Page Text
________________
૧૦
પ્રબુદ્ધ જીવન
તા. ૧૬ -૨ -૯૨
ડેગરની ટેકરી ઉપર ઢળતી ,
ગોખલા જેવી આકૃતિ જ
જે આજે પણ જોઈ શક
ચોરસ ફૂટના વિસ્તારમાં કરવામાં આવી હતી. ત્રણ બાજુ તદ્દન પાસે આવેલા દિશામાં છે પચીસેક પગથિયાંવાળું ચાલીસેક ફૂટ ઊંચું આ પ્રવેશ દ્વારા પહેલેથી ડુંગરોથી એની મોહકતા વધી હતી. કવિ મેહ લખે છે તે પ્રમાણે આ મંદિરનો છે. એમ બાકીનાં ત્રણ પ્રવેશ દ્વારોની રચના સાથે સરખાવતાં સ્પષ્ટ જણાય . પાયો સાત માથોડા ઊંડો ખોદવામાં આવ્યો હતો. મંદિરની રચના જે રીતે છે. વળી કોતરણીનો વધુમાં વધુ ભાગમાં પશ્ચિમ દિશાના પ્રવેશદ્વાર પાસે જ કરવામાં આવી છે તે જોતાં ધરણાશાહની ભાવના તો મુખ્ય ગર્ભદ્વર ઉપર જોવા મળે છે. પૂર્વ દિશા કે ઉત્તર દિશામાં પ્રવેશદ્વારોમાં પ્રમાણમાં એટલી સાત મજલાનું શિખર બાંધવાની હતી, પરંતુ પોતાનો અંતકાળ નજીક આવતો કોતરણી જોવા મળતી નથી. જાણીને એમણે આ શિખર ત્રણ મજલાનું કરાવ્યું હતું. અને પૌથી શિખરના ડુંગરની ટેકરી ઉપર ઢળતી જગ્યામાં આ દેરાસર બાંધવામાં આવ્યું ઉપરના ભાગમાં બાકીના માળાના પ્રતીકરૂપ માત્ર ગોખલા જેવી આકૃતિ જ હોવાથી મુખ્ય પ્રવેશદ્વાર પૂર્વ દિશામાં જ રાખવામાં આવ્યું હોય તો પશ્ચિમ કરવામાં આવી હતી, જે આજે પણ જોઈ શકાય છે.
દિશા જેટલી ઉંચાઇ તેને મળે નહિ. પ્રવેશદ્વારની ઊંચાઈ એ આ દેરાસરની - અઢારમાં સૈકામાં રાણકપુરની યાત્રાએ આવેલા શ્રી જ્ઞાનવિમલસૂરિ ભવ્યતાનું એક મહત્ત્વનું લક્ષણ છે અને એટલા માટે દેરાસરનું મુખ્ય પ્રવેશદ્રારા પોતાના રાણકપુર તીર્થ સ્તવનમાં કહે છે: નલિની ગુલ્મ વિમાનની માંડણીવાળું પશ્ચિમ દિશામાં રાખવામાં આવ્યું છે. પૂર્વ દિશામાં ટેકરીમાં ખોદકામ કરીને આ મંદિર બહુ ઊંચુ છે. પાંચ મેરુ, ચારે તરફ મોટો ગઢ, બ્રહ્માંડ જેવી બાંધણી, પ્રવેશદ્વાર ઊંચું કરી શકાય, પરંતુ તેમ કરવામાં બિનજરૂરી ખોદકામ કરવું પડે. ૮૪ દેરીઓ, ચારે તરફ ચાર પોળો, ૧૪૨૪ થાંભલા, એક એક દિશામાં નીચે ખડકો નીકળે તો પણ પ્રશ્ન ઊભો થાય અને કૃત્રિમ સપાટી અચાનક બત્રીસ-બત્રીશ તોરણો, ચારે દિશાએ ચાર વિશાળ રંગમંડપ, સહસ્ત્રકુટ, કરવા જતાં નૈસર્ગિક સૌંદર્યને હાનિ પણ પહોંચે. વળી આ દેરાસર માટે નજીકમાં અષ્ટાપદ, નવભોંયરા અને અનેક જૈનબિંબ, રાયણની નીચે પાદુકા, અદબદમૂર્તિ નગર પણ વસાવવામાં આવ્યું હતું. નગર સપાટ ભૂમિમાં વસાવી શકાય. અને વગેરે યુક્ત ત્રણ માળનું આ મંદિર છે. અહીં ૩૪૦૦૦ જિન પ્રતિમાઓની નગરથી લોકોને મંદિરે જવા માટે આ પશ્ચિમ દિશાનું પ્રવેશદ્વારા જ નજીક અને પ્રતિષ્ઠા કરવામાં આવી છે. એ જ સૈકાના શ્રી સમયસુંદર ગણિએ આ તીર્થમાં અનુકૂળ પડે. મંદિર માટે જગ્યાની પસંદગી જયારે કરવામાં આવી હશે ત્યારે ૧૦૦ તોરણ, ૨૦૦૦ સ્તંભ અને ૪૦૦૦ પ્રતિમાનો ઉલ્લેખ કર્યો છે. આમ વાસ્તુ શાસ્ત્રની દ્રષ્ટિએ, ભૂખંડની દ્રષ્ટિએ, નૈસર્ગિક હવામાનની દ્રષ્ટિએ એમ સમયસુંદર અને શ્રી જ્ઞાનવિમલસૂરિના આ વર્ણન ઉપરથી મંદિરની વિશાળતા, ઘણી જુદી જુદી દ્રષ્ટિએ પૂરો પુખ્ત વિચાર અવશ્ય કરવામાં આવ્યો હશે અને ઉન્નતતા અને ભવ્યતાનો પરિચય મળી રહે છે.
તે પછી જ મંદિરનું મુખ્ય પ્રવેશ દ્વાર પશ્ચિમ દિશામાં રાખવાનું નક્કી થયું હશે. રાણકપુરના જૈનમંદિરના બાંધકામનમાં આજથી સાડા પાંચસો વર્ષ પૂર્વે આ મંદિરની પ્રતિષ્ઠા થઈ તે વખતે ચારે દિશાના દ્વાર પાસે શું શું હતું નવાણું લાખ રૂપિયાનો ખર્ચ થયો હતો. એક હસ્તપ્રતમાં નોધ મળે છે કે તે વર્ણવતાં મેહ કવિએ લખ્યું છે કે પશ્ચિમ દિશાના દ્વારના મંડપમાં "ધને પોરવાડ વિનાનુ રુ દ્રવ્ય છાયો ! એક જ વ્યકિતએ આપેલો આ નાટક-ઓચ્છવ થાય છે, ઉત્તર દિશાના દ્વારમાં ભોજક-ભાટ વગેરે બેસે છે, ખર્ચ છે : એ દિવસોમાં રાજશાહી હતી. કરવેરાના કાયદાઓ જુદા પ્રકારના હતા પૂર્વ દિશામાં ડુંગર પાસે લોકોનો વાસ છે અને દક્ષિણ દિશાના દ્વારની બહાર અને માણસ ગમે તેટલું ધન વારસામાં મેળવી શકતો. પોતે ગમે તેટલી કમાણી વિશાળ પૌષધશાળા છે. કરી શકતો અને એકત્ર કરી શકતો હતો. ધરણાશાહ પોતે રાજાના મંત્રી હતા. રાણપુરના જૈન મંદિરમાં ૧૪૪૪ (અથવા ૧૪૨૪) સ્તંભ છે એવી એટલે એમની આવકને કોઈ મર્યાદા હોય નહિ. પોતાની સંપત્તિનો આવડો માન્યતા ચાલી આવે છે. આ મંદિરમાં સ્તંભોની બહુલતા છે એ તો પ્રથમ મોટો હિસ્સો જિનમંદિરના નિર્માણ માટે વાપરવાની ભાવના થવી એ વાત નજરે જોતાં જ દેખાય છે. ચતુર્મુખ જિનપ્રસાદ કરવો હોય અને ફરતી ઊંચી સહેલી નથી. ધરણાશાહે પોતાની સંપત્તિનો કેવો સરસ સદુપયોગ કર્યો કે જેથી દેવકુલિકાઓ કરવી હોય તો ઘણા વધુ સ્થંભ કરવા પડે એ દેખીતું છે. વળી આવા ભવ્ય-રમણીય મંદિર દ્વારા અનેક લોકો ધર્મ પામી શકે, અનેક લોકોની રાણકપુરના જિનમંદિરમાં એક કરતાં વધુ શિખર, ઘુમ્મટ, અને સામરણ છે. ધર્મ પ્રત્યે અભિરુચિ જાગે અને કોઈ પણ ધર્મ કે સંપ્રદાયની વ્યક્તિને જોતાની વળી મુખ્ય શિખર ઘણું ઊંચું છે. એટલે પત્થરનો આટલો બોજ ઝીલવા માટે સાથે જ આશ્ચર્ય સહિત આદરભાવ થાય. જૈન મંદિરોના નિર્માણમાં ખાતમૂર્હત વધુ સ્થંભો હોવા જરૂરી છે. પરંતુ મંદિરનો નશો એવી સરસ રીતે તૈયાર કર્યો વખતે જમીનમાં સોનું રૂપું વગેરે કીમતી ધાતુઓ તથા હીરામાણેક વગેરે રત્નો છે કે જેથી સ્થંભોથી ઊભરાતા આ દેરાસરમાં તે એટલા ખીચોખીચ થઈ પધરાવવાની પ્રણાલિકા ચાલી આવે છે. અન્ય કેટલાક ધર્મોમાં પણ એ પ્રમાણે ગયેલા જણાતા નથી. મંદિરમાં પ્રવેશતાં જ એના સ્તંભોની બહુલતા આગંતુકને પરંપરા છે. જ્યાં તીર્થંકર પરમાત્માની પ્રતિમા મૂળનાયક તરીકે ગાદીનશીન માટે ધ્યાનાકર્ષક બની રહે છે. એની બહુલતા ખટકતી નથી, પણ એની કરવાની હોય ત્યાં તેની નીચે પણ ધરતીમાં સુવર્ણાદિ કીમતી ધાતુઓ અને રમતામાં વૃદ્ધિ કરે છે. કીમતી રત્નો ભરવામાં આવે છે. મંદિર બંધાવનાર પરિવાર ઉપરાંત અન્ય આ સ્તંભોને આડી અને ઊભી એવી જુદી જુદી હારમાં એવી યોજનાપૂર્વક શ્રાવકોને પણ પોતાની ભાવના અને શક્તિ અનુસાર ત્યાં આવા કીમતી દ્રવ્યો ગોઠવવામાં આવ્યા છે કે જેથી આખા મંદિરમાં કોઈ પણ સ્થળે ઊભેલી વ્યક્તિને પધરાવવાની છૂટ રહે છે. રાણકપુરના આ મંદિરમાં એ તો થયું જ છે, પરંતુ એક નહિ તો બીજી દિશામાં ભગવાનનાં અચૂક દર્શન થયા વિના રહે નહિ. તે ઉપરાંત મંદિરનો પાયો વજ જેવો મજબૂત રહે, ધરતીકંપ, વીજળી, પૂર વગેરેની એટલે મંદિરના સ્તંભો મંદિરના સ્થાપત્ય- સૌંદર્યમાં અભિવૃદ્ધિ કરે છે અને અસર એને ન થાય એ દષ્ટિએ પણ આ જૈન મંદિરના પાયામાં સાત પ્રકારની છતાં એ સ્તંભો પ્રભુદર્શનમાં અંતરાયરૂપ બનતાં નથી ધાતુ દેપા શિલ્પીએ ધરણાશાહ પાસે નખાવી હતી. એટલે મંદિરનું આ બાંધકામ આ મંદિરમાં શું ખરેખર ૧૪૪૪ સ્તંભ હશે ? સ્તંભોની રચના એવી કિંમતી ધાતુઓ અને રત્નની દ્રષ્ટિએ પણ અત્યંત સમૃદ્ધ છે. એ દ્રવ્યો નાખતી રીતે કરવામાં આવી છે કે કોઇપણ વ્યક્તિ સ્વાભાવિક રીતે ગણતરી કરવા વખતે મંદિર બંધાવનાર વ્યક્તિની ઉદારતા કેટલી બધી છે તેનો પરિચય પણ જાય તો તે સરળતાથી ગણી શકે નહિ. તેમાં ભૂલ પડવાનો સંભવ રહે કારણ શિલ્પીને મળી રહેતો. ધરણાશાહે ધાર્યા કરતાં ઘણું દ્રવ્ય ખાતમુહૂર્ત વખતે કે કેટલાયે ખંભ એકસરખા લાગે છે. કોઈક વ્યકિત દરેક સ્તંભ ઉપર સંખ્યાંક જમીનમાં પધરાવ્યું તેથી દીપા શિલ્પીને ઉલ્લાસપૂર્વક ખાતરી થઈ હતી કે લખી નિશાની કરે અને ગણવા જાય તો જરૂર ગણી શકે. પરંતુ આ મંદિરના ધરણાશાહ મંદિરના બાંધકામમાં અને કોતરણીમાં ખર્ચની કરકસર નહિ કરે. સ્તંભો ગણી શકાય એમ નથી એમ કહેવા પાછળનો એક આશય એ છે કે એ વાત સાચી ઠરી હતી. વળી મંદિર બંધાતું હતું તે દરમિયાન અને પ્રતિષ્ઠ મંદિરના મુખ્ય ભાગમાં કે ઉપરના મજલે સ્તંભોની ગાણનરી તો હજુ વખતે તો ખાસ કીમતી ભેટ સોગાદો મજૂરોને, કારીગરોને અને બીજા શિલ્પીઓ ચોક્કસાઇપૂર્વક કરી શકાય, પરંતુ મંદિરના ભોયરાની અંદર અને મંદિરના તથા વ્યવસ્થાપકોને આપવામાં આવી હતી.
પાષામાં કરવામાં આવેલા સ્તંભોની ગણના તો થઈ શકે એમ નથી, ૧ ૪૪૪ની રાણકપુરનું આ દેરાસર ચતુર્મુખ પ્રાસાદ છે. સામાન્ય રીતે દેરાસરનું સંખ્યા એ નીચે ભોંયરાઓમાં અને પાયામાં કરવામાં આવેલા સ્તંભો સહિત મુખ પૂર્વ દિશામાં અથવા ઉત્તર દિશામાં હોવું જોઇએ ચતુર્મુખ પ્રાસાદ હોય છે એ ભૂલવું ન જોઈએ. તો તેનાં ચાર વર ચારેય દિશામાં હોય છે. એટલે તેમાં પૂર્વ અને ઉત્તર દિશા આ જિનમંદિરમાં જેમાં ૮૪ દેવકુલિકાઓ છે તેમ ૮૪ ભયરા હતાં એમ પણ આવી જાય છે. આમ છતાં આ જૈન મંદિરનું મુખ્ય પ્રવેશ દ્વાર પશ્ચિમ મનાય છે. વિશાળ જિનમંદિરમાં પાયો નીચે સુધી લેવાનો હોય છે એટલે મોંયરા
શ્રાવકોને ભરવામાં આવે છે. મહિનામાં સુવર્ણાદિ કીમતી ધાતુઓ
જાય તો તે
ખાનને
લ્લાસપૂર્વક
| SR No. | 525977 |
| Book Title | Prabuddha Jivan 1992 Year 03 Ank 01 to 12 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Ramanlal C Shah |
| Publisher | Mumbai Jain Yuvak Sangh |
| Publication Year | 1992 |
| Total Pages | 178 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India |
| File Size | 19 MB |