Prabuddha Jivan 1990 Year 01 Ank 01 to 12

SR No.: 525975
Original Sutra Author: N/A
Author: Ramanlal C Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 1990
Total Pages: 178
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 16 MB

Page 140

પ્રબુદ્ધ જીવન
તા. ૧૬-૧૦-૯૦ અને ૧૬-૧૧-૯૦ જેમ, અંગ્રેજ પ્રજાની સંસ્કૃતિની શ્રેષ્ઠ અભિવ્યક્તિરૂપ છે. એ યુવક હતો અને કયારેય ખડખડાટ હસતો નહિ. પણ પ્રોફેસર સંસ્કૃતિનો આત્મા ઉદાર માનવમૂલ્યો, વ્યક્તિસ્વાતંત્ર્ય અને વ્યક્તિમાત્ર ભાંડારકરે મને જેમ ચહા પીતો કર્યો તેમ શ્રીમતી ભાંડારકરે મને હસતો પ્રત્યે આદરની ભાવના તથા નાનીમોટી સર્વ વ્યક્તિઓ પ્રત્યે કર્યો. પછી તો મારી વિનોદવવૃત્તિ એટલી વધી કે કોઈ મિત્રને ઘરે વિનયશીલતા (Courtesy) છે. પ્રોફેસર ભાંડારકર બે વર્ષ ઈગ્લેડમાં પ્રસંગ હોય ત્યારે હું કંઈ ખાઈ શકતો નહિ તોપણ માત્ર વાતો કરવા રહ્યા હતા અને અંગ્રેજી સાહિત્યના અભ્યાસથી તથા અંગ્રેજો સાથેના મને આગ્રહ કરીને બોલાવે પરિચયોથી તેમણે અંગ્રેજી સાહિત્યનો આ આત્મા પૂરા પ્રમાણમાં પ્રોફેસર અને શ્રીમતી - ભાંડારકર સાથેની મારી ચર્ચાસંસદો પચાવ્યો હતો. મનેય પ્રોફેસર ભાંડારકરની વિનયશીલતાનો આનંદપ્રેરક કયારેક બેત્રણ કલાક ચાલતી. એક પ્રસંગે હું તેમના બંગલેથી નીકળ્યો અનુભવ થયો.
* ત્યારે તેઓ મારી સાથે કમ્પાઉન્ડના દરવાજા સુધી આવ્યા અને ત્યાં - બી.એ.નાં વર્ષો દરમિયાન પ્રૉફેસર ભાંડારકર મારામાં રસ લેતા, ઊભા ઊભા વળી અમે એક કલાક વાતો કરી. હું દિલ્હી હતો ત્યારે પણ તેમની સાથે નિકટનો પરિચય થતાં વાર લાગી. બી.એ.નાં બે વર્ષ પ્રોફેસર ભાંડારકર ગ્વાલિયરની જીવાજી યુનિવર્સિટીના વાઈસ ચાન્સેલર મારે ત્રણ જ પ્રસંગે તેઓ રેસિડન્ટ પ્રૉફેસરના બંગલામાં રહેતા હતા હતા. તેમના નિમંત્રણથી હું તેમને મળવા ગ્વાલિયર ગયો. હું રાત્રે ત્યાં જવાનું થયું હતું. જુનિયર બી.એ.નું પહેલું સત્ર શરૂ થતાં પહેલા જ પહોંચેલો અને સવારે ઊઠ્યો તે પહેલાં તેઓ ચા પીને પોતાની અઠવાડિયે પાઠયપુસ્તકો ઉપરાંત મારે બીજું શું વાંચવું તેના માર્ગદર્શન ઑફિસે ગયા હતા અને શ્રીમતી ભાવરકરને કહેવા ગયા હતા કે પટેલ માટે હું તેમના બંગલે ગયો. તેમણે અંગ્રેજી સાહિત્યના ઈતિહાસનું ઊઠે અને ચહા પીવા બેસે ત્યારે મને બોલાવજો, હું અર્ધા કલાક માટે એક પુસ્તક લઈ તેમાંથી ઈલિઝબેથ યુગથી વીસમી સદીના પહેલા આવી જઈશ. એમ તેઓ આવ્યા, પણ પછી તો અમારી વાતો ખાસ્સી ચરણ સુધીના અંગ્રેજી સાહિત્યનાં ૭૦-૭૫ જેટલાં પુસ્તકોની મને યાદી ત્રણ કલાક ચાલી અને પ્રૉફેસર ભાંડારકર બાર વાગ્યે જમીને જ લખાવી અને કહ્યું. આ પુસ્તકો વાંચી રહો પછી ફરી મારી પાસે ઑફિસે ગયા. છેલ્લાં દશબાર વર્ષથી હું અવારનવાર મુંબઈ જાઉં છું, આવજો.” મારે ફરી તેમની પાસે જવાનું થયું નહિ. તેમણે લખાવેલાં ક્યારેક ખાસ તેમને મળવા માટે જ. દરેક વેળા હું બે વાર એમને બધાં પુસ્તકો મેં વાંચ્યા અને તેમ કરતાં બે વર્ષ નીકળી ગયા. તે મળવા જાઉં છું અને દરેક પ્રસંગે અમારી વાતો ઓછામાં ઓછી બે વર્ષ દરમિયાન પ્રૉફેસરે અંગ્રેજી ઓનર્સના વિદ્યાર્થીઓને વર્ઝવર્થ અને ક્લાક ચાલે છે અને સાહિત્યથી માંડી રાજકારણ સુધીના બધા વિષયોને કોલરિજના ૧૭૯૮માં પ્રગટ થયેલ કાવ્યસંગ્રહ 'લિરિકલ બૅલઝની આવરી લે છે. ક્યારેક અમારે મતભેદ થાય ત્યારે હું મુક્તમને અને બીજી આવૃત્તિ માટે વર્ઝવર્ષે પ્રસ્તાવના લખી હતી તેને વિશે નિબંધ કોઈ વાર અભિનિવેશપૂર્વક પણ મારો મત રજૂ કરું છું. મારી પુત્રી લખવાનો આપ્યો, અને ઈગ્લેડની યુનિવસિટિઓમાં કરે છે તેમ એ પહેલી વાર મારી સાથે પ્રોફેસરને મળવા આવી ત્યારે ચર્ચા કરવાની નિબંધોની ચર્ચા કરવા અને તેમને બંગલે બોલાવ્યા અને છેવટે મારી રીતથી તે ડઘાઈ ગઈ હતી. તેણે મને પૂછ્યું, 'મોટાભાઈ, તમે સિનિયર બી.એ.ના બીજા સત્રને અંતે હોસ્ટેલમાં રહેતા જે વિદ્યાર્થીઓ તમારા પ્રૉફેસર સાથે આવી રીતે વાતો કરો છો ?" તેને સમજાવ્યું કે બી.એ. કે બી. એસસી.ની પરીક્ષામાં બેસવાના હતા તેમને પોતાના પ્રૉફેસર અને શ્રીમતી ભાંડારકર પૂરાં લોકશાહી માનસનો છે અને બંગલે પાર્ટી આપી હતી તેમાં હું ગયો હતો. પરીક્ષાના બેત્રણ દિવસ હમેશાં મારો મત છૂટથી દર્શાવવા પ્રોત્સાહન દેતાં આવ્યાં છે. અગાઉ પ્રોફેસર પોતે મને શુભેચ્છા આપવા હોસ્ટેલની મારી રૂમમાં આમ વ્યક્તિગત સંબંધમાં પ્રૉફેસર ભાંડારકર અને મિત્ર ગણીને આવ્યા હતા.
રાખતા છતાં તેઓ ડિરેકટર ઑફ ઍજ્યુકેશન બન્યા પછી એક પ્રસંગે હું ૧૯૪૦માં બી.એ. પાસ થયો અને તે જ વર્ષના જુલાઈ તેમણે મને આમારા સંબંધનો લાભ ન લેવા દીધો. સને ૧૯૫૬ના માસમાં દક્ષિણા ફેલો નિમાયો તે પછી અવારનવાર તેમના બંગલે જનો જાન્યુઆરીના પહેલા અઠવાડિયામાં મને એક મિત્રે કહ્યું કે ટૂંક સમયમાં થયો. એમ પહેલી વાર હું તેમના બંગલે ગયો ત્યારે તેમણે મને ચહા જ મારી બદલી નવી સ્થપાયેલી સરદાર વલ્લભભાઈ યુનિવર્સિટીના પીવાનું કહ્યું. મેં કહ્યું. હું ચહા નથી પીતો. તેમણે કહ્યું. પટેલ, તમે રજિસ્ટ્રાર તરીકે થવાની છે. ગુજરાત કૉલેજ છોડવાની મારી બિલકુલ ચહા નહિ પીઓ ત્યાં સુધી તમે અંગ્રેજી સાહિત્યનો મર્મ નહિ ઈચ્છા નહોતી, તેથી મેં શ્રી ભાંડારકરને પત્ર લખીને પૂછયું કે વાત સમજો.” એમનો કહેવાનો ભાવાર્થ એ હતો કે સાહિત્યનો અભ્યાસ કરી ખરી છે ? અને મારી વલ્લભ વિદ્યાનગર જવાની ઈચ્છા નથી એમ તેને વિશે મિત્રો સાથે શહા પીતાં પીતાં આરામથી વિચારોની આપલે જણાવી તેમને પૂનામાં મળવાની રજા માગી. તેમણે ઉત્તરમાં લખ્યું, કરવાનો આનંદ ન અનુભવીએ ત્યાં સુધી આપણો સાહિત્યનો તમારે જવાનું જ છે, છતાં મળવું હોય તો આવો.” હું ગયો અને અભ્યાસ અધૂરો રહે છે. મેં તુરત તેમની સૂચના સ્વીકારી અને ચહા તેમને ઑફિસમાં મળ્યો. તેમણે માત્ર પાંચ મિનિટ જ મારી સાથે વાત પીધી. તે દિવસથી હું ચહા પીતો થયો અને સાથે સાથે સાહિત્ય અને કરી અને પત્રમાં લખ્યું હતું તે જ કહ્યું. પછી મને પૂછયું, “અમદાવાદ બીજા અનેક વિષયોની ચર્ચાઓનો આનંદ લેતો થયો, જે આજ સુધી કયારે જવાના છો?” મેં ક્યું રાત્રે તેમણે કહ્યું, “સારુ, બાજુની ચાલુ છે.
રૂમમાં બેસો. હું બેઠો અને એક વાગ્યો એટલે તેઓ ઑફિસમાંથી - એવી ચર્ચાઓ મારે પ્રૉફેસર ભંડારકર અને તેમનાં પત્ની નીકળી મને તેમની સાથે ઘરે લઈ ગયા, જમાડયો અને બીજી વાતો શ્રીમતી શાંતા ભાંડારકર સાથે જ સૌથી વધુ થઈ છે. જયારે જયારે હું કરી, પણ મારી બદલી અંગે એક શબ્દ ન બોલ્યા જાઉં ત્યારે કિટલીમાં ચહા આવે અને અમારી વાતો ચાલે. શ્રીમતી ઑફેસર ભાંડારકરના સ્વભાવનો પરિચય કરાવતા બીજા બે ભાંડારકર ઘણા આનંદી સ્વભાવનાં છે અને વારે વારે કંઈક રમૂજ કરી પ્રસંગો પણ જાણવા જેવા છે. તેઓ ૧૯૪૭-૪૯નાં બે વર્ષ ગુજરાત ખડખડાટ હસે અને હસાવે. અત્યાર સુધી હું જરા મૂજી લાગું એવો કૅલેજના પ્રિન્સિપાલ હતા ત્યારે એ પ્રસંગો બનેલા. તેઓ જોડાયા ને