Prabuddha Jivan 1990 Year 01 Ank 01 to 12

SR No.: 525975
Original Sutra Author: N/A
Author: Ramanlal C Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 1990
Total Pages: 178
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 16 MB

Page 54

く
પ્રાદ્ધ જીવન
આપણે ત્યાં આ નામ કદાચ અંગ્રેજી દ્વારા અપનાવાયુ
લાગે છે પણ છે મૂળ અરબી શબ્દ એ નામ છે ‘અલખશા’ આારખાના સ્પેન જોડે સંપક થયા ત્યારે ત્યાં પહે ંચેલી આ વનસ્પતિ ત્યારે Alcarehofa રૂપે તે હવે Aleachofa નામે ઓળખાઈ. ત્યાંથી ઇટાલી થઇ કે 'ચમાં એણે Archan નામ ધારણ કયુ' જેણે અંગ્રેજીમાં પછી Artichoke રૂપ ધારણુ કર્યુ આ વનસ્પતિનું અટપટ્ટુ લાગતુ થાડુ બધ્ધાયુ છે, જ્યાં ગયુ રૂપેામાં એ ગાઠવાતું ગયુ છે. ભારતમાં—બ ગાળામાં એણે હાથીચેાખ (ચાખ=ાંખ રૂપ ધારણ કર્યુ છે ને આપણે ત્યાં હાથીચક્ર ! હિંદીમાં એ ‘હાથી' નામે ઓળખાય છે.
એ તંત્રવા જેવુ છે કે નામ લગભગ બધે જ થાડુ ત્યાં, ત્યાંની ભાષાનાં પરિચિત
ભારતમાં આ શાકનું વાવેતર દિલ્હીની આસપાસ વધુ થાય છે-એટલે સ્વાભાવિક રીતે જ ઉત્તર ભારતમાં એ વધુ જાણીતું છે.
તાલપત્રી
મેસમ પ્રમાણે આવતા વરસાદથી બચવા માટે નાટક— સિનેમાગૃહા, ગણપતિ ઉત્સવ સ્થળે તેમજ અન્ય ઘણે સ્થળે પહેલેથી જ તૈયારી રખાય છે. આમજનતાને મેટા સમૂહ એકડા થતા હોય તેવા આ પ્રકારનાં સ્થળેાએ વાંસ વગેરેના ઊંચા શામિયાણા કે છાપરી બંધાય છે ને તેની ઉપર તાલપત્રીએ
પરાય છે.
આ તાલપત્રી જેને કેટલાક 'તાડપત્રી' પણ કહે છે, તે હીકતમાં ડામર, કે એ પ્રકારના ઘટ્ટ, ચીકાશવાળા કાળા કે ઘેરા રંગના, ઉગ્ર વાસવાળા, જવલનશીલ પદાથ—જેને અંગ્રેજીમાં ‘ટાર' કહે છે તેવા પદાયના પ્રવાહીનું પુર ચઢાવેલુ કે એવુ’ પ્રવાહી પામેલુ કેનવાસ કે એ પ્રકારનું જાડુ કાપડ હાય છે. આ પ્રકારનું કાપડ પાણી પસાર ન થવા દે તેવુ વેટરઝુક-જલાવરેાધક' બની જાય છે.
એ તે ઠીક પણ એને તાલપત્રી કે તાડપત્રી શા માટે કહેવાય છે ?
કાર્ફ એક જમાનામાં ઝુંપડા વગેરેના છાજમાં તાડવૃક્ષનાં પાન-તાડપત્ર વપરાતા—જે પરથી પાણી સરી જતુ; ઝુપડું અંદર ભીજાવાથી લગભગ ખચી જતુ ં. !
આધુનિક તાલપત્રીઓ પણ આવું જે-આથી વધુ સારું કામ આપે છે પણ એમાં તાડના પાન તો હાતાં જ નથી ! તે આ નામ ?
એનુ અ’ગ્રેજી નામ છે ‘ટાપેાલિન' ! તે કામ આપે છે તાલપત્રીનુ' જ. એટલે જૂના સસ્કારાને મળતા આવતા નિ સમૂહ ! બ'નેએ મળીને એને પણુ તાલપત્રીને તાડપત્રી રૂપ આપી દીધુ છે.
જો કે કેટલીકવાર આથી ઊંધુય થાય છે. શબ્દ સમજાય એવા હાય છે-લાગે છે એટલે આપણે એને એવા અથ સહેલાઈથી બેસાડી લઈએ છીએ-જે હકીકતમાં તદ્દન જુદા જ મૂળને હાય છે.
પશુ લેાકમાનસ તા ધોકાપંથી હોય છે. આમાં મેં તરત સૂઝે, સમજાય, તેવું ઠઠાડી લેવાય છે.
હાથિયા વરસાદ હાચિયે. વરસાદ' તા ‘આપણે ત્યાં ખૂબ જ પરિચિત પ્રયોગ છે. આાપણે માનીએ છીએ કે એને હાથી જોડે સ`ખ્ધ છે.
(૧
તા. ૧૬-૪-૧૯૯૦
હકીકતમાં એના સબંધ હાથી જોડે નહી પણ હસ્ત નક્ષત્ર જોડે છે. એટલે એ વરસાદની વાતમાં હસ્તનક્ષત્રના વરસાદના ઉલ્લેખ છે.
આ ‘હસ્ત' એટલે 'હાથ જ ને! એટલે ‘હરતનક્ષત્ર’વાળા તે ‘હાથિયા'! પણ આવા લાંખા વિચાર ક્રાણુ કરવા ખેસે ? તે એટલે જ ઘણીવાર આવી સરળ રીતે ખેસાડી દેવાતા અથ', શાસ્ત્રીય દૃષ્ટિએ સાચા ન હોવા છતાં મનેરજક થઇ પડે છે.
અને..
આવું કરનારને મન ‘ટપું' ને 'માક્ષી' જાય તે ‘ટપાલી’ છે; ‘વડાણુ’માં વેપાર કરવા નીકળી પડે તે ‘વહાણિયા’ લેાકા જ ‘વાણિયા’ છે.
Ο
મનારન
ને પછી તા તેાક્ાની મજાક કરવા ખાતર પણ આવું આવુ શોધી લેવાય છે! જેમકે-પર'નુ ધાન' ખાઇ જાય તે ‘પરધાન’ એટલે કે પ્રધાન છે. 'પ્રજા' 'પ્રતિ'થી આવેલા ‘નિધિ’ (ખજાને--મોટી રકમ) આહિયાં કરી જનાર તે પ્રજાપ્રતિનિધિ’ છે. લગ્ન પછી પતિને 'મ' મારી શકાય તેવી સ્થિતિમાં આવનાર જોડું તે ‘૬'પતી' છે !
આ મનેરજનની વૃત્તિમાંયે આપણા મનમાં રમતી વાત તા આડકતરી અભિવ્યકિત પામતી જ હોય છે ને ?
સાભાર સ્વીકાર્
સંધવી ૩૮૦૦૧૩ *
* પ્રેમસભર પત્રમાળા * લે. મુનિ રત્ન-સુંદરવિજયજી * પૃષ્ઠ-૭૬ * મૂલ્ય રૂ।. ૨૦–શ્રા, રત્નત્રયી ટ્રસ્ટ-C/o કલ્પેશ વી. શાહ, વિજયનગર રાડ, નારણપુરા, અમદાવાદ-૩૮૦૦૧૩ * વહેણ હૈયાનાં મારું અંગ અંગ મલકાયા (યોગાસના) તેના લેખક–ચીનુભાઇ ગી. શાહ, મૂલ્ય અનુક્રમે રૂા. પપ/અને શ. ૪૫/-પ્રા. સ્વસ્થ માનવ, પહેલે માળે, રમણુકલા સી-૧૪, રેસીડેન્ટસ ટ્રુમ્પલેસ, હાઇસ્કુલ રેલ્વે ફાટક પાસે, અમદાવાદ– Painnayasuttaim Editor Late Muni Punyavijayji Published By, Mahavir Jain Vidhalya Bombay–36. * ભવના ભય લે. મુનિ વાસણ્યદીપ પ્રકા. શ્રીમદ્ મુદ્ધિસાગરસૂરિ જૈન શ્વે. મૂ. સમાજ અમદાવાદ–૧૩. [] સાધના અને સાક્ષાત્કાર લે. અનવર આગેવાન * $1. સેળ પુંછ પૃષ્ઠ ૧૨૭ મૂલ્ય શ. ૨૫/- પ્રકા. એન્ડ કંપની પબ્લીશસ એન્ડ પ્રા. લિ. ૩, રાઉન્ડ બિલ્ડીં’ગ, મુખ–૨ [] કાવ્યમય વ્યાકરણ લે. સ્વ. અનંત વા. જાની 3મી સાઇઝ પૃષ્ઠ ૧૨૭ * મૂલ્ય રૂા. ૧૫/- પ્રકા. અનડા મુક ડીપા ગાંધીમાગ',
વેરા
અમદાવાદ–૧.
સ્વ. ધીરજલાલ ધનજીભાઇ શાહ પારિતાષિક
‘પ્રબુદ્ધ જીવન'માં વર્ષ' દરમિયાન પ્રગટ થયેલાં લખાણામાંથી શ્રેષ્ઠ યોગદાન આપતાર લેખકને પ્રતિવષ' સ્વ. ધીરજલાલ ધનજીભાઇ શાહ પારિતાર્ષિક અપાય છે. અમને જણાવતાં આનંદ થાય છે કે ૧૯૮૯ના વર્ષ” માટેનું પારિતાષિક શ્રી પ્રવીણચન્દ્વ રૂપારેલને તેમના લેખા માટે આપવામાં આવે છે.
આ પારિતાર્ષિક માટે નિર્ણાયક તરીકે શ્રી ધનશ્યામ દેસાઈ અને પ્રા. ગુલાબ રૃઢિયાએ સેવા આપી છે.
અમે શ્રી પ્રવીણનું રૂપારેલને અભિનંદન આપીએ છીએ અને નિર્ણાયકાતા આભાર માનીએ છીએ –મત્રીઓ