Prabuddha Jivan 2003 Year 14 Ank 01 to 12

SR No.: 525988
Original Sutra Author: N/A
Author: Ramanlal C Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 2003
Total Pages: 156
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 11 MB

Page 88

પ્રબુદ્ધ જીવન
રાખે, ન બાળકોને આપે, જીવનોપયોગી આવશ્યક વસ્તુઓની ભિક્ષા
(ક) સર્વોત્તમ સાધુજી દ્વારા અનુમતિ-કોઇપણ નાના સાધુ અથવા સાધી તથા શિષ્ય એવા શિષ્યાને જીવનોપયોગી કોઇપણ વસ્તુની જરૂર હોય, તે પોતાના મોટા ગુરુને અથવા ગુરુભાઇને કહે, તેમની પાસે માગણી કરે, નહિ કે સ્વતંત્ર પોતાની મરજીથી હરકોઈ શ્રાવક શ્રાવિકા પાસે માંગતા ફરે. સમુદાયના મોટા મહારજ જ જીવનયાપનની આવશ્યક વસ્તુઓ શ્રાવકો પાસેથી મેળવે. અને શ્રાવકોએ પણ એ ધ્યાન રાખવું કે ફક્ત મોટા ગુરુ મહારાજને જ પૂછીને વસ્તુ લાવવી. નાનો નાનાં દરેક સાધુ અથવા સાધ્વીજીને અલગ અલગ ન પૂછવું. આ પ્રણાથી અથવા પદ્ધતિથી સમુદાયમાં અનુશાસનહીનતા નષ્ટ થશે અને અનુશાસનબદ્ધતાનો ગુકા વિકાસ પામશે. કેટલીક વખત એક જ વસ્તુ ઘણા સ્રોતોમાંથી લેવામાં આવે છે જે સર્વથા અનુચિત છે.
(ક) કામળી લેવડાવવી-પદ, પ્રતિષ્ઠા, તપ, તપશ્વર્યા વગેરે પ્રસંગો પર ફક્ત આચાર્ય મહારાજને જ શ્રી સંઘ તરફથી ફક્ત એક કામળી વ્હોરાવવામાં આવે. કોઇપણ શ્રાવક શ્રાન્તિકા તરફથી બીજી કોઇપણ કાળી વગેરે લેવડાવવું તે સર્વથા બંધ કરવું. જ્યારે પણ જરૂર પડે ત્યારે શ્રી સંઘ હંમેશા-હંમેશ સાથે અથવા સાધ્વીની જરૂરિયાત પૂરી કરે છે,
(ખ) કામળીઓનો સાધુ અથવા સાધ્વીઓની વચ્ચે પરસ્પર વ્યવહાર–આચાર્ય, ઉપાધ્યાય અને પ્રવર્તક વગેરે પદ-વર્ષીતપ અથવા કોઇપણ મોટી તપશ્ચર્યા વગેરે અનેક પ્રસંગોએ સાધુ અથવા સાધ્વીજી મહારાજોમાં પરસ્પર જે કામળીઓની આપ-લે થાય છે તે હંમેશા બંધ છે કરવું જોઇએ. વિરકત જીવનમાં એની શું જરૂર છે ? આજે કેટલાક વિચારશીલ સાસ્થ પછા એનાથી દૂર રહે છે. વૈયાવચ્ચ, રોગ નિદાન-ઉપચાર-સેવા
(૩) ચિકિત્સા-બીમારીમાં ઉચિત ઈલાજ, સારવાર માટે દાક્તરને બોલાવવો, દવા લાવીને આપવી, વધારે જરૂર પડે તો દવાખાને લઈ જવાનો પણ પ્રબંધ કરવાની શ્રી સંઘની જવાબદારી બની રહે છે. દવા માટે સાધુ અથવા સાલ્વી મહારાજને રોકડા પૈસા કોઈ શ્રાવક-શ્રાવિકાએ આપવા નહીં. તેઓ તો કંચનના ત્યાગી છે. સાધુ અથવા સાધ્વી જો પૈસા માંગે તો શ્રાવકે જાચત રહેવું. કોઈ શ્રાવક-શ્રાવિકા પૈસાને પોતા પાસે પુસ્તકની અંદર અથવા કબાટ અથવા ઝોળીમાં પણ રાખીને ક્યારેય ન આવે. સાધુ તથા સાધ્વીજીને વિનમ્ર ભાવથી સ્પષ્ટ, સાધુમર્યાદાનો ખ્યાલ આપે. આવી કાળિયાઓને કોઈ રા આવક-શ્રાવિકા પાર્થ નહિ. અન્યથા શ્રમાં મંડળ તરફનો ભક્તિભાવ તથા શ્રદ્ધા ધીરે ધીરે મીણ થતાં જશે. જૈન ધર્મને જો ટકાવવો હોય તો શ્રાવકે પોતે પણ દૃઢ તથા કર્તવ્યપરાયણ બનવું પડશે.
(ખ) શુશ્રુષા રોગી અથવા વૃદ્ધ સાધુ અથવા સાધ્વીની સેવાચાકરી, બને ત્યાં સુધી સાધુ અથવા સાધ્વી જાતે જ કરે. સ્થિરનિવાસ, રાત્રિશયન અને નિત્યકર્મ
જુલાઈ, ૨૦૦૩
· નહીં. સાધુ અથવા સાધ્વી રાત્રે જલદી સૂઈ જાય, સવારમાં વહેલાં ઊઠે. રાત્રિ દરમ્યાન થનાર સમારંભમાં તેઓએ જવું જોઇએ નહીં. વહેલી સવારે ઊઠીને નિત્યકર્મ અવશ્ય પૂરું કરે. તેઓ વિહારમાં હોય ત્યારે પણ તેમ કરે.
સાધુ અથવા સાવી મહારાજને મળવાના નિયમો તથા સંપર્ક-વિધિ
સાવર્ગ તથા સારીવર્ગ જુદાજુદાં ઉપાશ્રયો અથવા ભવનોમાં સ્થિર થાય. એક જ ઉપાશ્રય અથવા ભવનમાં કદાપિ નહીં. પૂ. ગુરુ મહારાજની નિશ્રામાં રાત્રે સાધુ પોતાના સાધુ સમુદાયની સાથે શયન કરે. ખાવુંભણાવવું. સ્વાધ્યાય કરવો હોય તે સિવાય તેમને જુદા ઓરડા આપવા નહીં જોઇએ. આ રીતે સાધ્વીઓને પણ અલગ-અલગ ઓરડા આપવા
(ક) એકલાને મળવાની મનાઈ ધર્મના કાર્ય માટે પા સાધુ કોઈ સાધ્વી અથવા શ્રાવિકા સાથે તથા સાધ્વી કોઈ સાધુ અથવા શ્રાવક સાથે એકલાં બંધ ઓરડામાં ન બેસે.
(ખ) સૂર્યાસ્ત પછી મુલાકાતની મનાઈ-સાધુ મહારાજ રાત્રે બહેનો સાથે તથા સાધ્વીજી મ. રાત્રે ભાઇનો સાથે ન મળે એ શાસ્ત્રીય સંદર પ્રભાનું દૃઢપરી પાલન કરે
(ગ) ફોન વગેરેના ઉપયોગની મનાઈ–સાધુ અથવા સાધ્વીજી મહારાજ પોતે ફોનનો ઉપયોગ ન કરે. જો કોઈ જરૂરી કામ હોય તો શ્રાવક-શ્રાવિકા મારફત ફોન કરાવી શકે છે. ધાર્મિક પ્રસંગોનાં દશ્યો માટે પા ટી.વી. વીડિયો વગેરે જોવા ન જોઈએ. વિકારગર્યા
(ક) શત્રિવિહાર નિષેધ-સુર્યાસ્ત પછી શત્રિના અંધારામાં નવદશ વાગ્યા સુધી કોઇપણ સાધુ અથવા સાધ્વી વિહારચર્યા ચલાવે નહીં, અપવાદને બાદ કરતાં.
(ખ) સાધુ સાધ્વીના મેગા વિહારનો નિષેધ-સાધુ-સાધ્વી મહારાજનો ભેંશો અને સાથે સાથે વિસ્તાર અનુચિત છે, વર્જિત હોવી જોઇએ.
(૫) વિહારની જવાબદારી શ્રી સંઘો ઉપર હોય તથા હદ ઉપરાંતના ખર્ચાઓથી બચવું–સાધુ-સાધ્વીજીના વિહારોનો પ્રબંધ સ્વયં શ્રી સંઘ પોતે ઉપાડી છે. સાધુ-સાધ્વીએ બિનજરૂરી પરિપ. વધારવો ન જોઈએ. વિહારમાં સામાનને માટે જો અતિશય આવશ્યક હોય તો શ્રી સંઘ જ વાહન મેળવી અપાવે. આધુ-સાધ્વીજી મહારાજની પાસે પોતાનું વ્યક્તિગત વાહન નહીં હોવું જોઇએ. વિહારોને માટે સાધુ-સતીજી મ. શ્રાવક તથા શ્રાવિકાઓ પાસે પૈસા, ખાવા-પીવાની વસ્તુઓનો સંગ્રહ ન કરાવે, આના ઉપર પૂરો પ્રતિબંધ રાખવામાં આવે. જો કોઈ શ્રાવક-શ્રાવિકા વિહારનો લાભ લેવા ઈચ્છે તો શ્રી સેવની આજ્ઞા લઇને વિહારનો લાભ લઈ શકે. ફક્ત અશક્ત અથવા વૃદ્ધ સાધુ જ વ્હીલચેરનો ઉપયોગ કરી શકે. બને ત્યાં સુધી તે પણ સાધુ જ ચલાવે. અનુશાસનનું સંપૂર્ણપણે પાલન કરવામાં આવે. બીમાર વયોવૃદ્ધ સાધુ અથવા સાધ્વી ઉપરાંત કોઇપણ શ્રાવક શ્રાવિકા કોઈ નાના સાધુ-સાનીની પગથી ન કરે તેમના સ્વયં સ્વીકૃત સંયમમાં ઢીલાશ આવવાથી દૂષિત થઈ શકે છે.
(ઘ) ડામર અથવા સિમેન્ટવાળી સડક ઉપર ઉઘાડા પગનું રક્ષા-વજથી ડામર અથવા સિમેન્ટથી બનેલી અતિગરમ કી તેના પર તુટેલા કાચ, ખીલી, લોઢું, પથ્થર, કાંકરાની વિપુલતાન ધ્યાનમાં રાખી, એ અનુકૂળ તથા ઉચિત હશે કે ઉઘાડા પગના રક્ષા માટે સાધુ અથવા સાલ્વી મહારાજને કપડા કંતાનમાંથી બનેલ પગરખાંના ઉપયોગની અપવાદરૂપે આજ્ઞા આપવામાં આવે.
સાધુ અથવા સાધ્વીના ચાતુર્માસ અલગ-અલગ સ્થાને થાય, આ રીતે નોકરો પર નિયંત્રણ
પૂ. ગુરુદેવની આજ્ઞાથી ચાતુર્માસનો નિર્ણય કરવો જોઇએ. મા