Prabuddha Jivan 2003 Year 14 Ank 01 to 12

SR No.: 525988
Original Sutra Author: N/A
Author: Ramanlal C Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 2003
Total Pages: 156
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 11 MB

Page 154

પ્રબુદ્ધ જીવન
ડિસેમ્બર, ૨૦૦૩ સહાયક છે..
લસણિયું (Cars eye): આ રત્ન કેતુનું છે. કફ અને કફજન્ય હીરો (Diamond): અંગત વ્યક્તિત્વ વિકાસ, આત્મવિશ્વાસ, સ્પષ્ટ રોગો, હરસ-મસા અને કેટલાક આંખના રોગોમાં તે ઉપયોગી છે. વિચારો વગેરે માટે હીરો ઉપયોગી છે.
આ રીતે કિર્લિયન ફોટોગ્રાફી દ્વારા આપણા આભામંડળના રંગોની - નીલમ (Blue Sapphire): આ રત્ન વાદળી રંગનાં કિરણોનું વહન ખામી શોધી વિવિધ પ્રકારનાં રત્નો દ્વારા તેની પૂર્તિ કરી, શુભ લેશ્યા કરે છે જે પ્રત્યેક વ્યક્તિની માનસિક તંદુરસ્તીઆરોગ્ય માટે ઉપયોગી અર્થાત્ શુભ અધ્યવસાય દ્વારા પુણ્યાનુબંધી પુણ્ય ઉપાર્જન કરી શકાય છે. તાવ, ફેફર, અપસ્માર, વાઈ, ગાંડપણ, હેડકી વગેરે રોગોમાં તે છે. વસ્તુત: આ ચિકિત્સાનો આશય શરીર નિરામય કરી ભોગોપભોગમાં ઉપયોગી છે.
રાચવાનો નથી, પરંતુ શુભ અને શુદ્ધ અધ્યવસાય દ્વારા કર્મનિર્જરા કરી | ગોમેદઃ આ રત્ન રાહુનું છે. તે ચામડીના રોગો, હરસ-મસા, સૌ જીવો પરંપરાએ મોક્ષસુખ પામે એ જ છે. પેટની ચૂંક/દુ:ખાવો વગેરેમાં ઉપયોગી છે.
ધર્મ : આજ આજ ભાઈ અત્યારે
I પ. પૂ. શ્રી પૂર્ણચન્દ્રસૂરિજી મહારાજ કર્તવ્ય કાજેની હાકલ સુણાવતું એક સુભાષિત કાળજે કોતરી જ કરી લેવા જોઇએ, તો એમાં સરસતા ભળે. રાખવા જેવી સોનેરી શિખામણ આપતાં કહે છે કે, જે કાર્ય કાલે શુભ કાર્યોની ઘણી-ઘણી ભાવનાઓ કાલ ઉપર ઠેલવાઈ, તો કરવાનો વિચાર હોય, એ આજે જ કરી લેવું. જે કાર્ય સાંજે કરવાનો “ભાટ જમે કાલ' એ કહેવતની એ “કાલ” ઊગવા જ ન પામી હોય વિચાર હોય, એ સવારે જ કરી લેવું ! કારણ કે, મૃત્યુ જ્યારે દ્વાર અને એ ભાવનારૂપી બીજ અંકુરિત અને ફલિત થયા વિના જ સડી ખખડાવે છે, ત્યારે એ થોભતું નથી હોતું કે, આ વ્યક્તિએ પોતાનું જવા પામ્યા હોય. આ ઘણાના અનુભવની વાત છે, તો “ભાવનાની કર્તવ્ય કર્યું છે કે કરવાનું બાકી છે !
પળે જ આરંભાયેલાં ઘણાં શુભકાર્યો સફળ બની શક્યાનાં દૃષ્ટાંતો આજ આજ ભાઈ અત્યારે ! આ ભાવની જે એક અનુભવ-વાણી પણ આપણી નજર સામે જ બન્યા હોવાથી આ વાતની સત્યતા લોકમાં પ્રચલિત છે, એમાં આ સુભાષિત પડઘાય છે. કર્તવ્યનો બોધ સાબિત કરવા કોઈ પુરાવાઓની અપેક્ષા રહેતી નથી. કરાવતું આ સુભાષિત છે. એથી કાલનું આજે કરી લેવાનું જે કાર્ય હોય કાલનું કામ આજે કરવા પાછળ, એ કાર્યારંભમાં રસકસ રેડવાની એ શુભકાર્ય હોવું જરૂરી છે, એ તો ચોખવટ ન કરીએ, તો ય સમજી દૃષ્ટિ જેમ મુખ્ય રહી છે, એમ જીવનની ક્ષણભંગુરતાનું ભાન પણ જવાય, એવી સ્પષ્ટ વાત છે. એથી કર્તવ્ય કાજેની આ હાકલ શુભ ગૌણ રીતે ભાગ ભજવી રહ્યું છે. જીવન એટલું બધું ક્ષણભંગુર છે કે, અને સારા કાર્યોને જ લાગુ પાડી શકાય, દુષ્ટ કાર્યોને નહિ. આટલી કાલની વાત છાતી ઠોકીને ઉચ્ચારવા કોઈ સમર્થ નથી. માટે કર્યું એ સ્પષ્ટ ચોખવટ પછી આપણે આગળ વધીએ. ''
કામ ને વીંધ્યું એ મોતી ! આ ન્યાયે શુભકાર્યમાં વિલંબ કરવો હિતાવહ શા માટે કાલનું કાર્ય આજે કરવું ? અને સાંજનું કાર્ય સવારે ન ગણાય. હા, હજી અચાનક આવી ઊભેલા મૃત્યુના દેવને ઊભો કરવાનું પણ કારણ શું ? કોઈપણ કાર્ય કરવાનો વિચાર જ્યારે રાખવાની તાકાત હોય અથવા તો શુભકાર્ય કરી લેવાની મુદત આપવાની આચારમાં અવતરિત થવાનો હોય, ત્યારે એને ઉત્સાહનું અને એ કાર્ય ઉદારતા એનામાં સંભવતી હોય, તો તો કદાચ શુભકાર્ય કરવામાં થતો કોઈપણ ભોગે સિદ્ધ કરવાના સાહસનું પ્રચંડ પીઠબળ હોય છે. એમાં વિલંબ સંતવ્ય ગણાય. પણ જો આ શક્ય જ અને સંભવિત જ ન હોય, જેમ જેમ કાળ વિલંબ થતો જાય, એમ એમ એ પીઠબળની પ્રચંડતામાં તો તો આજનું શુભકાર્ય કાલ ઉપર ઠેલવી દેવું, એ તો મોટામાં મોટી ઘટાડો થતો જતો હોય છે. આ તો આપણા સ્વાનુભવની વાત છે. મૂર્ખાઈ ગણાવી જોઇએ. આ જ વાતને શબ્દોમાં ગુંજિત કરવી હોય, આપણામાં હજાર રૂપિયાના દાનની પહેલવહેલી ભાવના જાગે, ત્યારે આ રીતે કહી શકાય કે, જેવો ઉત્સાહ અને શુભભાવ હોય છે, એવો ઉત્સાહ એ દાન ભાવનાની “કાજ કાલનું આજ કરી લે, આજનું કરી લે અબ જાગૃતિના કાળ પછી ઉત્તરોત્તર ચડતો જ રહે, એ એકંદરે તો ઓછું કાલ કાલ કરતા કાળ આવી જશે, પછી કરીશ તું કબ ?' સંભવિત છે, પણ એ ઉત્સાહ એવો ને એવો ટકી રહે એ પણ ઓછું આ જ વાતને અશુભ કાર્યો માટે વિપરીત રીતે ધટાવવાની છે. સંભવિત છે. આ વાત તો સૌ કોઈના અનુભવની છે. માટે જ કોઈપણ અશુભકાર્યો તો કરવાં જ ન જોઇએ, પણ જો અશુભને આચર્યા વિના શુભકાર્ય કરવાની ભાવના જાગે, ત્યારે એનો અમલ તરત જ કરી ચાલે એમ જ ન હોય, તો તેમાં “રસ' રેડાઈ ન જાય, એની તો ભરપૂર નાંખવામાં આવે, તો એ કાર્યમાં ‘રસ'નું સરસ બળ રેડાય છે અને એથી કાળજી રાખવી જોઇએ. એ માટે આજનું અશુભકાર્ય કાલ ઉપર ઠેલતા એની શુભ ફળદાયક શક્તિ અનેક ગણી વધી જાય છે.
જેમ વરસાદ વરસતો હોય અને વાવણી થઈ જાય, તો એ વાવેતર કોઈ પાપકાર્ય અત્યારે તરત કરવાનું મન થાય, તો એની મુદત સાંજ તરત જ ફળે છે, પણ વાવેતર કર્યા પછી વરસાદની પ્રતીક્ષા કરવામાં સુધી લંબાવી નાંખવી જોઇએ. પાપનું કોઈ કામ સાંજે કરવા નિરધાર્યું આવે, તો એની ફળદાયકતા લંબાઈ જાય છે. એમ શુભકાર્યમાં ય આ હોય, તો એને બીજા દિવસની સવાર સુધી મુલતવી રાખવું જોઇએ. આમ, જ ન્યાય લાગુ પડે છે. ઉત્સાહ અને ભાવનાની વર્ષાની તક સાધી પાપકાર્ય લંબાવી દઇને, શક્ય હોય, તો એ “આવતી કાલ'ને કદી લઈને જો શુભની વાવણી થઈ જાય, તો એ તરત ફળે છે અને એમાં ઊગવા જ ન દેવી જોઇએ. કદાચ અશુભને આરંભવાની એ આવતી કાલ રસકસની પુષ્ટિ પણ ઉમેરાય છે. માટે આજના શુભકાર્યને ક્યારે પણ ઊગી જ જાય, તો આ રીતે આગળ આગળ ઠેલાતું એ અશુભ એટલું કાલ ઉપર ઠેલવું ન જોઇએ. શુભકાર્ય કરવાની ભાવના જો બરાબર નીરસ બની ગયું હશે કે, એની અશુભ ફળદાયક શક્તિ પણ ઠીક ઠીક જાગૃત થઈ ચૂકી હોય, તો કાલે કરવાં ધારેલાં શુભકાર્યો આજે જે કરી હાસ પામી ગઈ હશે. એટલા માટે આજનું કાર્ય કાલ ઉપર ન લઈ જવું લેવાં જોઇએ. અને સાંજે જે શુભકાર્ય કરવાનાં ધાર્યા હોય, એ સવારે જોઇએ અને આજનું અશુભ કાર્ય કાલ ઉપર ઠેલવું જોઇએ.