Prabuddha Jivan 2003 Year 14 Ank 01 to 12

SR No.: 525988
Original Sutra Author: N/A
Author: Ramanlal C Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 2003
Total Pages: 156
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 11 MB

Page 48

પ્રબુદ્ધ જીવન
એપ્રિલ, ૨૦૦૩
જિન તેરે ચરણ કી...
| B ડો. કવિન શાહ ઉપાધ્યાય શ્રી યશોવિજયજીની સંસ્કૃત અને ગુજરાતી ભાષામાં રચાયેલી વીતરાગ જેવો બીજો કોઈ દેવ વંદનીય-પૂજનીય નથી. વીતરાગ જ કૃતિઓમાં જૈન દર્શન શાસ્ત્રના સિદ્ધાંતોનું પ્રત્યક્ષ કે પરોક્ષ રીતે નિરૂપણ આત્માનો ઉદ્ધારક-તારક છે એવી ભાવના અહીં સાકાર થઈ છે. થયું છે. એમની ગુજરાતી કૃતિઓમાં કેટલાંક પદો અને સ્તવનો વિશેષ સમકિત જેવા ગૂઢાર્થ યુક્ત વિષયને આ નાનકડી પંક્તિમાં ગૂંથી લેવાની પ્રચલિત છે. કાવ્યને અંતે “જશ કહે'થી શરૂ થતી પંક્તિ પૂજ્યશ્રીનો કવિ કવિની દીર્ધ દૃષ્ટિનો પરિચય કરાવે છે. તરીકેનો ઉલ્લેખ દર્શાવે છે. પદ એ લધુ કાવ્ય કૃતિ છે એટલે તેમાં તેરે ગુણ કી જવું જપમાળા...ભક્તો પ્રભુના ગુણોનું સ્તવન-ગુણગાનવિસ્તારને સ્થાન નથી. ગાગરમાં સાગર ભરવાની કવિત્વ શક્તિનો મહિમા ગાય છે તેનું સૂચન થાય છે. આ પ્રમાણે સ્તુતિ ભક્તિથી નમૂનો એમની એક પદરચના છે. પદ નાનું છે પણ તેમાં રહેલા વિચારો અહર્નિશ પાપ બળીને ભસ્મ થઈ જાય છે. પ્રભુ નામ અને ગુણોનું કવિત્વશક્તિની સાથે ઉચ્ચ વિચાર સામગ્રીને સ્પર્શે છે. ભક્તિ સંગીતની સ્મરણ એના જેવો બીજો કોઈ ઉત્તમ આત્મલક્ષી સ્વાધ્યાય નથી. અન્ય રમઝટ જમાવવા માટેનું એક અતિ લોકપ્રસિદ્ધ પદ “જિન તેરે ચરણકી દર્શનોમાં પણ નામરમરણનો મહિમા રહેલો છે. શરણ ગ્રહુ’ છે. આ પદનો વિચાર કરીએ તો પદના આરંભમાં જ નામસ્મરણ એ પણ ભક્તિનો એક પ્રકાર છે. ભક્તિ સહજ સાધ્ય ભક્તની સમર્પણની ભાવના વ્યક્ત થયેલી છે. ૮૪ લાખ જીવાયોનિમાં છે. ભક્તિ માર્ગની વિચારધારાને અહીં સ્થાન પ્રાપ્ત થયું છે. આજ્ઞાપાલન, પરિભ્રમણ કરતા આત્માને મનુષ્ય જન્મમાં જ પ્રભુનું શરણ સ્વીકારવાની વિતરાગ પ્રત્યેની શ્રદ્ધામાં ભક્તિ તો ખરી પણ તેમાં જ્ઞાન વિશેષ મહત્ત્વનું અણમોલ ક્ષણ મળે છે. ચાર શરણમાં પ્રથમ અરિહંતનું શરણ છે. બને છે. જ્યારે નામસ્મરણમાં તો ભક્ત ભક્તિમાં રસલીન બનીને અરિહંતનું શરણ આત્માની શુદ્ધિ માટે છે. ભક્ત અરિહંતનું શરણ પરમાત્મા સાથે અનુસંધાન કરે છે. આ સમયે જીવ-શિવ સિવાય અન્ય સ્વીકારે છે. અહીં બાકીના શરણાનો ઉલ્લેખ નથી, પણ સૂક્ષ્મ રીતે બાહ્ય જગત અને તેનો વ્યવહાર અદૃશ્ય થઈ જાય છે. એવું અદ્ભુત વિચારતાં સિદ્ધ, સાધુ અને ધર્મના શરણનું પણ સ્મરણ થાય છે. નામસ્મરણ મુક્તિમાર્ગ પ્રતિ ઝડપથી ગતિ કરાવે છે. પાપ નાશ કરવાનો અરિહંતનું શરણ સ્વીકારનારનો અવશ્ય ઉદ્ધાર થાય. એક નાનકડી સીધો સાદો સર્વ સુલભ ઉપાય નામસ્મરણ-ગુણમહિમા ગાવાનો છે પંક્તિમાં ચાર શરણનો ગૂઢાર્થ રહેલો છે. અરિહંતના શરણ પછી તેનો સંદર્ભ આ પંક્તિમાં રહેલો છે. ભક્તિ દ્વારા પ્રભુને સમર્પિત થયા ભક્ત પોતાના હૃદયકમળમાં પ્રભુને સ્થાન આપીને તન્મય થઈ ધ્યાન ધરે પછી ભક્તને માટે બીજો કોઈ ધન્યતમ પ્રસંગ નથી. નરસિંહ, મીરાબાઈ, છે. પછીના શબ્દો છે “શિર તુજ આણ વહુ.” પછી ભક્ત ભગવાનની તુકારામ, તુલસીદાસ, એકનાથ જેવા નામરમરથી જીવન ધન્ય બનાવીને આજ્ઞા શિરોધાર્ય કરે છે. જૈન દર્શનમાં ‘કાળા થો' સૂત્ર ખૂબ જ પ્રેરણા આપનાર સંતોનું જીવતું જાગતું દષ્ટાંત સૌ કોઈને આલંબનરૂપ મહત્ત્વનું ગણાયું છે. જિનાજ્ઞાનું પાલન એ મોટો ધર્મ છે. જિનાજ્ઞાના છે. તે પાલનપૂર્વકનો ધર્મ અવશ્ય આત્માની ઉન્નતિમાં સહાયક બને છે. ભગવાનનું કવિ જણાવે છે કે “મેરે મન કી તુમ સબ જાણો, ક્યા મુખ બહોત શરણ સ્વીકારનાર ભક્ત આજ્ઞાપાલક ન હોય તો કેવી રીતે તરી શકે ? કહું' દ્વારા ભગવાનના કેવળજ્ઞાનનો સંદર્ભ મળે છે. કેવળજ્ઞાન થાય એટલે અહીં જેનદર્શનનો મહત્ત્વનો સિદ્ધાંત આજ્ઞાપાલનનો સૂચિત થયો એટલે જગતના જડ અને ચેતન પદાર્થોનું જ્ઞાન થાય છે. ભક્ત કહે છે છે. ગમે તેટલી આરાધના કે ધર્મનું પાલન થાય પણ જિનાજ્ઞા વગર બધું કે હું કેવો છે ? અને મારા મનમાં કેવા અધ્યવસાય ચાલી રહ્યા છે તે નિષ્ફળ છે. વિશ્વમાં ઘણાં દેવ-દેવીઓ છે પણ સાચા દેવ કોણ તે તમે તમારા જ્ઞાનથી જાણો છો. હું પાપી, અધમ, દુરાચારી તમારા વિશેનો સંદર્ભ આપતાં કવિ જણાવે છે કે
શરણે આવ્યો છું. આ બધું તમે જાણો છો એટલે હવે મારે મારા મુખે તુજ સમ ખોળ્યો દેવ ખલકમે, પેખ્યો નહીં કબહું.”
કશું કહેવાનું રહેતું નથી. હવે તમે જ્ઞાની છો તો મારી વાત સમજીને મને અન્ય દેવો રાગી-ભોગી છે વીતરાગી જેવો બીજો કોઈ દેવ આ તારો, ઉદ્ધાર કરો. સુખે સાંભરે સોની, દુઃખે સાંભરે રામની જેમ આવા જગતમાં શોધવા જઇએ તો જડતો નથી. બીજા દેવો મોક્ષ અપાવી શકે દુઃખમાં આપની પાસે આવ્યો છું. અહીં ગર્ભિત રીતે ભકતના અંતરમાં તેમ નથી. માત્ર વીતરાગ મોક્ષ માર્ગ અપાવવા માટે નિમિત્તરૂપ છે. રહેલી તારાની ભાવના વ્યક્ત થઈ છે. અંતે કવિના શબ્દો છે; એટલે વીતરાગ સિવાય અન્ય કોઈ દેવોની ઉપાસના ઈષ્ટ નથી. વીતરાગ કહે જસ વિજય કરો હું સાહિબ,' એ જ મારા દેવાધિદેવ છે; આ વાત અતૂટ શ્રદ્ધાથી સ્વીકારવી જોઇએ ક્યું ભવ દુઃખ ન લહે. અને તો જ સમકિત આવે અને સ્થિર થાય. સમકિત મુક્તિનું બીજ છે કવિ ભગવાનને પ્રાર્થના કરીને કહે છે કે હે ભગવંત તમે એવું કંઈક એટલે આ બીજનું રોપણ કરવા માટે “વીતરાગ'ની સ્વીકૃતિ અનિવાર્ય કરો કે જેથી જન્મમરણના ચક્રમાંથી મુક્ત થઈ જાઉં. અંતિમ પંક્તિનો છે. આ નાનકડી પંક્તિમાં સમકિતની ભાવના સ્થાન પામી છે. સમકિતધારી ભાવ જાણીને ભવચક્રમાંથી મુક્ત થવાનો માર્ગ અરિહંતનું શરણ, જિનાજ્ઞા આત્મા તો વીતરાગને જ પૂજે અને ભક્તિ કરે.
પાલન, વીતરાગની જ ઉપાસના, વીતરાગનું નામસ્મરણ, કરેલાં દુષ્કૃત્યોની . દેવી દેવલાં અન્યને શું ભજો છો
કબૂલાત જેવી આત્માની સ્થિતિમાં રહીએ તો ભવભ્રમણ દૂર થાય. પદ પડ્યા પાસમાં ભૂતડાંને ભજો છો.”
સ્વરૂપની આ લઘુ કાવ્યકૃતિમાં જૈન દર્શનના સિદ્ધાંતો દ્વારા ભક્તિરસની ભૂતની માફક ભટકતા-રખડતા અન્ય દેવોને શા માટે ભજો છો! અપૂર્વ જમાવટ થઈ છે.
Printed & Published by Nirubahen Subodhbhai Shah on behalf of Shri Mumbai Jain Yuvak Sangh and Printed at Fakhr! Printing Works, 312/A, Byculla Service Industrial Estate, Dadaji Konddev Cross Road, Byculla, Mumbai-400 027. And Published at 385, S.V.P. Road, Mumbai 400 004. Editor: Ramanlal C Shah
જ તો
જિક