Page Text
________________
પ્રયુદ્ધ જીવન
નથી. બુદ્ધિપૂર્વકનાં વાચનમાં લેખકનાં દષ્ટિબિંદુ પર વિચાર ' પ્રેરાતા નથી એ આશ્ચર્યની વાત છે." થતો રહે એવું અભ્યાસપૂર્વકનું વાચન થવું ઘટે. તો જ સારી; ; , ,
'. ' સામાન્ય માણસે વિચારશકિત અને તેની મદદ માટે
, નવલક્થા વિચારશકિત વિકસાવવા માટેની મદદ બને. વાચન
શા માટે માથાકૂટ કરવી જોઈએ? વિચારવું એ સમાજના માટેનું સાહિત્ય વિપુલ છે. નિબંધ, આત્મકથાઓ, જીવન
કઈ ખાસ વગને વિશિષ્ટ અધિકાર છે અને શેરીમાં ચરિત્ર, પ્રવાસવર્ણને, ઔતિહાસિક ગ્રથો, આત્મસુધારણા
ચાલતા માણસ સાથે તેને કંઈ સંબંધ નથી એવું માટેનાં પુસ્તકે વગેરે બુદ્ધિપૂર્વક વાંચવાથી માણસની વિચાર
નથી. વિચારશકિત કે ચિંતનશકિત માણસને, રૂપાળે શકિત કેળવાય છે અને વિકસે છે. ધર્મગ્રંથ અને સંતવાણી
દેખાડવા માટે કઈ અલંકાર નથી, પરંતુ સારી વિચારશકિત વિકસાવવા માટે સર્વોત્તમ પાથેય પૂરું પાડે છે.
રીતે જીવવા માટેની તે આવશ્યકતા છે, જરૂરિયાત છે. વિચારશકિત વિકસાવવા માટે બુદ્ધિપૂર્વકનાં વાચનને મમ સારી રીતે જીવવું એ ધરતી પર રહેતા પ્રત્યેક માણસનું એ છે કે લેખકનાં દષ્ટિબિંદુ કે વકતવ્યને વાંચવાની સાથે જ
રવપ્ન હોય છે. તેથી વિચારશકિતની કલા હરતગત કરવી સ્વીકારી લેવાનું વલણ ન રાખવું. પરંતુ તે અંગે મનમાં
પ્રત્યેક માણસ માટે તદ્દન જરૂરી છે. સાદ દાખલો લઈએ તે , પ્રશ્ન પૂછવો :- લેખકને આ વિચાર બરાબર છે?' અથવા
જે વ્યકિત કોઈ વ્યકિતને આઈસ્ક્રીમ ખવડાવે છે તે વ્યકિતને લેખકનું આ દષ્ટિબિંદુ ન્યાયપુર:સર છે? આવા
પિતાના પ્રત્યે સદ્ભાવ છે એમ આઇસ્ક્રીમ ખાનાર વ્યકિત પ્રનથી વિચારવા માટે મન સક્રિય બને છે માનવા પ્રેરાય. પણ કોઇ વ્યકિત તેને ઉપવાસ કરવાનું અને વિચારશકિત વિકસતી રહે છે. સમય જતાં વિચાર કહે તે તેને આવું કહેનાર પ્રત્યે રોષ પણ થાય. વાસ્તવમાં, કરવાની ફાવટ આવી જાય છે. માણસ પિતાના અનેક
જઠરને આરામ આપવા માટે ઉપવાસ કરવાનું કહેનાર પ્રશ્નો માટે બેબાકળો અને ગભરાયેલે ' રહે છે. તે સામી
માણસમાં તે વ્યકિત પ્રત્યે ખરો સદુભાવે છે, જયારે આઇસ્ક્રીમ વ્યક્તિની વાત સાંભળવા તૈયાર નથી એટલે શું થાય ? ખવડાવનારને તે વ્યક્તિ પ્રત્યે યોગ્ય અર્થમાં સદ્ભાવ નથી નહિતર નાની બાબતના સમાધાનથી માંડીને પિતાના એમ સાબિત થશે. વળી, “વગર વિચાર્યું જે કરે તે જીવનને માર્ગ મળે ત્યાં સુધીની સામગ્રી તેને વાચન પાછળથી પસ્તાય” એ સાદી ઉકિત પણ વિચારશકિતની દ્વારા મળે. અહીં બીજો મુદ્દો પણ લક્ષમાં લેવો જરૂરી છે. અનિવાર્યતા સમજાવી દે છે. જીવનમાં અનેક પ્રશ્નો થતાં વાંચેલું ભૂલી જવું એ સામાન્ય બાબત છે. પરંતુ જે
હોય છે. વિચારશક્તિના યોગ્ય વિકાસ વિના આ પ્રશ્નો વાંચ્યું હોય તેનું મનન કરવું ઘટે, વાંચેલું વાગેળવું હલ થઈ શકતા નથી. પિતાની પત્ની સાથે સુખથી રહેવું અનિવાર્ય છે. મનનથી બુદ્ધિપૂર્વક વાંચેલા વિચારો એ ‘પણ કેવળ યંત્રવત બોબત્ત નથી, પરંતુ તે માટે પતિ પત્ની આત્મસાત્ બને છે. પ્રશ્ન પૂછવાની દ્રષ્ટિથી થતું વાચન બંને પક્ષે વિચારણની આવશ્યકતા રહે છે. દાંપત્યજીવનમાં જે અને તેનું મનન વિચારશક્તિ કે ચિંતનશકિત વિકસાવવા કલહ કે બસૂરું વાતાવરણ રહે છે તેમાં વિચારો તે છે, માટેનાં સર્વજનસુલભ સાધુને છે જે માટે 'ઉદ્યમી પણ તે વિચારણુ આત્મકેન્દ્રી અને આવેશયુકત હોય છે. થવું પડે. આ સંબંધમાં પ્રબુદ્ધ જીવનના તા. ૧૬-૮-'૮૮
પિતાને જ આવેશયુક્ત વિચાર પિતાને તેમજ સંસાર જીવનને અને તા. ૧-૯-'૮૮ના સંયુકત અંકમાં માનનીય તંત્રી મહાશય
કંગાળ બનાવે છે. આ સંય વિચારશક્તિની કલાના વિકાસનું છે. રમણલાલ ચી. શાહ તંત્રીલેખ 'સ્વાધ્યાય ખાસ વાંચવા મહત્વ સરળ રીતે સમજાવી દે છે. ' ' ? જેવો છે, અભ્યાસ કરવા જેવો છે. તેઓશ્રી તેમાં લખે છે, . વળી, ઈકિયે ઘણી બળવાન છે. માણસ ઈદ્રિયને ' “માણસ જેમ જેમ વધુ સ્વાધ્યાય [સત ગ્રંથનાં વાચન
તાએ જ થતું રહે, તે તેને એવી ૫છડાટ ખાવી પડે કે અને મનન કરે છે તેમ તેમ તેનું જ્ઞાન અને તેની વાણી
તેની સંપૂર્ણ પાયમાલી થાય. આ સર્વનાશમાંથી તેને સમૃદ્ધ બને છે. આથી એક જ વિષયને વિવિધ દૃષ્ટિકોણથી
વિચારશકિતની કલા સિવાય અન્ય કોઈ બાબત બચાવી શકે વિવિધ રીતે વ્યક્ત કરવાની કુશળતા એનામાં આવે છે. એને
નહિ. થોડા સમય પહેલાં પ્રત્યેક કુટુંબમાં ઓછેવત્તે અંશે
ધાર્મિક અને નૈતિક વાતાવરણ રહેતું. આવા વાતાવરણમાં પરિણામે સ્વાધ્યાય કરનાર વ્યકિતની વકતૃત્વ કલા ખીલે. એની
ઉછરતાં બાળકોમાં યોગ્ય સંસ્કાર પડતાં જે ભવિષ્યમાં વકતૃત્વ કલામાં આડંબર કે દંભ હતાં કે રહેતાં નથી. પિત કરેલે સ્વાધ્યાય જીવનમાં પરિણમવાને કારણે સાચે
તેમની વિચારશકિતના યોગ્ય વિકાસમાં મદદરૂપ બનતા. સ્વાધ્યાય કરનારાઓનાં મુખમાંથી નીકળતાં વચને પ્રભાવશાળી
આજે સ્વતંત્રતાને નામે સ્વચ્છંદતા શાસક બની છે. હોય છે.'
પરિણામે કેક ખાવા છતાં માણસને યોગ્ય માગ વિચારશકિત વિકસાવવા માટેની બીજી મદદ છે લેખને.
હાથ આવતો નથી. માણસ વિચાર તે જરૂર કરે છે, પરંતુ અલબત્ત આ લેખનની મદ સર્વજનસુલH નથી. પિતાનાં તેમાં પિતાના ઈદ્રિયજન્ય આનંદે પ્રધાન સ્થાને રહે છે. વિચારો, ભાવ અને લાગણીઓ વ્યકત કર્યા વિના રહી પરિણામે, જીવન જીવવાની કલાને પ્રશ્ન અત્યંત નીરસ, શકાય નહીં એ જ લેખન માટેની ખરી લાયકાત છે. પરંતુ
ભારેખમ બની રહે છે. તેથી આજે આપણે દેશમાં જે મહત્વને મુદ્દો એ છે કે વ્યકિત કઈ વિઠ્ય પર લખવા લાગે
વર્તમાન પરિસ્થિતિ છે તેમાં પરહિતચિંતકોએ એવાં વાતાવરણ એટલે તેણે વિચાર કરવો જ પડે. તે કાગળ ઉપર અતાર્કિક કે. અસંગત લખાણ લખી શકે નહીં. તેથી એગ્ય રીતે કહેવાયું
અને પ્રવૃત્તિઓ માટે પરિશ્રમ લેવાની જરૂર છે કે જે દ્વારા છે કે લેખન માણસને ચોકક્સ બનાવે છે. આજે આપણા દેશમાં
વિચાર-ચિંતનશક્તિની કલા વિકસાવવા માટે, ખાસ કરીને ઘણું લેખકે છે એ સાચું, છતાં અનેક યુવાને લખવા કેમ યુવાને પ્રેરાતા રહે: ',' ' , ' , , , , . : :
| SR No. | 525975 |
| Book Title | Prabuddha Jivan 1990 Year 01 Ank 01 to 12 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Ramanlal C Shah |
| Publisher | Mumbai Jain Yuvak Sangh |
| Publication Year | 1990 |
| Total Pages | 178 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India |
| File Size | 16 MB |