Page Text
________________
એલે હાથે ઉપાડવું એ એક દળદાર ભાગમાં વિભકા અને લક્ષમાં રાખી ખાસ - આ ગ્રંથ પૂર્ણ થયો. એ કાયર પંદર વર્ષે સુરતમાં જ એક દિવસ તેઓ બોગી વિજયજી અને શ્રી યતીન બદારી એમણે પોતાના બે વિશે મોહનવિજયજીથી હતું. મહારાજશ્રી તે
સુધી શાસનથી મા પણ પિન શ્રી રાજેન્દ્ર
તા. ૧૯-૭-૯૧
પ્રબુદ્ધ જીવન ની તેમણે રચના કરી. આ કૃતિઓ ઉપરાંત ભિન્ન ભિન્ન સમયે તેમણે બાળકે સાજા થતાં મહારાજશ્રી પાસે દીક્ષા લેવાનો સંકલ્પ કર્યો અને મોટા ૧૦૮ બોલકા થોડા , પ્રશ્નોત્તર પુષ્પવાટિકા, અક્ષય તૃતીયા સંસ્કૃત કથા, થતાં સં. ૧૯૩૩ માં એને જાવરામાં દીક્ષા આપવામાં આવી અને એમનું શ્રી લ્પસૂત્ર બાલાવબોધ, વિહરમાન જિન ચતુષ્પદી, પુન્ડરીકાધ્યયન સજઝાય, નામ “મોહનવિજય' રાખવામાં આવ્યું. મહારાજશ્રીના મુખ્ય સાધુઓમાં શ્રી કેસરિયાનાથ સ્તવન વગેરે પ્રકારની સાઠથી અધિક પ્રકારની નાનીમોટી કૃતિઓની મોહનવિજયજી હતા. રચના કરી. સંસ્કૃત, પ્રાકૃત અને રાજસ્થાનની તથા ગુજરાતી ભાષામાં લખાયેલા આ શ્રી મોહનવિયજીને મહારાજશ્રી પાસે સંયમાદિની કેવી તાલીમ આ બધા ગ્રંથો ઉપરાંત તેમનું સૌથી મહત્વનું અને વિશેષ યાદાયી સધન મળતી હતી તેનો એક પ્રસંગ નોંધાયેલો છે. કાર્ય તે “અભિધાન રાજેન્દ્ર કોશની રચનાનું હતું.
મહારાજશ્રીનું વિ. સં. ૧૯૩૪ નું ચાતુર્માસ રાજગઢમાં હતું. મહારાજશ્રીના અભિધાન રાજેન્દ્ર કોરા ની રચનાનો આરંભ એમણે સં. ૧૯૪૬ શિષ્યોમાં મુખ્ય એવા મુનિશ્રી મોહનવિજયજી ઘણુ ખરું ગોચરી વહોરી લાવતા. ના ચાતુર્માસમાં સિયાણામાં ર્યો. આ એક વિરાટ કાર્ય હતું. અકારાદિ ક્રમાનુસાર મહારાજશ્રીએ એમને કડક સૂચના આપેલી હતી કે સાધુઓના આચારને શબ્દોના વિવિધ અર્થ, મૂળ આગમગ્રંથોની ગાથાઓ અને અન્ય આધારો લક્ષમાં રાખી ખપ પૂરતો સૂઝતો આહાર ચોકકસાઈ કરીને લેવો. તે પ્રમાણે આ ગ્રંથમાં આપવામાં આવ્યા છે. સાત દળદાર ભાગમાં વિભક્ત આ ગ્રંથનું તેઓ ગોચારી વહોરી લાવતા. કાર્ય એક્લે હાથે ઉપાડવું એ એમના અધિકારની, શક્તિની અને લીધેલા એક દિવસ તેઓ બંને ગોચરી વાપરવા બેઠા હતા. ત્યારે ગોચરીમાં પરિશ્રમની પ્રતીતિ કરાવે છે. લગભગ પંદર વર્ષે સુરતમાં સં. ૧૯૬૦ માં એક કડવું શાક આવી ગયું હતું. મહારાજશ્રી તો એ રાક ખાઈ ગયા. પરંતુ - આ ગ્રંથ પૂર્ણ થયો. એ છપાયેલો જોવા પોતે હયાત રહેશે કે નહિ તે વિશે મોહનવિજયજીથી એ શાક ખવાતું નહોતું. ખાતાં એમનું મોઢું બગડી જતું તેમને સંપાય હતો, પરંતુ એની જવાબદારી એમણે પોતાના બે શિષ્યો શ્રી હતું. મહારાજશ્રીએ કહ્યું, “મોહન, ગવેષણાપૂર્વક વહોરેલી ગોચરીમાં જે આહાર દીપવિજયજી અને શ્રી યતીન્દ્રવિજયજીને સોંપી હતી. શ્રી અભિધાન-રાજેન્દ્ર મળે તે આપણે વાપરી લેવા જોઇએ. એમાં સ્વાદનો વિચાર ન કરાય. જૈન કોશ વિશ્વ વિખ્યાત બન્યો છે. વિદ્વાનો અને સંશોધકો માટે તે અત્યંત ઉપયોગી સાધુને માટે એ જ ઉચિત છે. ગુરુદેવની શિખામણ આજ્ઞા બરાબર હતી. બન્યો છે. જૈન પારિભાષિક શબ્દકોરાના ક્ષેત્રે ઘણા જુદા પ્રયાસો ત્યાર પછી મોહનવિજયજીએ પોતાના પાત્રમાં રહેલું બધું કડવું શાક વાપરી લીધું. થયા છે. પરંતુ અભિધાન–રાજેન્દ્ર કોરાની તોલે આવે એવું મોટું કાર્ય હજુ ગોચરી પછી તેઓ બંને સ્વાધ્યાય માટે બેઠા. એવામાં જે શ્રાવકના સુધી થયું નથી.
ઘરેથી કડવું શાક વહોર્યું હતું તે શ્રાવક ઘેડતા આવ્યા. વહોરાવતી વખતે પોતાના સુદીર્ધ દીક્ષા પર્યાય દરમિયાન શ્રી રાજેન્દ્રસૂરિએ ધણી દીક્ષાઓ ઘરનાં કોઈને ખબર નહોતી કે શાક કડવું છે. ખબર પડતાં બીજ શ્રાવકો આપી. એમના શિષ્યોમાં શ્રી મોહનવિજયજી, શ્રી દીપવિજયજી, શ્રી યતીન્દ્રવિજયજી, પણ ઉપાશ્રયે ઘડી આવ્યા. ત્યાં પહોંચીને ગરમહારાજ સમક્ષ પોતાની ચિંતા શ્રી ઉદયવિજયજી, શ્રી ઋષભવિજયજી, શ્રી ધનચન્દ્રવિજયજી, શ્રી ભૂપેન્દ્ર વ્યકત કરી. વિજયજી, શ્રી મેધવિજયજી, શ્રી ગુલાબવિજ્યજી, શ્રી પદ્મવિજ્યજી, શ્રી ધર્મ મહારાજશ્રીએ કહ્યું કે ગોચરી અમે બધાએ વાપરી લીધી છે. અમારે વિજયજી વગેરે ઘણા તેજસ્વી શિષ્યો હતા. મહારાજશ્રીના હસ્તે જાવરા, સાધુઓએ તો સ્વાદ પર વિજય મેળવવાનો હોય છે. જે ગોચરી આવે તે આહીર, કેરટા, રતલામ, સિયાણા, રાજગઢ વગેરે ઘણાં સ્થળે જિનમંદિર વાપરવાની હોય છે. અમે બધુ કડવું શાક વાપરી લીધું છે. આમાં તમારો નિર્માણ તથા પ્રતિષ્ઠાનાં કાર્યો થયાં હતાં. એમના શુભ હસ્તે ૨૫૦૦ થી કોઈ દોષ નથી. એ માટે તમારે ચિંતા કે ખેદ કરવાની જરૂર નથી.' વધુ પ્રતિમાઓની અંજનશલાકા પ્રતિષ્ઠા થઈ હતી.
- શ્રાવકોએ કહ્યું, “ પરંતુ, મહારાજજી ! આ તો ઝેર જેવું કડવું શાક મહારાજશ્રીના જીવનના ઘણા ચમત્કારિક પ્રસંગો સાંપડે છે. યતિઓ છે. એ માટે કંઈક કરવું જોઈએ.' તરફથી થયેલા ઉપદ્રવોના પ્રસંગો પણ જાણવા મળે છે. એમના આશીર્વાદથી મહારાજશ્રીએ કહ્યું, “ ભાઇ, એથી અમને કંઈ જ નહિ થાય. તમે ભકતોનાં શારીરિક દર્દ દૂર થયાં હોય અથવા આર્થિક ઉપાધિ ટળી ગઈ હોય ચિંતા ન કરો.' એવા પણ કેટલાયે પ્રસંગો છે. સ્થાનિક સંઘર્ષ, કલહ વગેરે કે કુરિવાજો એમણે આમ છતાં શ્રાવકોના આગ્રહને વશ થઈ આયુર્વેદના જાણકાર મહારાજશ્રીએ દૂર કરાવ્યા હોય એવા પણ પ્રસંગો બન્યા છે. આત્મફુરણાથી કે જયોતિષના મોહનવિજયજીને મોક્લી એક શ્રાવકનાં ઘરેથી લીબડાના સૂકાં પાન મંગાવ્યાં જ્ઞાનથી એમણે કરેલી આગાહી સાચી પડી હોય એવી પણ ઘટનાઓ અને તેઓ બંનેએ તે ખાઈ લીધાં. બની છે. કેટલાયે રાજવીઓ એમના ભકત બની ગયા હતા અને દારૂ, શિકારે, બે દિવસ સુધી તેમને કંઈ થયું નહિ ત્યારે શ્રાવકોને શાંતિ થઈ. માંસાહાર વગેરેનો ત્યાગ કર્યો હતો. શ્રી રાજેન્દ્રસુરિજીના જીવનપ્રસંગોમાંથી મહારાજશ્રી કેટલીકવાર અભિગ્રહયુકત તપસ્ય કરતા. એક્વાર તેઓનું અહીં કેટલાક લાક્ષણિક પ્રસંગો જોઈશું.
રતલામમાં ચાતુર્માસ હતું અને પર્યુષણ પર્વમાં એમણે ઉપવાસ કરી મનમાં મહારાજશ્રીના શિષ્યોમાં મુખ્ય શિષ્ય શ્રી મોહનવિજયજી હતા. એમની એવો અભિગ્રહ ધારણ ર્યો હતો કે કોઈ શ્રાવક આવીને બાર વત ધારણ દીક્ષાનો પ્રસંગ કેવી રીતે ઉપસ્થિત થયો એની પણ રસિક ઘટના છે. કરે પછી જ ગોચરી વહોરવા જવું. મહારાજશ્રીને પારણા માટે ગોચરી વહોરવા
વિ. સં. ૧૯૩ર માં મહારાજશ્રીએ રાજસ્થાનમાં આહોર નગરમાં ચાતુર્માસ પોતાને ઘરે પધારવા ઘણા કહી ગયા, પણ મહારાજશ્રી ગોચરી વહોરવા . ક્યું હતું. તેઓ રોજ નિયમતિ સમયે ઉપાશ્રયમાં રોચક શૈલીથી પ્રેરક વ્યાખ્યાન નીકળતા નહોતા. એથી બીજા સાધુઓને પણ આશ્ચર્ય થયું. એવામાં રાખવચંદ
આપતા. તે સાંભળવા માટે દૂરદૂરથી શ્રાવકો આવતા. શ્રાવકો ઉપરાંત અન્ય નામના એક શ્રાવક આવ્યા. એમણે કહાં, ગરદેવ ! પર્યુષણ પર્વમાં આપની કોમના લોકો પણ આવતા. મહારાજશ્રીના વાસક્ષેપ અને આશીર્વાદ લેવા વાણી સાંભળીને ઘણી પ્રેરણા મળી છે. એથી મને શ્રાવક્તાં બારવ્રત અંગીકાર પણ ઘણા ભકતો આવતા. નિસ્વાર્થ, પરોપકાર પરાયણ સાધુસંતોનો પ્રભાવ કરવાની ભાવના થઇ છે. માટે આજે મને બારવ્રતની બાધા આપો. મહારાજશ્રીએ લોકો ઉપર હંમેશાં ઘણો રહેતો હોય છે. અહોરની બાજુમાં સામુજા નામના એમની પાત્રતાની ખાત્રી કરી એમને બારવ્રત અંગીકાર કરાવ્યાં. અભિગ્રહ ગામમાં વરદીચંદ્ર નામનો એક બ્રાહ્મણ રહે. એમને એક દીકરો હતો. એ પૂરો થયા તેઓ ગોચરી વહોરવા નીકળ્યાં. ગોચરીમાં પણ એમણે કોઈ એક અપંગ અને મંગો હતો. પોતાની પત્ની સાથે તેઓ પોતાના એ પુત્રને લઈને વાનગી અંગે અભિવાહ ધારણ કરેલો. તે પ્રમાણે જયારે ગોચરી મળી ત્યારે ગુરુ મહારાજના આશીર્વાદ લેવા આહાર આવ્યા. વ્યાખ્યાન સાંભળીને પ્રસન્નતા વહોરી. ' , અનુભવી. વ્યાખ્યાન પછી તેઓ ગુરુદેવ પાસે આવ્યા. પોતાના અપંગ , મહારાજશ્રી ગોચરી અંગે વારંવાર આવા જાતજતના અભિગ્રહ ધારણ બાળકની વાત કરી અને આશીર્વાદ આપવા વિનંતી કરી.
કરતા અને તે પ્રમાણે ગોચરી ન મળે તો ઉપવાસ કરતા. મહારાજશ્રીએ થોડીવાર ધ્યાન ધર્યું. ત્યાર પછી મંત્રજાપ કરીને એક વખત રાજગઢમાં મહારાજશ્રીએ એવો વિચિત્ર અભિગ્રહ ધારણ બાળકના મસ્તકે વાસક્ષેપ નાખ્યો. ત્યાર પછી બાળક્ના મસ્તક ઉપર કેટલીક કરેલો કે કોઈ મને ગોચરીમાં પહેલાં રાખ વહોરાવે પછી જ બીજી વાનગી વાર સુધી હાથ મૂકી રાંખીને મંત્રોચ્ચાર ર્યો. એથી મંગા બાળકે મોઢું ઉઘાડ્યું વહોરવી. મહારાજશ્રીએ મનમાં લીધેલા આ અભિગ્રહની કોઈને ખબર નહોતી. અને થોડો રાબ્દોચ્ચાર કર્યો. આ ચમત્કારથી વરદીચંદ્ર અને એની પત્ની પહેલે દિવસે મહારાજશ્રી ગોચરી વગર ઉપાશ્રયમાં પાછા ફર્યા ત્યારે લોકોને આનંદવિભોર થઈ ગયાં. વળી થોડી વારે બાળકે હાથપગ હલાવવાનું પણ ખબર પડી કે મહારાજશ્રીએ કોઇ અભિગ્રહ ધારણ કરેલો છે. આથી શ્રાવકો ચાલુ કર્યું. આથી તો તેમના આશ્ચર્યને પાર ન રહ્યો. આ અપંગ જુદી જુદી વાનગી કરીને તૈયાર રાખતા. કે જેથી મહારાજશ્રીનો અભિગ્રહ
:
| SR No. | 525976 |
| Book Title | Prabuddha Jivan 1991 Year 02 Ank 01 to 12 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Ramanlal C Shah |
| Publisher | Mumbai Jain Yuvak Sangh |
| Publication Year | 1991 |
| Total Pages | 156 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India |
| File Size | 16 MB |