Prabuddha Jivan 2003 Year 14 Ank 01 to 12

SR No.: 525988
Original Sutra Author: N/A
Author: Ramanlal C Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 2003
Total Pages: 156
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 11 MB

Page 138

- પ્રબુદ્ધ જીવન
નવેમ્બર, ૨૦૦૩
અભિનવ પ્રણયનો કાવ્ય-સંવાદ
T સ્વ. નેમચંદ એમ. ગાલા ૧૯૩૧માં બીજી ગોળમેજી પરિષદ લંડનમાં ભરાઈ. ગાંધીજી અને મૃત્યુને નિમંત્રણ જ આપી દીધું, એની રાહ જોતી પડી રહેતી. એને મહાદેવભાઈ સપ્ટેમ્બરથી નવેમ્બર સુધી પરિષદમાં હાજરી આપી કાવ્યોનો શોખ હતો. એક વખત કવિ રોબર્ટનું કાવ્ય વાંચીને એલિઝાબેથે લંડનમાં રહ્યા. ત્યાંનાં સ્થિરવાસ દરમ્યાન એક ખાનગી નાટકશાળામાં એને પત્ર લખ્યો..કાવ્યમાં. ગુંગળામણ કંઈક હળવી થઈ. બન્નેએ બે નાટકો જોયાં. તેમાંનું એક નાટક તો સરકારી પરવાના વિના અને એક દિવસ સાક્ષાત રોબર્ટ ઝંઝાવાતની જેમ એના બેડરૂમમાં ભજવાયું હતું. ગાંધીજીએ પોતાના એ સાહસનું રસિક વર્ણન પંડિત આવીને ઊભો રહ્યો ! જવાહરલાલ નહેરૂને લખેલા એક પત્રમાં કરતાં લખ્યું:
‘રોબર્ટ !' એલિઝાબેથ હર્ષોન્મેશમાં ચીસ પાડવા જતી હતી પણ . All scenes (about ten) were without execption bedroom ગળે ડુમો ભરાયો. scenes and monotonously vulgar and yet it must confess
હતાશ, નિદ્માણ જેવી માંદલી, દુબળી છોકરીને જોઈ રોબર્ટ the execution was superb.' ,
પળભર તો વ્યથિત થઈ ગયો. પરંતુ રોબર્ટ એક જોમવંત, ચેતનવંતા તિમાંનાં બધા જ દશ્યો (લગભગ દશ) શયનખંડનાં હતાં અને તે
અને તરવરિયો જુવાન હતો. એણે એલિઝાબેથનો હાથ પોતાના હાથમાં પણ કંટાળાજનક અને સુરુચિનો ભંગ કરે એવાં. છતાં મારે કબૂલ
લીધો.. “શું આમ માંદલીની જેમ પડી છો..જાણે કંઈ ચેતન જ કરવું જોઇએ કે નાટકની રજૂઆત ઉત્તમ કોટિની હતી....]
નથી...જો...મારા હાથમાંથી ચેતનનો પ્રવાહ તારામાં પ્રવેશી રહ્યો છે. બીજા નાટકની વાત કરતાં ગાંધીજીએ લખ્યું છે :
તને વીજળી જેવી ઝણઝણાટી નથી થતી ? આ તો મારા પ્રાણનો The thing however I liked was 'Baretts of Wimpole street'...Beautiful in its conception and execution...everything સંચોર છે...ચલ ઊઠ...બેઠી થો...' was delicately chaste. Yes, I am deliberately using the word એલિઝાબેથનાં અંગેઅંગમાં જાણે વીજળી દોડી ગઈ.. જાણે કે chaste....So I went to the Barettes once again.'
એક લાશમાં પ્રાણારોપણ થઈ ગયું. પણ મને ગમ્યું તે નાટક તો ‘બેરેટ્સ ઓવ વિમ્પલ સ્ટ્રીટ' હતું. રોબર્ટ એલિઝાબેથને મળતો રહ્યો...એલિઝાબેથને ધીરે ધીરે કળ | બીજભૂત વિચાર અને રજૂઆત બન્નેમાં સુંદર, દરેક રીતે એવું લાલિત્યસભર વળતી ગઈ...પણ મૃત્યુનો ઓછાયો એના માથા પર ભમતો જ હતો.
અને સંસ્કારી. હા, હું સમજી વિચારીને સંસ્કારી શબ્દ વાપરું છું...અને અને એક સમીસાંજે રોબર્ટ એલિઝાબેથ સમક્ષ લગ્નનો પ્રસ્તાવ તેથી હું ફરી એક વાર બેરેટ્સ જોવા ગયો.]
મૂક્યો ! એલિઝાબેથ (૧૮૦૬-૧૮૬૧), રોબર્ટ (૧૮૧૨-૧૮૯૯) કરતાં ગાંધીજી જે નાટકથી પ્રભાવિત થઈ સતત બીજે દિવસે ફરી જોવા સાત વર્ષ મોટી હતી ! ગયા, એ નાટકનું કથાવસ્તુ-કથાનક શું ?
એલિઝાબેથ હતપ્રભ થઈ ગઈ...જાણે વાચા જ ચાલી ગઈ. રોબર્ટના ઓગણીસમી સદીના સમર્થ અંગ્રેજ કવિ રોબર્ટ બ્રાઉનિંગ અને લગ્નપ્રસ્તાવનો પ્રત્યુત્તર "Denial-ઇન્કાર' શીર્ષકના કાવ્યમાં આપતાં કવયિત્રી એલિઝાબેથ બેરેટનો કાવ્ય અનુબંધથી પ્રારંભ થયેલો પ્રણય કઇ .. અત્યંત રોમાંચક, રોચક અને સાહિત્ય જગતમાં અભિનવ અને લોકપ્રિય We have met late, it is છે. બેઉ વચ્ચેનો કાવ્ય સંવાદ સાહિત્યસૃષ્ટિની અણમોલ સંપદા છે. too late to meet... એમની પ્રણવગાથા એ જ આ નાટકનું કથાવસ્તુ !
આપણે મોડા મળ્યા...મેળાપ માટે બહુ મોડું કહેવાય. ઓ આ જ કથાવસ્તુ પરથી Rudeep Beseir નામના નાટ્યકારે નાટક મિત્ર...મિત્રથી વિશેષ કશું જ નહિ... રચ્યું હતું. એ નાટક પરથી હોલીવુડની M.G.M. એ પ્રથમ ૧૯૩૪માં મૃત્યુની જળો મારા પગને અને બીજી વાર ૧૯૫૬માં ચિત્રપટ ઉતાર્યા.
| વિંટળાઈ વળી છે. બેરેટ્સ ઓવ વિમ્પલ સ્ટ્રીટ' નાટ્યકૃતિ બી.એ. (અંગ્રેજી વિષય હું જરી પણ ડગ માંડું કે હલનચલન કરું, સાથે)ના અભ્યાસક્રમમાં પણ રહી ચૂકી છે. ૧૯૫૬માં ઊતરેલું બીજું
તો મારા અંતને સ્પર્શ... ચિત્રપટ રૂંવાડા ખડા કરી દે, એટલું આફ્લાદક હતું. જોનાર જિંદગીભર હું તલભાર ખસી નથી શકતી.... ન ભૂલે એવું. '
આવી વિટંબણામાં... રોબર્ટ સમર્થ કવિ હતો, તો એલિઝાબેથ અત્યંત ઋજુ કવયિત્રી
હું તારા સુધી પહોંચી શકું ? હતી. અંગ્રેજી સાહિત્યમાંની શ્રેષ્ઠ કવયિત્રીઓમાં એલિઝાબેથની ગણના તારા પ્રેમપ્રાસ્તાવનો હું થાય છે. રોબર્ટને પ્રથમ પંક્તિના કવિઓમાં મૂકવામાં આવે છે.
શું પ્રતિભાવ આપું ? એલિઝાબેથના પિતા તામસી પ્રકૃતિના, કઠોર, જુગાર અને Look in my face and see... Possessive હતા.
-મારા ચહેરા પર નજર નોંધ અને ઉકેલ... લંડનમાં વિમ્પલ સ્ટ્રીટમાં આવેલા ઘરમાં પિતાએ એલિઝાબેથને એલિઝાબેથ આગળ કહે છે: કેદી જેવી દશામાં રાખેલી. પિતાની કોઈક માનસિક વિકૃતિએ
હું તને ચાહતી નથી...ચાહવાની હિંમત નથી, એલિઝાબેથને માંદગીના બિછાને પટકી દીધી હતી. ઉલ્લાસ અને મારો હાથ છોડી ચૂપચાપ ચાલ્યો જા... આશાવિહીન, ઉદાસ જીવન ઘસયે જવાનો અર્થ શો ? એણે અજ્ઞાતપણે તું ગુલાબોની શોધમાં હો,