા, પર્વતના શિખર ઉપર મંદિરમાં પહોંચી ગયા. જ્યાં તેમણે પ્રભુ શાંતિ અને સંતોષનો ત્રિવેણી સંગમ અનુભવી રહ્યા. બસ! મારાં આદિનાથ દાદા અને અન્ય તીર્થકરોની સ્તુતિ, વંદના કરતાં કરતાં પ્રભુ એ મને ખાતરી આપી દીધી છે. હવે બીજું શું જોઈએ ? ભાવવિભોર બની પ્રભુ પાસે “જગ ચિંતામણી સૂત્ર' રચ્યું. અને ગૌ=ગાય, કામધેનું સમાન, તેeતરૂ, કલ્પવૃક્ષ સમાન, મૈ=મણિ, આત્મશુદ્ધિ દ્વારા કર્મો દૂર કરીને આઠમા ગુણ સ્થાનકે પહોંચ્યા. ચિંતામણિ રત્ન સમાન. તે સમયે ૧૫૦૦ તાપસો તપ કરવા છતાં અષ્ટાપદ પર ચઢી આવા ગૌતમસ્વામી! શ્રાવસ્તિ નગરીમાં કોષ્ટક ઉદ્યાનમાં શક્યા નહિ. સૌ કોઈ થોડે થોડે અંતરે જઈ અટકી જતા. પધાર્યા હતા. તો બીજી બાજુ કેશીસ્વામી જે પાર્શ્વનાથના ગણધર
આ તાપસોએ જ્યારે તપસ્વી, તેજસ્વી, લબ્લિનિધાન ગોતમ હતા તે સર્વે પંચરંગી વસ્ત્રોમાં પોતાના શિષ્ય પરિવાર સહિત સ્વામીની શક્તિઓ જોઈ ત્યારે તેમના શિષ્ય બનવાનું વિચાર્યું. આ જ નગરીમાં પધાર્યા છે. એક છે અવધિજ્ઞનના સ્વામી અને તેઓ સો ઉપવાસી હતા. તેમને પારણું કરાવવા ગૌતમસ્વામી બીજા છે ૧૪ પૂર્વધર અને ૪ જ્ઞાનના સ્વામી. ગોચરી માટે એક નાની પાત્રીમાં ખીર લઈને આવ્યા. ખીર થોડી હતી. એટલે તે શ્રાવસ્તીમાં ફરતાં ફરતાં બંનેના શિષ્યો એકબીજાને જુએ છે ને ખીર સહુને પહોંચે એ માટે તેમણે પોતાની અક્ષીણ મહાનસી બંનેના મનમાં શંકા થાય છે કે; “આ કેવા પ્રકારનો ધર્મ?' જૈન લબ્ધિનો ઉપયોગ કર્યો. પોતાનો અમૃતઝરતો અંગૂઠો ખીરના સંતો હોવા છતાં બંનેના આચારમાં, વેશમાં તફાવત કેમ? બંને પાત્રમાં મૂક્યો અને બધાં જ તાપસીને સંતોષપૂર્વક પારણું મુક્તિના લક્ષ્યથી સાધુપણું સ્વીકારી સાધના કરે છે. છતાં આ કરાવ્યું. તાપસોમાં શુભ જાગ્યો અને તાપસોને કેવળજ્ઞાન થયું. તફાવત કેમ? ગૌતમ સ્વામી અને કેશી સ્વામીના શિષ્યો પોતાના ખીર નિમિત્ત બની. તેમ છતાં ગૌતમ સ્વામીને કેવળજ્ઞાન પ્રાપ્ત ગુરુને આ શંકા જણાવે છે. તેઓ બંને એમ વિચારે છે કેઃ “આવો ન જ થયું.
પ્રશ્ન આજે અમારા શિષ્યો વચ્ચે થયો છે તો કાલે ગૃહસ્થ વર્ગ અંગૂઠે અમૃત વસે, લબ્ધિ તણાં ભંડાર,
અને શ્રાવકવર્ગમાં પણ આ પ્રશ્નો ઉભા થશે. બધાને થશે કે સાચો શ્રી ગુરુ ગોતમ સમરીએ, વાંછિત ફળ દાતાર.'
ધર્મ ક્યો?’ તેની શંકાનું સમાધાન કરવું જરૂરી છે નહિ તો લોકો આ સ્તુતિ આપણે માંગલિક રૂપે બોલીએ છીએ. કવિવર લાવણ્ય જૈન ધર્મ અને જૈન શાસનથી વિમુખ થઈ જશે.” સમયજીએ ગુરુ ગૌતમ સ્વામીનો મહિમા વર્ણવતાં સુંદર શબ્દોમાં સમાધાન ક્યારે થાય? સામસામા બેસે તો. ગૌતમ સ્વામી છંદ બનાવ્યો છે.
તો વિનય અને નમ્રતાની સાક્ષાત પ્રતિમા. પોતે તો બધું જાણે ‘વીર જિનેશ્વર કેરો શિષ્ય, ગૌતમ નામ જપો નિસદિશ'. છે. કેશી સ્વામી કરતાં અનેક રીતે મહાન અને મોટા છે. પરંતુ
શું પોતાની અષ્ટાપદ યાત્રા પણ નિષ્ફળ જશે? એવી શંકા પાર્શ્વનાથ ભગવાનનું કુળ મોટું છે. ભગવાન મહાવીરનું કુળ એમના અંતરને ફરી પાછી સતાવી રહી. ભગવાન મહાવીર સર્વજ્ઞ નાનું છે. તેથી તે કેશી સ્વામીને સામે ચાલીને મળવા જાય છે. હતા. તેઓ ગૌતમની ચિંતા અને નિરાશાથી જરા પણ અજાણ ન સાથે પોતાનો શિષ્ય પરિવાર છે. તિક ઉદ્યાનમાં તેમને પોતાની હતા. ગોતમ આ જ ભવે કેવળજ્ઞાન પામીને મોક્ષે જવાના છે પાસે આવતા જોઈને કેશી સ્વામી પણ ત્યાં જ આસન પરથી ઊભા તેની તેમને ખાતરી હતી. તાપસીના કેવળજ્ઞાનથી ગૌતમને જે થઇને ગૌતમ સ્વામીનો આદર-સત્કાર કરે છે. “પધારો, ભંતે ! આઘાત લાગ્યો છે તે સરવાળે એમના માટે લાભ જ બની રહેવાનો પધારો’ ૨૮–૨૮ લબ્ધિના ધારક સાથે કે શી સ્વામી જેવા