Page Text
________________
એવામાં શ્રી ને
ધરણેન્દ્રરિતી ની લાભ લઈ કેટલાક લખ્યો રાગ
ea. ૧૬-૭-૯૧
પ્રબુદ્ધ જીવન જ તપગચ્છના યતિઓનો પ્રભાવ રાજસ્થાનમાં વધવા લાગ્યો. સં. ૧૯૧૪ અને સમજદાર યતિઓ હતા. યતિજીવનમાં પ્રવેશેલો શિથિલાચાર તેમને ધી. ૧૯૨૧ સુધી એમ સતત આઠ વર્ષ સુધી શ્રી રત્નવિજયજીની સહાયની પસંદ નહોતો. તેઓશ્રી રત્નવિજયજી સાથે સંમત થતા, પરંતુ પરિસ્થિતિને કથી ધરણેન્દ્રસૂરિએ તપગચ્છનો પ્રભાવ એટલો વધારી દીધો કે જોધપુર – વશ થઈ તેઓ પ્રગટપણે શ્રી રત્નવિજયજીનો પક્ષ લઈ શકતા નહોતા. યુતિ બિકાનેરના રાજયમાં ખરતરગચ્છના યતિઓનું વર્ચસ્વ ઓછું થયું. ત્યાં રાજય જીવનના આવા પોતાના અનુભવો પરથી તથા અન્ય યતિઓના જીવનના રથી રાજદરબારમાં તપગચ્છના શ્રીપૂજય શ્રી ધરણેન્દ્રસૂરિને શિરપાવ અવલોકન પરથી શ્રી રત્નવિજયજીએ યતિજીવનના દિયોદ્ધાર માટે કેટલીક આપવામાં આવ્યો. તથા છત્ર, ચામર, પાલખી વગેરે ભેટ આપવામાં આવ્યાં. દરખાસ્તો શ્રી ધરણેન્દ્રસૂરિને કરી કે જેથી નિર્મળ ચારિત્રનું પાલન થાય - યમયે રાજય તરફથી મળતાં માન-સન્માનની આ ધટના ઐતિહાસિક અને લોકો ઉપર પ્રભાવ પડે. પરંતુ શ્રી ધરણેન્દ્રસૂરિએ એ વાતને ત્યારે એ ઘણી જ મહત્ત્વની હતી.
ગંભીરપણે લીધી નહિ. ' . . નવિજયજીને દફતરીનું પદ અપાયા પછી જેમ એક બાજુ યતિ-- શ્રી રત્નવિજયજી શ્રી ધરણેન્દ્રસૂરિ રાધે કેટલાંક વર્ષોથી વિચરતા હત. સમુદાયમાં એમનું માન વધી ગયું છે. બીજી બાજુ એમની જવાબદારી પરંતુ જે રીતે શ્રી ધરણેન્ડરિનો ઠાઠ-માઠ, બાહયાબર, વૈભવ અને ભૌતિક પણ વધી ગઈ. સમગ્ર ગચ્છની વ્યવસ્થા એમને સંભાળવાની હતી. એમાં અભિલાષાઓ વધતાં જતાં હતા તે જોઈને શ્રી રત્નવિજયજીને દુ:ખ થયુ. દાણાંની વ્યવસ્થા પણ આવી રી હતી, કારણ કે એ સમયે યતિઓ નાણાં પોતે જૈન સાધુ છે અને પોતાનું જીવન ત્યાગમય હોવું જોઇએ. એવું શ્રી શાતા. અને તેની આવક-જાવકને વ્યવસ્થિત લેખિત હિસાબ પણ રાખતા. રત્નવિજયજીને વારંવાર લાગતું હતું. કદાચ શ્રી ધરણેન્દ્રસૂરિમાં પરિવર્તન ૧
જયારે એક વ્યકિતની પ્રગતિ થાય ત્યારે એની આસપાસની બીજી આવે તો પોતે તેમનાથી છૂટા પડીને પણ એવું ત્યાગમય જીવન જીવવું કેટીક વ્યકિતઓને એની સહજ રીતે ઈર્ષ્યા થાય. શ્રી રત્નવિજયજી માટે જોઈએ એવું હવે એમને વારંવાર લાગવા માંડયું હતું. Uગ કેટલાક યતિઓને ઈર્ષ્યા થવા લાગી હતી. તેઓ કોઇક તકની રાહ જોતા આ મનોમંથન દરમિયાન એક મહત્વની સૂચક ઘટના બની. ચું. ૧૨૦
રા. -તામાં શ્રી રત્નવિજયજીને પોતાના વયોવૃદ્ધ ગુરુ મહારાજ શ્રી પ્રમોદસૂરિને ના ચૈત્ર માસમાં શ્રી ધરણેન્દ્રસૂરિ પોતાના પતિસમુદાય સાથે રાણકપુરની મળવાની ભાવના થઇ. શ્રી ધરણેન્દ્રસૂરિની આજ્ઞા લઈને તેઓ વિહાર કરીને યાત્રાએ પધાર્યા. તે ઉપાશ્રયમાંથી નીકળીને ભગવાનનાં દર્શન કરવા આવ્યા - હાર પહોંચ્યા. એમની આ ગેરહાજરીની તકનો લાભ લઈ કેટલાક યતિઓએ ત્યારે શ્રેષ્ઠ મંદિરના દરવાજા સુધી પાલખીમાં બેસી, છત્ર, ચામર, દંડ વગેરે વી રત્નવિજયજીની વિરુદ્ધ એક ખાનગી પત્ર (કકો) કરી ધરણેન્દ્રસૂરિને લખ્યો. સાથે વાજતેગાજતે આ°. આ દરય શ્રી રત્નવિજયજીને મનમાં ખૂયું. : શ્રી રત્નવિજયજી વિરુદ્ધ મુખ્ય ગંભીર આક્ષેપ દફતરી તરીકે નાણાંની પરંતુ તેઓ કશું બોલ્યા નહિ. શ્રી ધરણેન્દ્રસૂરિ સાથે તેમણે પણ રાણકપુરના મોડામાલ કરવાનો હતો.
મંદિરમાં આદીશ્વર ભગવાનનાં દર્શન ક્યું ત્યાર પછી શ્રી રત્નવિજયજી મંદિરની આ એક બહુ ગંભીર આક્ષેપ હતો. પાત્ર ખાનગી હતો, પણ ખાનગી બહાર આવી, અરવલ્લીની ડુંગરમાળમાંની એક ટેકરી ઉપર જઈને ત્યાં ધ્યાનમાં રહ્યો નહિ. ચર્ચાનો વિષય બની ગયો. શ્રી ધરણેન્દ્રસૂરિને સંપૂર્ણ ખાતરી બેઠા. શિથિલાચાર દૂર કરવા પોતે કંઈક સંકલ્પ કરવો જોઈએ એમ એમને હતી કે શ્રી રત્નવિજયજી બહુ જ પ્રામાણિક છે અને તેઓ કદાપિ આ પ્રમાણે દઢપણે લાગ્યું. કરે જ નહિ, પૂરી તપાસ એમણે કરી. નાણાંની કશી જ ઉચાપત થઈ નહોતી. બીજે દિવસે વહેલી સવારે પણ તેઓ ફરીથી ટેકરી ઉપર જઈ ધ્યાન શ્રી ધરણેન્દ્રસરિ એ વખતે જોધપુર પહોંચ્યા હતા, ત્યાં યતિઓની સભા મગ્ન બન્યા. એ દિવસ ચૈત્ર સુદ તેરસનો હતો. ભગવાન મહાવીરના જન્મલ્યાણકનો ભરવામાં આવી, એમાં આક્ષેપોની ચર્ચા થઈ અને પૂરી તપાસ અને ચકાસણીને એ દિવસ, ભગવાનનો ત્યાગસંયમથી પરિપૂર્ણ જીવનનો વિચાર કરતાં કરતાં અંતે નિર્ણય કરવામાં આવ્યો કે શ્રી રત્નવિજયજીએ નાણાંની કશી જ ઉચાપત અને પોતે દશવૈકાલિક વગેરે સૂત્રોમાં ભગવાનની વાણીનું જે પ્રમાણે અધ્યયન કરી નથી. એમની પાસે કોઇ જ રકમ લેણી નીકળતી નથી. કર્યું હતું તે જોતાં તેમણે પોતાને માટે ત્યાગમય જીવન સ્વીકારવાનો સંકલ્પ
આ આક્ષેપોની વાત આહોરમાં શ્રી રત્નવિજયજી સુધી પહોંચી ગઈ. કર્યો. યતિ-દફતરી તરીકે શ્રી નવિજ્યજીને પોતાને માટે પણ છત્ર, ચામર આથી તેમનું મન નારાજ થઇ ગયું. તેઓ નિર્દોષ છે એવી મતલબના જોધપુરના વગેરે હતાં તે યોગ્ય કાળ એ બધું છોડી દેવાનો તેમણે નિર્ધાર કર્યો. અલબત્ત, ઠરાવની નકલ તેમને મોક્લવામાં આવી. પરંતુ એથી એમના મનનું સમાધાન એ જમાનામાં એમ કરવું યતિ માટે ઘણી મોટી નૈતિક હિંમતનું કામ હતું. થયું નહિ. તેઓ શ્રી ધરણેન્દ્રસુરિ પાસે પાછા ફર્યા નહિ. એથી ગચ્છની સૂર્યોદય થતાં તેઓ ઉપાશ્રયમાં આવ્યા, અને ત્યાંથી મંદિરમાં ગયા. વ્યવસ્થાની જવાબદારી શ્રી ધરણેન્દ્રસૂરિને માથે આવી પડી. તેઓ બિનઅનુભવી ત્યાં શ્રી ઋષભદેવ ભગવાનની સમક્ષ ચૈત્યવંદનાદિની વિધિ કરવા ઉપરાંત હતા. આ વ્યવસ્થાનું કામ તેમને ફાવતું નહોતું. તેમણે શ્રી રત્નવિજયજીને ભક્તામર સ્તોત્રનો પાઠ કર્યો અને પછી એમણે અભિગ્રહ ધારણ ર્યો કે વારંવાર સંદેશાઓ મોલાવ્યા. છેવટે વયોવૃદ્ધ અને શાણા ગણાતા યતિ શ્રી પાંચ વર્ષમાં આ યતિજીવન અને એની શિથિલતાનો ત્યાગ કરી શુદ્ધ સાધ્વાચારનું મોતીવિજયજી ગયા. પરંતુ હવે દફતરી પદ સંભાળવાની પોતાની કોઈ ઈચ્છા પોતે પાલન કરવું. વળી એ દિયોદ્ધાર માટે એમણે અઠ્ઠમ તપનું પચ્ચખાણ નથી એમ શ્રી રત્નવિજયજીએ જણાવ્યું અને પોતે પોતાની સાથે આવેલા પણ લીધું, યતિઓ સાથે અન્ય સ્થળે સ્વતંત્ર ચાતુર્માસ કર્યું.
શ્રી રત્નવિજયજીના જીવન પરિવર્તનની શુભ શરૂઆત આ રાણકપુરની આમ શ્રી રત્નવિજયજીનું શ્રીપૂજય શ્રી ધરણેન્દ્રસૂરિ સાથેનું અંતર યાત્રાથી અને કિયોદ્ધાર માટેના અભિગ્રહથી થઈ. અલબત, આ બાબત વધતું ગયું. આથી શ્રી ધરણેન્દ્રસૂરિએ ફરી એક ખાનગી પત્ર લખ્યો અને આજે આપણને જેટલી સરળ લાગે તેટલી ત્યારે નહોતી. એક બાજુ મોટા જણાવ્યું કે “તમે ફકત એક વાર મને અંગત રીતે મળી જાવ તો સારું. મોટા રાજવીઓ અને બીજી બાજુ અનુયાયી શ્રાવકો એ બંને ઉપર ઘણું મારા પોતાના મનમાં કયારેય કંઈ શંકા થઈ નથી. તેમ છતાં મોંઢા મોંઢ વર્ચસ્વ ધરાવનાર, મંત્રતંત્રના આરાધક યતિઓની વિરુદ્ધ રાજાશાહીના એ કેટલાક ખુલાસા થઈ જાય તો મને સંતોષ થશે.”
દિવસોમાં કોઈ પગલું ભરવું એ ધણું મોટું દુસ્સાહસ હતું. આ વિનંતીપત્ર મળતાં શ્રી રત્નવિજયજીને લાગ્યું કે આવી અંગત વિનંતી વિ. સં. ૧૨૩ નું ચાતુર્માસ શ્રી ધરણેન્દ્રસૂરિએ રાજસ્થાનમાં ઘાણેરાવમાં પછી હવે પોતે નહિ જાય તો તે યોગ્ય નહિ કહેવાય. એટલે પોતે વિહાર કરવાનું નકકી કર્યું. કરીને શ્રી ધરણેન્દ્રસૂરિ પાસે પહોંચ્યા. બંને પ્રેમથી એકાંતમાં મળ્યા. ઘણી શ્રી રત્નવિજયજીએ પણ શ્રી ધરણેન્દ્રસૂરિ સાથે ચાતુર્માસ કરવું એમ વાતો થઈ. પરસ્પર ખુલાસા થયા. બંનેને બહુ સંતોષ થયો. શ્રી ધરણેન્દ્રરિને નકકી કરવામાં આવ્યું, કારણ કે તેઓ તપગચ્છના યતિઓના દફતરી હતા. હતું કે શ્રી રત્નવિજયજી નિર્મળ સાધુ છે. વળી એમનો પોતાના ઉપર ઘણો એટલે શ્રી ધરણેન્દ્રસૂરિની આગ્રહપૂર્વકની ઇચ્છા હતી કે શ્રી રત્નવિજયજી ઉપકાર છે. તો બીજી બાજુ શ્રી રત્નવિજ્યજીને લાગ્યું કે પોતે ગચ્છાધિપતિ પોતાની સાથે ચાતુર્માસ કરે. શ્રી રત્નવિજયજી વિદ્વાન હતા. સારા વક્તા શ્રી દેવેન્દ્રસૂરિને વચન આપ્યું છે તે પ્રમાણે શ્રીપૂજય શ્રી ધરણેન્દ્રસૂરિને હતા. એમની વ્યાખ્યાન શૈલીનો લોકો ઉપર ઘણો સારો પ્રભાવ પડતો હતો. પોતે સહકાર આપવો જોઇએ. આથી તેમણે શ્રી ધરણેન્દ્રસૂરિના અન્યાગ્રહને એટલે પર્યુષણમાં તેઓ પોતાની સાથે હોય તો લોકોને વધુ લાભ મળે એવી વશ થઇ તપગચ્છના દફતરીનું પદ ફરી સંભાળી લીધું.
દષ્ટિ શ્રી ધણેન્દ્રસુરિની હતી. પરંતુ એક વખત યતિઓમાં ચાલુ થયેલી ખટપટો અટકી નહિ. જો ઘાણેરાવમાં ચાતુર્માસમાં રોજે રોજે વ્યાખ્યાન આપવાની જવાબદારી કે શ્રી ધરણેન્દ્રસૂરિના યતિસમુદાયમાં શ્રી મોતીવિજયજી જેવા કેટલાક અનુભવી શાસ્ત્રજ્ઞ શ્રી રત્નવિજયજીએ સ્વીકારી લીધી. દિવસે દિવસે શ્રોતાઓની હાજરી
કરીને નિર્ણય કરવામાં આવ્યો છે. ચર્ચા થઈ અને પૂર તા. તિઓની સભા
| SR No. | 525976 |
| Book Title | Prabuddha Jivan 1991 Year 02 Ank 01 to 12 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Ramanlal C Shah |
| Publisher | Mumbai Jain Yuvak Sangh |
| Publication Year | 1991 |
| Total Pages | 156 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India |
| File Size | 16 MB |