Prabuddha Jivan 1991 Year 02 Ank 01 to 12

SR No.: 525976
Original Sutra Author: N/A
Author: Ramanlal C Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 1991
Total Pages: 156
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 16 MB

Page 116

પ્રબુદ્ધ જીવન
તા. ૧૬-૧૦-૯૧
કે, ધ વાદ પછી
ચોની સીખ અતિની એમ એમ મેળાપ પછીના વાત નીકળતાં પ્રબોધા તે
પ્રબોધ જોશી - ભરી ભરી ઉષ્મા !
ડો. પ્રવીણ દરજી ઓગણીસો ત્યાશીનું વર્ષ અંગત રીતે બે-ત્રણ બાબતોએ સ્મરણમાં તરફ પૂર્વગ્રહ ન હોય. ભરી ભરી ઉષ્મા, નરી નિખાલસતા, નરી મોકળાશ. રહ્યું છે. એમાંની એક બાબત છે એક નહિ પણ બે બે પ્રબોધભાઈ સાથેના એ બરાબરના ખીલ ઓફ રેકર્ડ પળોમાં. એમનામાં રહેલો હાસ્યકાર ત્યાં પરિચય - સંબંધની. આ બે પ્રબોધભાઇમાં એક કે આપણા ગુજરાતના તરત આવી ચઢે, દેશ – વિદેશની વાતો ખેંચી લાવે - ખેચાતી આવે. આપણા રાજકારણના અગ્રણી પ્રબોધભાઇ - પ્રબોધભાઈ રાવળ, અને બીજા આપણા સાહિત્યકારોની ખાસિયતો એમાં હોય, રાજકારણમાં થતી રહેતી ઉથલપાથલો નાટ્યકાર પ્રબોધભાઈ જોશી. પ્રબોધભાઈ રાવળની વાતે વળી કયારેક એમના પણ ક્યારેક આવે તો કયારેક મુંબઇગરા સાહિત્યકારોની દુનિયા પણ ખૂલે. વિરો, એમની ત્વરિત બુધિરાક્તિ અને દક્ષતા વિશે ઘણું કહી શકાય તેમ છે. વિદેશનાટયકાર કે નાટક અંગેની પણ કશીક રમૂજ હોય, વાતાવરણ એકદમ પણ અહીં આજે આપણી નિસબત પ્રબોધભાઈ જોશી સાથે છે. હળવું કરી નાખે. પ્રબોધભાઇ એટલે સમજો નરી નિર્ભરતા. આપ-લેનું * * પ્રબોધ જોશી " એવું નામ તો વિદ્યાર્થીકાળથી સાંભળ્યું હતું. તેમની કશું ગણિત કે લેખાં-જોખાં નહિ. પળ મળી છે તો બથ ભરીને નાટયપ્રવૃત્તિઓ વિશે પણ અવારનવાર વાંચતો. • પનાંની જોડ ' દ્વારા મળી લો, હસી લો. કેટલાક નાટકના માણસોમાં, કેટલાક આપણા સાહિત્યકારોમાં એમની સર્જકશક્તિનો પણ પરિચય થઈ ગયેલો. મુંબઈનાં છાપાંઓ વાંચવાનું પણ, જે પેલું ' નાટકીય ' તત્વ દેખાય છે, એવું નાટકીય ' તત્વ બને ત્યારે એમના નાટયપ્રયોગોની વાતો પણ વિગતે જાણવા મળતી. પણ તમે પ્રબોધભાઇમાં ક્યાંય નહિ જુઓ. જયાં મળે, જેમને મળે તેઓ તેમનાં એ એમનું અક્ષર વ્યક્તિત્વ હતું. લર વ્યક્તિત્વ વિશે તો મારે કલ્પનાઓજ થઈ જતાં અને મળનાર એમનાં થઈ રહેતાં. પ્રબોધભાઈના વ્યક્તિતવનો કરવાની રહેતી. કર અને અક્ષર ઉભય દ્વારા એમના વ્યક્તિત્વની જે અખંડ એ જાદુ, માણસમી માણસનો જાદુ હતો. તેથી તો તેમનું મૈત્રીવર્તુળ નિ:સીમ
બી મનમાં ઉપસવી જોઈએ એ હજી ઉપસી શકી નહોતી અને એ નિમિત હતું. તેમાં પ્રબોધભાઈ રાવળ જેવા રાજકારણના માણસો હોય, સિનેમાક્ષેત્રની આવી મળ્યું ઓગણીસો ત્યાશીમાં.... ગાંધીનગરમાં. . વ્યક્તિઓ હોય, સાહિત્યના પણ હોય, સેવાકીય સંસ્થાઓના કિટના-વિજ્ઞાનના - ઓગણીસો ત્યાશીની એક બપોરે, સાંસ્કૃતિક કાર્યક્રમ પ્રમાણપત્ર બોર્ડની ને શિક્ષણના પણ હોય અને સામાન્ય ધંધાદારીઓ પણ હોય. અને નાટક-રંગભૂમિ પ્રથમ બેઠકમાં અજાણતાં જ જોડાજોડ બેસી પડેલા ! અને પછી લાગલગાટ સાથે સંકળાયેલા પણ હોય. સૌની સાથે તેમનો સમાન અને સરળ વ્યવહાર લગભગ સાતેક વર્ષ ઘણું ખરું પછી જાણતી જોડે બેસતા ! બોર્ડના અધ્યક્ષ રહેતો. પ્રબોધભાઇએ કોઇથી પર કે ઉપર રહીને નહિ, એક અદના વ્યક્તિ નીરુભાઈ દેસાઈએ પરસ્પર એક પછી એક સભ્યોની ઓળખ આપી અને તરીકે પોતાના વ્યક્તિત્વને વિસ્તાર્યું છે. એટલે જ એ સૌના થઈ રહ્યાા, ને એ ઓળખમાં અમે બે જોડાજોડ. પ્રબોધભાઈના ક્ષર દેહનો - વ્યક્તિત્વનો એમ એમની અજાતશત્રતાનો તેમણે આપણને અનુભવ કરાવ્યો. ' એ પ્રથમ પરિચય. બે કન્યારાશિવાળાઓની મૈત્રીની એ સ્મરણીય અમારા મેળાપ પછીનાં બેએક વર્ષની વાત હશે. એટલે લગભગ પળ ! પછી તો સતત અમદાવાદ, સૂરત, મહેસાણા જામનગર, વડોદરા, ઓગણીસો પંચાશીના વર્ષની. વાત ફરી વાત નીકળતાં પ્રબોધભાઈને મેં કહ્યું, નડીયાદ એમ અનેક બેઠકોમાં સાથે જ હોઇએ, થોડાક વહેલા – મોડા આવ્યા કે આ વખતે બોર્ડના સૌ મિત્રો મારે ગામ લુણાવાડા મળીએ. બેઠક તો હોઈએ અને જુદા બેસવાનું બને તો જુદી વાત. અને કદાપિ એમ થતું તો ખરી જ પણ એક કાર્યક્રમ પણ. છેક મુંબઇથી પંચમહાલ જિલ્લાના એક મીટિગ પૂરી થતાં ગુફતેગુ શરૂ થઈ જ સમજો. એવી ગુફતેગુમાં મુંબઇની ખૂણામાં પડેલા છેવાડેના ગામમાં આવવાનું અને છતાં તેમણે સહાસ્ય, સપ્રેમ નાટયપ્રવૃત્તિઓની કથાઓ હોય, દિગ્દર્શકોની વાત હોય, નાટકને નામે ધંધો હા ભણી - મારા આશ્ચર્ય વચ્ચે ! પ્રોમીસ આપ્યું ને એમ વાત આગળ લઈને બેઠેલા છેતરપીંડી કેવી રીતે કરે છે તેની પણ ચિંતા હોય અને ગુજરાતી વધી. કાર્યક્રમ ગોઠવાયો. અન્ય મિત્રોની સાથે એ પણ આવ્યા. આવ્યા જ નાટક્ના ઉજળા ભવિષ્ય વિશે પણ તેમના પ્રસન્નોદ્દગારો હોય. કૌટુંબિક વાતો નહિ હજારેક માણસોના એ કાર્યક્રમમાં પૂરા દિલથી, ખૂલીને બોલ્યા. મારા નહિવત, સાહિત્ય – નાટક અને એની ફરતેની દુનિયા જ વિષયો રહેતાં. વિશેની, અમારા સંબંધ વિશેની વાત કરતાં કરતાં તેઓ આનંદથી ગદ્ગદિત પણ એ વ્યક્તિત્વ એટલું પારદર્શક કે એ બધી વાતો કરતાં તેમના ગમા થઈ ગયા. સભાગૃહે ભારે તાળીઓથી તેમનું, તેમના વકતવ્યનું અભિવાદન અણગમા તરત કળી શકાય. દલીલો કરે તો સાધાર. આગ્રહો હોય પણ કર્યું. પછી જયારે મળીએ ત્યારે લુણાવાડાની એ પળો - કોઈક ને કોઈક ડેબ નહિ કે દુરાગ્રહ નહિ. પોતાની વાત સ્વીકારાય કે ન સ્વીકારાય પણ રૂપે અમારી વાતોમાં આવે... પણ અત્યારે એ બધી કથા કહેવી, અહીં બેઠકમાં તેઓ અચૂકૂ રજૂ કરતા. કોઇવાર, કોઈક કારર્ણસર બેઠકમાં એમની કહેવી ઠીક નથી લાગતી. કંઇક વધુ અંગત પણ ખરીને ? હા, અમારી પ્રેમ હાજરી ના હોય તો ફિકકું લાગે, બેઠકમાં કશુંક ખૂટતું લાગે. એમની પરિસ્થિતિ ગાંઠ તે પછી વધુ ને વધુ મજબૂત બનતી ગયેલી. મળવાનું તો મહિને એવી સક્રિય રહેતી તેથી તે જયારે ન હોય ત્યારે તેમનો અભાવ સાલે - બે મહિને થાય પણ ક્યારેક કશુંક વિશિષ્ટ બન્યું હોય, કશુંક નવીન થયું જ સાલે.
હોય તો પત્રો પણ પરસ્પરને લખીએ. પત્રોમાં કૌટુંબિક બાબતો વિશે, સરસ ઊંચાઈ, ભરાવદાર શરીર અને એવો જ ભરાવદાર ચહેરો અને બાળકોની પ્રવૃત્તિઓ કે એવી અન્ય ઝીણી ઝીણી બાબતો વિશે પણ તેઓ વળી એ ચહેરા ઉપર અવારનવાર સહજ રીતે ઊમટી આવતું હાસ્ય–આ પૃચ્છા કરે. અને દિવાળીના દિવસોમાં, નૂતન વર્ષે એમનું અભિનંદન કાર્ડ બધું કોઈને પણ પ્રબોધભાઇમાં રસ જગવે. કમસે-કમ એ માણસ સાથે અચૂક હોય. એમના વ્યકિતત્વ જેવું જ સરળ અને છતાં ધંધ. એમની વાત કરવાનું અજાણ્યાને પણ ગમે. એવા દૈહિક આકર્ષક વ્યક્તિત્વની ભીતર ચિત્રકળાનો પણ એમાં પરિચય થાય. બધી વખતે કળાનો જ માણસ લાગે પ્રબોધભાઇનું અંદરનું જે વ્યક્તિત્વ હતું એ એથી ય વધુ વશીકરણ કરે તેવું એ રીતનો. સફેદ ફૂલસ્કેપ કાગળમાં જુદા જુદા રંગની સ્કેચ પેનથી કોઈક હતું એ એમની સાથે સંપર્ક વધતાં અનુભવાય. પ્રબોધભાઈ ખુલ્લા દિલના ભૌમિતિક આકૃતિ ઉપસાવી હોય, નીચે હસ્તાક્ષર હોય. ચિત્રની એ રેખાઓમાં માણસ. મુંબઈનો રિયો જ જાણે જોઇએ લો ! અમદાવાદી ' સ્પર્ધા જ પ્રબોધભાઈની શુભેચ્છાઓ વાંચી શકાય. એ રંગોમાં એમના મેઘધનુષી નહિ, કશી છાનીછાની નહિ જે કહેવું હોય તે સ્પષ્ટ કહી દે. પછી એ બેઠક વ્યકિતત્વની આત્મકથા ઘણીવાર તો ઉઘડી લાગે એવાં સરસ ચિત્રો દોરીને હોય કે અંગત વાતો હોય. ઘેરી નિસબત સાથે દરેક વાત રજૂ કરે. એટલે મળે. જ પ્રમાણપત્ર બોર્ડના કેટલાક ચુસ્ત નિયમોમાં જરૂર જણાય તો ઉદાર થવાનું સાત વર્ષના સંબધોમાં એમને એક જ વાર થોડાક ગમગીન, અંદરથી કહેતા અને જયાં કડક રહેવાનું હોય ત્યાં તેઓ બાંધછોડ પણ ન કરતા. સહેજ તૂટી ગયેલા જોયેલા. પરદેશ ગયેલા પણ નિકટના સ્વજનના મૃત્યુને પોલીસ વગેરેની ડખલગીરી વિશે તેમના અભિપ્રાયો હંમેશાં તીવ્ર રહેતા. કારણે એકાએક પાછું આવવાનું બનેલું ઘણું ખરું એ એમનાં બહેન હતાં.
પ્રબોધભાઈ ભારે વાત રસિયા. બેઠકમાં પણ અન્ય મિત્રોની વાતો તેવું સ્મરણમાં છે. એ મૃત્યથી તેઓ લગભગ ભાંગી પડ્યા હતા. વાત ચાલતી હોય ત્યારે કશોક ને કશોક વાતોર એમની રીતનો ચાલુ જ હોય કરતાં કરતાં પણ ગળગળા થઈ ગયેલા. પછી એમને હસતા જોયા છે, નાટકની - કયારેક નીરભાઈ – મણિભાઈ અધ્યક્ષપદેથી નામ જોગ આદેશ આપે વાતો કરતાં પણ સાંભળ્યા છે, પણ એ ચહેરા ઉપર ઉદાસીની એક રેખા - * વાતો બંધ ' ત્યાં સુધીનો ! પણ એમાં કોઇની ટીકા ન હોય, કોઈ અંકાઈ ગઈ તે અંકાઈ ગઈ.
પોલીસ વાયાં છ રહેવાનું મનોમાં જરૂર જણાય તો તે એટલે મોકલે."