Prabuddha Jivan 2003 Year 14 Ank 01 to 12

SR No.: 525988
Original Sutra Author: N/A
Author: Ramanlal C Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 2003
Total Pages: 156
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 11 MB

Page 120

પ્રબુદ્ધ જીવન
સપ્ટેમ્બર, ૨૦૦૩ શ્રી આનંદઘનજી રચિત શ્રી અજિતનાથ જિન સ્તવન
1 સુમનભાઈ એમ. શાહ પરંપરાગત ભિન્ન-ભિન્ન માન્યતાઓ, સંપ્રદાયો, મતમતાંતર, ભાવરહિત થાય તો હે પ્રભુ ! આપે પ્રશીત કરેલ નિગ્રંથનો પંથ કંઈક અંશે પામી યંત્રવતું અનુષ્ઠાનો ઇત્યાદિથી ભરપૂર પ્રચલિત ધર્મ-પ્રણાલિકા અને તેની શકાય. બાકી તો અનેક સંપ્રદાયોમાં ચાલી આવતી પરંપરાગત માન્યતાઓથી પ્રરૂપણા કરનાર કષાયાદિ દોષોમાં નિમગ્ન કહેવાતા ગુરુઓ પાસેથી વર્તમાન એકાંતિક થવાય અથવા ચોક્કસ પ્રકારની માન્યતાનો આગ્રહ સેવાય, જેથી દુષમકાળમાં શ્રી અરિહંત પ્રભુપ્રણીત સ્યાદ્વાદમય મૂળમાર્ગ પામવો અશક્યવતું કાર્યસિદ્ધિની સફળતા અશક્યવતું લાગે છે. આપના જેવા વીતરાગ પ્રણીત થઈ પડ્યો છે. નિગ્રંથના પંથની વિરહવેદનાથી આકુળ-વ્યાકુળ આત્માર્થી આગમાદિ ગ્રંથોમાં સ્યાદ્વાદનું નિરૂપણ થયેલું હોવાથી સુવિશુદ્ધ ભાવોનું સાધક હાલમાં માત્ર ભાવના ભાવે છે કે ક્યારે તેને શ્રી અજિતનાથ પ્રભુ તત્ત્વદર્શન થાય તો નિગ્રંથનો પંથ પામી શકાય. હે પ્રભુ ! હાલમાં પ્રવર્તમાન જેવા તરણતારણનું નિમિત્ત પ્રાપ્ત થાય. જ્યાં સુધી દુષમકાળ વર્તે છે ત્યાં સાંપ્રદાયિક સંકુચિતતાથી આપે નિર્દેશેલ મૂળમાર્ગનો બહુધા લોપ થયેલો સુધી પ્રત્યક્ષ જ્ઞાનીપુરુષ કે અરિહંત પ્રભુના શુદ્ધાવલંબનની રાહ જોતો જાય છે અને કહેવાતા ગુરુઓ કદાગ્રહી હોવાથી યથાર્થ માર્ગદર્શનનો સાધક મૂળમાર્ગ પામવાની ભાવના સેવી રહ્યો છે, એ સ્તવનનો મુખ્ય હેતુ દુકાળ વર્તાય છે. જણાય છે. હવે સ્તવનનો ગાથાવાર ભાવાર્થ જોઇએ.
તર્ક વિચારે રે વાદ પરંપરા રે, પાર ન પહોંચે કોઈ; પંથડો નિહાળું રે બીજા જિનતશો રે, અજિત અજિત ગુણાધામ; અભિમત વસ્તુ વસ્તુગતે કહે રે, તે વિરલા જગ જોય. જે તેં જીત્યા રે તેરો હું જીતિયો રે, પુરુષ કિશ્ય મુજ નામ ?
-પંથડો નિહાળું રે...૪ -પંથડો નિહાળું રે...૧ વસ્તુ વિચારે રે દિવ્ય નયણાતણો રે, વિરહ પડ્યો નિરધાર, હે અજિતનાથ પ્રભુ ! આપે પ્રરૂપેલ નિગ્રંથના પંથને પામવાની હું તરતમ જોગે રે તરતમ વાસના રે, વાસિત બોધ આધાર. ઉત્કંઠાપૂર્વક પ્રતીક્ષા કરી રહ્યો છું. હે પ્રભુ ! આપશ્રી અનંત જ્ઞાન, દર્શન,
-પંથડો નિહાળું રે...૫ ચારિત્યાદિ આત્મિક ગુણોના અપૂર્વ ધામ છો. હે પ્રભુ ! આપે પ્રચંડ જો તર્કબુદ્ધિથી મૂળમાર્ગને પામવાનો પ્રયત્ન કરવામાં આવે તો અનેક પુરુષાર્થ આદરી ક્રોધ, માન, માયાદિ કષાયો અને રાગદ્વેષ ઉપર જવલંત પ્રકારના મતમતાંતર અને વાદવિવાદની ભ્રમજાળમાં ફસાઈ જવાની શક્યતાઓ વિજય મેળવ્યો છે અને એ અપેક્ષાએ આપનું “અજિત’ નામ સાર્થક થયું છે. જણાય છે. એટલે પાર વગરના તર્ક-વિતર્કોના વમળમાં સાધક પોતાનું મૂળ પરંતુ હે પ્રભુ ! કષાયો અને સ્વભાવિક પ્રવૃત્તિઓએ મને જીતી લીધો લક્ષ ચૂકી જાય છે અને મિઠામાન્યતાઓમાં અટવાઈ પડે છે. આવી હોવાથી હું “પુષ' કહેવડાવવા માટે પણ લાયક નથી. હું ખરેખર યથાર્થ પરિસ્થિતિ હોવાના કારણો તત્ત્વાર્થ કે મૂળમાર્ગ જાણી શકાય એવું લાગતું પુરુષાર્થથી વંચિત છું, કારણ કે આપના જેવા પુરુષોત્તમનો યોગ અથવા નથી. વર્તમાન દુષમકાળમાં વસ્તુનું યથાર્થ સ્વરૂપ પ્રકાશિત કરનાર કોઈ આપે પ્રકાશિત કરેલ મૂળમાર્ગ, મને સાંપડ્યો નથી.”
વિરલ જ હોય છે.. ચરમ નય કરી મારગ જોવતાં રે, ભૂલ્યો સયલ સંસાર;
હાલમાં સ્યાદ્વાદમથી અપૂર્વવારનો વિરહ પડેલો અનુભવાય છે, ' જે નયણો કરી મારગ જોઇએ રે, નયણ તે દિવ્ય વિચાર. કારણ કે આત્માનુભવી જ્ઞાની પુરુષની પ્રાપ્તિ અતિશય દુર્લભ થઈ પડી છે.
| -પંથડો નિહાળું રે...૨ આવી પરિસ્થિતિમાં સાધકને કષાયાદિ સહિતની પ્રરૂપણા કે વાસિત બોધનો લૌકિકદષ્ટિએ અને ચર્મચક્ષુથી જોતાં હું સંસારમાં અટવાઈ પડ્યો છું. આધાર લેવો પડતો હોય છે, કારણ કે કહેવાતા ગુરુઓ કદાગ્રહી, મનુષ્યગતિ પ્રાપ્ત થયા પછી પણ હું ‘લક્ષ' વગરની વૃત્તિ અને પ્રવૃત્તિમાં રાગદ્વેષ, અજ્ઞાનાદિ, સ્વભાવિક વૃત્તિ અને પ્રવૃત્તિમાં નિમગ્ન હોય છે. ફસાઈ ગયો છું. પરંતુ જિનશાસનથી એટલું મને સમજણમાં આવ્યું છે કે આવી પરિસ્થિતિમાં આત્માર્થી સાધકને મૂળમાર્ગ કે નિગ્રંથના પંથથી વંચિત નિગ્રંથનો પંથ જ ભવઅંતનો દરઅસલ ઉપાય છે', જે ચર્મચક્ષુથી સાંપડે રહેવું પડતું જણાય છે. એવો નથી. મૂળમાર્ગ પામવા માટે દિવ્યદૃષ્ટિની અત્યંત આવશ્યકતા છે, કાળલબ્ધિ લડી પંથ નિહાળશું રે, એ આશા અવિલંબ; એવું મને સમજાય છે. આવી દિવ્યદૃષ્ટિ કે આંતર્દર્શન આપમેળે હસ્તગત એ જન જીવે રે જિનજી જાણજો રે, આનંદઘન મત અંબ. કરવું વર્તમાનકાળમાં દુર્લભ હોવાથી, આપના જેવો નિગ્રંથનો પંથ’ યથાતથ્ય
-પંથડો નિહાળું રે...૬ પમાડે એવા પ્રત્યક્ષ જ્ઞાની પુરુષનું શુદ્ધાવલંબન આવશ્યક જણાય છે. અથવા તે અજિતનાથ પ્રભુ ! અમો એવા ભાવ હાલમાં સેવી રહ્યાં છીએ કે નિશ્ચય અને વ્યવહાર' એ બન્ને દૃષ્ટિથી પુરુષાર્થ ધર્મનું સદ્ગુરુની નિશ્રામાં આપના જેવા નિગ્રંથનું ક્યારે અમને સાન્નિધ્ય સાંપડે, જેથી મૂળમાર્ગ પામીએ. સેવન સાધક માટે અત્યંત આવશ્યક છે.
આવી અભિલાષા, આશા અને ભાવના રાખી હે પ્રભુ ! અમો જીવી રહ્યાં પુરુષ પરંપરા અનુભવ જોવતાં રે, અંધોઅંધ પલાય;
છીએ. આમ છતાંય અમોને દઢતા વર્તે છે કે વહેલામોડા આપનો પંથ અમો વસ્તુ વિચારે જો આગામે કરી રે, ચરમ ધરણા નહીં ઠાય.
અવશ્ય પામીશું અને તે સમયની ઉત્કંઠાપૂર્વક રાહ જોઈ રહ્યાં છીએ. હે
-પંથડો નિહાળું રે...૩ પ્રભુ ! જ્યાં સુધી અમોને મૂળમાર્ગ પ્રાપ્ત ન થાય ત્યાં સુધી આપે પ્રરૂપેલ પંથ પરંપરાગત લોકિક માન્યતાઓનો જ માત્ર આધાર લેવામાં આવે તો પામવાની હૃદયપૂર્વકની ભાવનાનું સેવન અમે કરી રહ્યા છીએ. હે પ્રભુ ! આંધળો આંધળાને મળે અને કુટાઈ મરે અથવા આંધળો આંધળાની પાછળ આવી ભાવનાના પરિણામ સ્વરૂપે અમો આપનો પંથ ચોક્કસ પામશું એવો પાછળ ચાલ્યા કરે એવા બેહાલ થાય. એટલે લોકવાયકાના આધારે કરેલા નિયય વર્તે છે. યથાયોગ્ય સમય અને અન્ય સમવાયી કારણોનો સહયોગ થશે પ્રયત્નો નિષ્ફળતાને વરે અને કાર્યસિદ્ધિ ન સાંપડે. પરંતુ વસ્તુ કે તત્ત્વને ત્યારે અમો મૂળમાર્ગ અવશ્ય પામશું અને સહજસુખ તથા પરમાનંદ પામવાના દરેક દષ્ટિબિંદુથી મુલવણી કરવામાં આવે તો કંઈક અંશે સફળતા પ્રાપ્ત અધિકારી થઈશું. કરી શકાય. એટલે ‘નિયય અને વ્યવહાર’ એ બન્ને દૃષ્ટિથી વસ્તુવિચારણા
Printed & Published by Nirubahen Subodhbhai Shah an behait of Shri Mumbai Jain Yuvak Sangh and Printed at Fakhri Printing Works. 312/A, Byculla Service Industrial Estate, Dadaji Konddev Cross Road, Byculla, Mumbai 400 027. And Published | at 385, S.V.P. Road, Mumbal-400 004. Editor: Ramanlal C Shah