Prabuddha Jivan 1993 Year 04 Ank 01 to 12

SR No.: 525978
Original Sutra Author: N/A
Author: Ramanlal C Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 1993
Total Pages: 136
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 13 MB

Page 29

વર્ષ: ૪૦ અંક: ૩
તા. ૧૬-૩-૧૯૯૩
Regd. No. MH.By / South 54 Licence No. : 37
૦૦૦ શ્રી મુંબઈ જૈન યુવક સંઘનું માસિક મુખપત્ર૦૦૦
પj& QUOT
૦૦૦ પ્રબુદ્ધ જીવન પાક્ષિક ૧૯૩૯થી ૧૯૮૯ : ૫૦ વર્ષ૦૦ વાર્ષિક લવાજમ રૂ.૩૦૦૦૦
તંત્રી : રમણલાલ ચી. શાહ
લેખન-પઠન, ઉચ્ચારણ-શ્રવણ લખ્યા વગર અને વાંચ્યા વગર કોઈ વ્યક્તિ યુનિવર્સિટીની ગ્રેજ્યુએટ ભાષાવૈજ્ઞાનિકો માને છે કે મનુષ્ય જ્યારે જંગલી દશામાં પ્રાકૃતિક થઈ શકે ખરી ? આ પ્રશ્ન ઉખાણા જેવો હોય તો કોઈક કહે કે “હા; અંધ અવસ્થામાં હતો ત્યારે એની પાસે ભાષા નહોતી. ક્રમે ક્રમે જુદા જુદા વિદ્યાર્થીઓ અભ્યાસ કરવા તથા પરીક્ષા માટે “રાઇટર' અને “રીડર' ધ્વનિઓના ઉચ્ચારણ દ્વારા સાંકેતિક ભાષા પ્રચલિત થઈ અને વખત જતાં રાખીને, જાતે કશું વાંચ્યા કે લખ્યા વગર દુનિયાની કોઈ પણ તે ભાષા સ્વરૂપે વિકાસ પામી. ભાષાના ઉચ્ચારણ પછી લખવા માટે લિપિ યુનિવર્સિટીમાંથી ગ્રેજ્યુએટ થઈ શકે છે.” મુંબઈ, ગુજરાત કે દિલ્હી તો ઘણી મોડી ઉદ્દભવી. યુનિવર્સિટીના કેટલાય અંધ વિદ્યાર્થીઓ એના ઉદાહરણ રૂપ છે. અહીં એવા બાળક પહેલાં બોલતાં શીખે છે અને પછી લખતાં શીખે છે. પોતે જે વિદ્યાર્થીઓની વાત નથી. અહીં તો એવા વિદ્યાર્થીની વાત છે કે જેઓ દેખતા બોલે છે તે પ્રમાણે લખાય છે અથવા જેવું લખ્યું છે તેવું બરાબર વાંચી શકે છે.” જેઓને સારું લખતાં-વાંચતાં આવડે છે અને છતાં જેઓ પોતાને છે એવું જ્યારે તે જાણે છે ત્યારે તેના આનંદનો પાર રહેતો નથી. કેટલી વાર અભ્યાસક્રમ વિશે જાતે કશું વાંચ્યા કે લખ્યા વગર યુનિવર્સિટીના ગ્રેજ્યુએટ લખવાનું શીખ્યા પછી બાળકના ઉચ્ચારોમાં પણ શુદ્ધિ આવે છે. લેખન થઈ શકે છે.
વાંચનનું મહત્ત્વ એ દૃષ્ટિએ કેટલું બધું છે તે જોઈ શકાય છે. અમેરિકા અને બીજા કેટલાક દેશોમાં એવા ટી. વી. વીડિયો કોર્સ ચાલુ અલબત્ત, સામાન્ય પ્રકારનું જીવન જીવવા માટે લેખન-વાંચનની કશી થયા છે કે જેમાં વિદ્યાર્થીઓને લખવા-વાંચવાની કંઈ જરૂર રહેતી નથી. અનિવાર્યતા નથી. દુનિયામાં હજુ કેટલીય આદિવાસી જાતિઓ છે જે વિશેષતઃ મોટી ઉંમરની નોકરી કરતી વ્યક્તિઓ માટે યુનિવર્સિટી જાતિઓનાં લોકોમાં લખવા-વાંચવાની પ્રથા નથી. એમની પાસે ભાષા છે, જાહેરખબરો આપે છે કે “તમે ટી. વી. જુઓ અને ગ્રેજ્યુએટ થાવ.' પણ લિપિ નથી. છતાં એમનો જીવન વ્યવહાર સરળતાથી ચાલે છે. રેડિયો યુનિવર્સિટીઓ પોતાના જુદા જુદા કોર્સની ડિગ્રી માટે એવી વ્યવસ્થા કરે છે ટી. વી. ના આગમન પહેલાં પણ ઘણા સુધરેલા દેશોમાં પણ ખેતી, મજૂરી કે રાતના આઠ-નવ વાગ્યાથી બાર વાગ્યા સુધી અને સવારના ચાર-પાંચ વગેરે વ્યવસાયો કરનારા લોકો દિવસોના દિવસો સુધી લખવા-વાંચવાની વાગ્યાથી સાત વાગ્યા સુધી ટી. વી, ઉપર પોતાની યુનિવર્સિટીમાં ચાલેલા. પ્રવૃત્તિ વિના જીવન-વ્યવહાર આનંદપૂર્વક પસાર કરી શકતા હતા. તે તે વિષયના પોતાના વર્ગના આખા પિરિયડનું સંપૂર્ણ વીડિયો રેકોર્ડિંગ કેટલાક લોકો માને છે કે જીવનની સફળતા એ સૌથી મહત્ત્વની વસ્તુ બતાવે છે. ઘરે રહીને અભ્યાસ કરવા ઇચ્છતા વિદ્યાર્થીઓને માટે ફી ભરીને છે. ભાષાની શ્રેષ્ઠતા હોય અને છતાં જીવનની નિષ્ફળતા હોય તેના કરતાં યુનિવર્સિટીમાં પોતાનું નામ નોંધાવવાનું હોય છે. એવા વિદ્યાર્થીઓને કેબલ ભાષાની નિષ્ફળતા અને જીવનની સફળતા હોય એ વધુ પસંદ કરવા યોગ્ય ટી. વી. દ્વારા એમના ઘરે અમુક જુદી ચેનલ ઉપર યુનિવર્સિટીના એ વર્ગનું છે. એક સંસ્કૃત સુભાષિતકારે તો કહ્યું છે ભાષા ડાઘામ્ પ્રથોનનમ્ ? રેકોર્ડીંગ જોવા મળે છે. ફક્ત ફી ભરનારને જ આ કેબલ ટી. વી.નું જોડાણ કવિ અખાએ પણ કહ્યું છે કે “ભાષાને શું વળગે ભૂર (મૂર્ખ)? જે રણમાં જીતે મળે છે. મોટી ઉંમરના વિદ્યાર્થીઓ નોકરી કરનાર હોવાથી એ કાર્યક્રમોનું શૂર.' આવી રીતે ભાષાના માધ્યમને ઉતારી પાડવાના પ્રયાસો પણ થયા છે પ્રસારણ રાતને વખતે, કરવામાં આવે છે. તેનું ટાઈમટેબલ અગાઉથી
. તો બીજી બાજુ અધ્યાત્મની ઊંડી અનુભૂતિના થોત્રમાં પણ મૌનનું મહત્ત્વ વિદ્યાર્થીને મળી જાય છે. વિદ્યાર્થી કામમાં હોય કે સૂતા હોય તો પોતે તે અને વૈખરી વાણીની નિરર્થકતા દર્શાવાઈ છે. વર્ગના કાર્યક્રમનું ટી, વી. ઉપરથી (ટાઈમર મૂકીને) વીડિયો રેકોર્ડિંગ કરી - આમ ભાષાનું લેખન-પઠન સામાન્ય જીવન વ્યવહારમાં એક ગૌણ શકે છે અને ઈચ્છા મુજબ પછીથી તે જોઈ શકે છે. કોઈ રેકોર્ડિંગ રહી ગયું માધ્યમ ગણાય છે. એ ન હોય તો પણ પોતાના જીવન વ્યવહારમાં કશી હોય તો યુનિવર્સિટીને ફોન કરીને તેની વધારાની ફી ભરીને તે રેકોર્ડિંગ મુશ્કેલી નડતી નથી. ફરીથી મેળવી શકાય છે. કોર્સ અંગે વિદ્યાર્થીને કંઇ પૂછવું હોય તો તે વિષયના - જૈન ધર્મ પ્રમાણે ભગવાન ઋષભદેવે જંગલી દશામાં રહેતા લોકોને પ્રોફેસરને ટેલિફોન નંબર મફત (Toll-Free) જોડીને પૂછી શકાય છે. જીવન-વ્યવસ્થા શીખવી. અસિ, મસિ અને કૃષિ એમ ત્રણ વિદ્યાઓ કોર્સ પૂરો થયા પછી વિદ્યાર્થીની પૂરેપૂરી તૈયારી થઈ ગઈ હોય ત્યારે નિશ્ચિત ભગવાન ત્રઢષભદેવે લોકોને શીખવી. એમાં અસિ એટલે તલવાર એટલે કે સમયે મૌખિક પરીક્ષા લેવાય છે અને સંતોષકારક જવાબો હોય તો તેને ડિગ્રી સ્વરક્ષણ કરવાનું શીખવ્યું. મસિ એટલે શાહી એટલે કે ભાષાજ્ઞાન શીખવ્યું આપવામાં આવે છે. (અલબત્ત કોઈને લેખિત સામગ્રી જોઈતી હોય અને અને કૃષિ એટલે ખેતી. ભગવાન ઋષભદેવે પોતાની બે પુત્રીઓમાંથી લેખિત પરીક્ષા આપવી હોય તો તેની છૂટ હોય જ છે.) આ કોઈ કાલ્પનિક બ્રાહ્મીને લિપિ શીખવી. અને સુંદરીને અંક- ગણિત શીખવ્યું. આથી જ વાત નથી, પણ સત્ય હકીકત છે. શિક્ષણના ક્ષેત્રે કેવી પ્રગતિ થતી જાય છે દુનિયાની જૂનામાં જૂની લિપિ તે બ્રાહ્મી લિપિ ગણાય છે. એમાંથી વખત તે આ ઉદાહરણ ઉપરથી જોઈ શકાય છે.
જતાં દેવનાગરી લિપિનો વિકાસ થયો. લેખન-પઠન વિના સ્નાતક થવાનું તો પ્રાચીન કાળમાં ભારતમાં પણ લોકોને લખતાં અને વાંચતાં આવડ્યું હતું છતાં પ્રાચીન ભારતીય પ્રચલિત હતું. જ્યારે લખવા વાંચવાનાં સાધનો નહોતાં ત્યારે ગુરના સાંસ્કૃતિક પરંપરામાં શ્રવણશક્તિ અને સ્મરણશક્તિ ઉપર વધુ ભાર આશ્રમમાં રહીને ગુરુ જે વિદ્યાઓ મૌખિક રીતે શીખવે તે શીખીને વિદ્યાર્થી મૂકવામાં આવતો હતો. વેદો, ઉપનિષદો, આગમો, ત્રિપિટકો જેવા શાસ્ત્ર મૌખિક પરીક્ષા આપીને સ્નાતક થઇ શકતો. કેટલાક વિષયો સારી રીતે યાદ ગ્રંથો શ્રત પરંપરાથી સૈકાઓ સુધી ચાલ્યા આવ્યા. ગુરુ પોતાના શિષ્યને • રહી જાય એટલા માટે તો ઘણાંખરાં શાસ્ત્રો શ્લોકબદ્ધ રહેતાં. ભારતીય ઉચ્ચાર શુદ્ધિ અને આરોહ અવરોહ સાથે ગાથાઓ કંઠસ્થ કરાવે અને એ સંસ્કૃતિના વિકાસમાં પ્રાચીન ગ્રુત પરંપરાએ ઘણો મહત્ત્વનો ફાળો આપ્યો રીતે શાત્ર ગ્રંથો કંઠાગે રહેતા. હજારો નહિ બલકે લાખો ગાથાઓ ધુરંધર છે. “શ્રુતિ', ‘સ્મૃતિ' જેવા શબ્દો જ એ દર્શાવવાને માટે પર્યાપ્ત છે. ' પંડિતોને કંઠસ્થ રહેતી. વિદ્યા પાઠે અને ગરથ ગાઠે” એવી લોકોકિત