Prabuddha Jivan 2005 Year 16 Ank 01 to 11

SR No.: 525990
Original Sutra Author: N/A
Author: Ramanlal C Shah, Dhanvant Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 2005
Total Pages: 108
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 8 MB

Page 95

૧૬ઓક્ટોબર, ૨૦૦૫
પ્રબુદ્ધ જીવન
૧૧
-
-
-
વિકારોથી અંતર્ગત મનનો અભિપ્રાય જાણી શકાય છે.” અલબત્ત, આકૃતિની ખોડ ખાંપણને કારણે લોક-અનુભવે તારવેલી કેટલીક કેટલાંક ઇંગિતો ખૂબ જ પ્રચલિત છે, પણ કેટલાંક ઇંગિતો એવાં કહેવતો અતિશયોક્તિભરી હોય છે વા આંશિક તબવાળી હોય છે. સૂક્ષ્મ હોય છે, સંકુલ હોય છે, જ્યાં વૈખરી લથડી પડે છે ત્યારે એ એના પાયામાં કેક સત્ય તો હોય છે. દા.ત.:વાણીની અપૂર્ણતાને કુશળ નટ પૂરી પાડે છે. આપણે બધા પણ આ (૧) સાજામાં સાત બુદ્ધ, બાડામાં બુદ્ધ બાર, સંસાર વ્યવહારની રંગભૂમિના કુશળ કે અકુશળ નટ જ છીએ ને ! કાણામાં ક્રોડ બુદ્ધ, અંધા કરે વિચાર. બુદ્ધ એટલે ખોડ. મતલબ કે આકૃતિના અભિનયમાં આવાં અસરકારક ઇંગિતો મનુષ્ય (૨) અકર જાનાં, મકર જાનાં, જાનાં હિંદુસ્તાન, સ્વભાવના સૂક્ષ્મમાં સૂક્ષ્મ ભાવો વ્યક્ત કરે છે. •
તીન જનકા સંગ ન કીજે, લંગડ, બુચક, કાના. કાના એટલે કાણો. આનું મુખ્ય કારણ એ છે કે લગભગ બધી જ ઇંદ્રિયોનાં દ્વારા ચહેરા (૩) કાંણિયા નર કોક સાધુ, કોક દાતા માંજરા, પર આવેલાં છે. ચુંબન ચોડત, પરિમલ શું સ્મિત વેરતા, પ્રેમ ખોપડદેતા કોક મૂખ, કોક નિર્ધન ટાલિયા. પાથરતા, આકર્ષણ જમાવતા કે આશ્વાસન આપતા, વાચા મંદિરના (૪) ઠાંઠા ઠૂંઠા સિત્તેર ફંદી, માંજરા ફંદા એંશી, પ્રવેશદ્વાર જેવા હોઠમાં કેટલા બધા જાદુઈ ભાવ ભર્યા છે ! ભમર ટૂંક ગરદનિયા હજાર ફંગી, કાણાનો હિસાબ નહીં.” ભાંગતાં, તીરછી નજર થતાં ને નાકનું ટેરવું ચઢતાં રોષ ને ધૃણાના આ ઉપરાંત, બહોત લંબા બડા બેવકૂફ, ટૂંક ગરદનિયા ભાવનું નાટક મુખના તખ્તા પર કેવું ભજવાઈ જાય છે ! પવિત્રતાના મહાપાપી, કાણાં કેફિયતી, લંગડા હિકમતી, પગ મટા તે અકર્મી પ્રતીક શી શરદ જલ જે વી ગાંધીજીની આંખો જોઈએ કે શિર- મોટા તે સકર્મી, આવી અનેક લોકોક્તિઓ છે. અધ્યાત્મ-ચિંતન-નિમગ્ન કોઈ યોગીની આંખો જોઈએ, પ્રેમી, એકવાર મારો નાનો દીકરો “સંજીવન' માસિકમાંથી ફોટા જોતો પાગલ, મૂર્ખ, ખૂની, નપુંસક-ગમે તેની આંખો જોઈએ તો હતો. તેમાં એક દારૂના દૈત્યનો ફોટો જોઈ મારી પાસે દોડતો આવી આપણને ત્યાં સાચું વ્યક્તિત્વ અંકિત થયેલું દેખાશે, જેવી વૃત્તિ કહેવા લાગ્યો, “મોટાભાઈ ! જુઓ, જુઓ આ વાઘ તો જુઓ-જમડા તેવી કૃતિ, જેવી કૃતિ તેવી સ્થિતિ, જેવી આકૃતિ તેવી છબિ, તેવી જેવો.” હિંસા બળને પશુ રૂપે વ્યક્ત કરતાં ઘણાં ચિત્રો આપણે જોઈએ જ રીતે જેવા અંતરભાવ, તેવી જ મુખરેખાઓ. વેદાંતની ગહન છીએ. ઘણા ખરા સમર્થ કલાકારો રાક્ષસી વૃત્તિઓને પશુ સરખી મીમાંસા લખતા શંકરાચાર્યની ભાવમૂર્તિ કલ્પ ને સરળ હૃદયે આલેખે છે. નૈતિક ને માનસિક વિકૃતિઓને શારીરિક વિકૃતિઓના ગોવિંદને ભજવાનું ભક્તિ સ્તોત્ર રચતા-લલકારતા શંકરાચાર્યની માધ્યમ દ્વારા, વાચ્યાર્થ કે વ્યંગ્યાર્થ મારફતે આમ છતી કરવામાં આકૃતિ-રેખાઓ કલ્પો-મતલબ કે શોક, આનંદ આશ્વર્ય, ક્રોધ, આવે છે. આમ દેહ ને દેહીની પ્રગતિ કે અધોગતિ અવિનાભાવી વિચાર, ધ્યાન, તર્ક, સમતા, સંવેદન, જડતા-આ અને આવી અનેક સંબંધે કેવી તો સંકળાયેલી છે તેનો ખ્યાલ આ આકૃતિનું શાસ્ત્ર સર્વભાવ છબિઓ-આબાદ ને આચ્છી રીતે મુખફલક પર ચિત્રિત આપે છે. સેલ્યુટ ને મોરેલ તો ચોક્કસ માને છે કે વ્યક્તિની નીતિનો થાય છે. આપણું શરીર એ જીવતું જાગતું અવયવી છે. તેના અમુક ને તેના શરીરનો અભ્યાસ અન્યોન્યનો પૂરક ને ઉભય અપેક્ષિત છે. અંગના સાપેક્ષ વિકાસ પ્રમાણે વ્યક્તિનો વિકાસ ચંભિત થાય, મતલબ કે આકૃતિની કુરૂપતા એ નીતિની કુરૂપતાની સૂચક છે ને કુંઠિત બાળકોના ચહેરાના વિકાસ પરથી બીનેટ, મોન્ટેસોરી ને અન્ય આકૃતિનું સૌષ્ઠવ નીતિની સાપેક્ષ ને સહજ પ્રગતિ દર્શાવે છે; એટલે વિધાનોએ જે આંકડા કાઢ્યા છે તે માનવશાસ્ત્ર, માનસશાસ્ત્ર ને જ ‘આકૃતિ: ગુOTI થતિ’ એ જનસમાજે રચેલા મનુષ્ય સ્વભાવના કેળવણીશાસ્ત્રના અભ્યાસીઓ કે રસિકો માટે અત્યંત મહત્ત્વના છે. ઉપનિષદનું સૂત્ર છે.
પૂ. શ્રી આનંદઘનજી મહારાજ રચિત-શ્રી વાસુપૂજ્ય જિન-સ્તવન
I સુમનભાઈ એમ. શાહ શ્રી આનંદઘનજીએ પ્રસ્તુત સ્તવનમાં નિશ્ચય અને વ્યવહાર દૃષ્ટિથી સ્વરૂપ સાકારી છે. તેઓની જ્ઞાન-દર્શનમય શુદ્ધચેતનાનું આવું છે દર્શન-જ્ઞાનમય ચેતનાની વિચારણા કરેલી છે. નિયષ્ટિએ અથવા અદ્ભુત સ્વરૂપ છે. શુદ્ધ-સ્વરૂપે આત્મા નિરાકાર, અભેદ અને ચેતનામય છે. આવા સર્વજ્ઞદેવ જો સાધકના હૃદયમંદિરમાં અંતર્મતિષ્ઠિત થાય વ્યવહા૨દૃષ્ટિએ આત્મા શરીર-વ્યાપી, સાકાર અને કર્મનો તો, તેઓના સ્વામીત્વમાં સાધક સાકારપણામાં રહી સદ્ગુરુની કર્તા-ભોકતા છે. બીજી રીતે જોઇએ તો આત્માનું શુદ્ધ સ્વરૂપ નિશ્રામાં સંવરપૂર્વકની નિર્જરા કરતાં આત્મકલ્યાણ સાધે. પરંતુ નિરાકાર અને અભેદ છે, જે દર્શનગુણનું પરિણમન છે, જ્યારે આથી ઉછું જે જીવ દેહાવસ્થાને પોતાની માની લઈ “હું અને જ્ઞાનગુણમાં જીવનું સ્વરૂપ સાકાર, ભે દસહિત અને કર્મનો મારાપણા'ના વિભાવો કરે તો તેને ઉત્તરોત્તર કર્મબંધ અને કર્તા-ભોકતા છે. માનવને પોતાનું દરઅસલ સ્વરૂપ ઓળખવા માટે કર્મફલની પરંપરા સર્જાતી રહે, જેથી તે ચારગતિમાં પરિભ્રમણ પ્રસ્તુત સ્તવન અત્યંત ઉપકારી જણાય છે. હવે સ્તવનનો ગાથાવાર કરતો રહે. ભાવાર્થ જોઇએ.
નિરાકાર અભેદ સંગ્રાહક, ભેદ ગ્રાહક સાકારો રે; વાસુપૂજ્ય જિન ત્રિભુવન સ્વામી, ઘનનામી પરનાણી રે;
દર્શન–જ્ઞાન દુભેદ ચેતના, વસ્તુ ગ્રહણ વ્યાપારો રે..૨ - નિરાકાર સાકાર સચેતન, કરમ કરમફલ કામી રે...૧
પ્રસ્તુત ગાથામાં સ્તવનકારે આત્મિક દર્શન અને જ્ઞાનગુણનું શ્રી વાસુપૂજ્ય જિનેશ્વરની નામના ત્રણે લોકમાં સુખ્યાત છે, પરિણમન કે જોવા-જાણવારૂપ પ્રક્રિયા ચાર્વાદ રીતે પ્રકાશિત કરેલી અથવા તેઓની પ્રતિષ્ઠા ત્રણે લોકમાં ફેલાયેલી છે. તેઓ અતિદુર્લભ જણાય છે, જેનું અર્થઘટન નીચે મુજબ થઈ શકે છે. એવા તીર્થકરપદને વરેલા છે, અથવા તેઓ સર્વશ્રેષ્ઠ પરિણામ સદેહે ઉદયપૂર્વક વિમાન શ્રી અરિહંત પરમાત્માની દર્શનપામેલા છે. શ્રી તીર્થંકર પ્રભુનું નિશ્ચયદૃષ્ટિએ સ્વરૂપ નિરાકાર કે જ્ઞાનમય ચેતનાના ઉપયોગનું પરિણમન બે પ્રકારનું હોય છે. તેઓની અરૂપી છે, જ્યારે તેઓ શરીર સહિત હોવાથી તેમનું વ્યવહારદૃષ્ટિએ કાયમી આંતરિક સ્થિરતા નિરાકાર (અરૂપી) અને અભેદ સ્વરૂપે