Prabuddha Jivan - Tarun Jain 1936 Year 02 Ank 16 to 24 and Year 03 Ank 01 to 10

SR No.: 525921
Original Sutra Author: N/A
Author: Tarachand Kothari
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 1936
Total Pages: 162
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 14 MB

Page 42

કાર AT.fliiIIIIIII lik{Lifi|||IIIIIIIIIIIIIII'[પાનામાં
-
તેવી
:
SEBE
Ilill ilibiliti?
BALSAR
E NGHISAPUESTAS
VIVIRATI
કે, કદicરવાવસ્થાનાલા હું
: : તરુણ જૈન ::
Fes JJB WIFs
છે ખળભળાટ જામ્યો. રિ - ઠેર
Sલે કેઠી છે દૂર થતિ, ઈ, એક પરિણ એ જ આવી જાતy કહે Dર સ્પન્ન થયા તા કે પિતા સ વ અને ? ગુમાવે Pી માં ની આ
મૂ. શ્વેતાઓ , રામજી ગાલીકારી-દાવા / 4 W Rps wY
જય શાળા ના બાવા પર વ્યાણ માટે જેણે
ભેખ લીધે છે...તેના કહેવાતા...સાધુએ પ્રણ-ચાચા-પાકુમાર્ગ ઉચો - - 2 -
મૂકી સમાજમાં મનગમતા ઉલ્કાપતિ ભચાળે જાય છે. છતાંમાં
- 1 tiડ ૪ ઇતિજવિજયે જુએ છે. એવન્ય હોય છે ? .... , જેને ધમને સૂર્ય, ત્યારે મેક્ષાઢમાં તપતો હતો, ત્યારે કરે- વિચાર કે તેઓ એ વિજયના મદમદામની...કેટલીક અકર એડાની સંખ્યા એ ધર્મના અનામોનો ઉતી. હિન્દુસ્થાનનાં નાનાં જે ધર્ઝની પતાકા ભારતવર્ષમાં ફરકતી હતી તે પતાકા પડું મેટાં નગર અને સારામાં તેને વસી ટરિને I થઇટ્વી અનેક સંકટ વેઠી સારાયે ભારતજેને સાસુ નથી કે તે આચ , એમ કહીએ તે સહન વર્ષમાં વિચરી જૈન ધર્મને ઝંડો ફરકાવતાં તેનાં વારસે આજે રોગત કાલુ ના વાળ કહે છે ?
ચજરાત અને બૃહદ ગુજરાતમાં જ મેજ મહાલી રહ્યા છે. એમમતની માગ સાથે ની મુને શબ્દોની મારામાકાસમ શણાતા, ભારૂતા ને ખુશામતે વાસ કર્યો છે. કાયા સુંવાળી
. બાથયા. નાતે અને ગ બની છે એટલે આછાં મુલાયમ વસ્ત્રો અને સ્વાદિષ્ટ ભેજનોએ અપાયા. ત્યાંથી આગવી કામ જને છિન્નભિન્ન કર્યો. ‘મના સ્થાનથી એમને પટકયા છે, ત્યાં એ બિચારા સુંવાળા છો સ, જેનારી એ હવામાં જ રહ્યું. ઉપરથી એક પૂર્વાચાર્યોના પશે સાલી શjીતે નઇ છicફરકapke
હરાના નામે ગગડાવી. હાથીઓએ એમની આશા રાખવી જર ફીગડુ એમને એમની તૂટતી
માની યાં સુધી વિષ પાયાં ' મહેલાતને રક્ષવા, આપણેને અંદર અંદર લડા તાજ એ મનમાન્યું અન્યધમી ને માણી પાણt 1 ( ન ધ પાળ હોય પિતા કરી શle # !?ોઇ કૃ5.8 // p5I9 મઢાવી ચુત ની તેને પણ ન અપાય. આના જેવા સમાજનાં રમણૂ ની દિન પરિણામે અનેક, જેને નયમ છોડી અને ધર્મમાં ભળ્યા. કરડે- કરેલાં, તે પૂર્વાચા વારસદરે સિંદ ક વ્યHAR, “ “ધર્મી માંથી અગીયાર, લાકavsariાતે તાંબર, દિગમ્બર અને શિથિલ સાધુઓને રિમિક્ષિી કાર પતી નથી. કબ કબિર સ્થાનકવાસીના ત્રણ ફીરકામાં. પછી જાહેરજલાલી ધટે કે વધે ? ઘટે જ કંગાલીઅત ભોગવી રહી છે, કેળવણીના સાધન વિહોણી બની છે. ' આ પ્રમાણે ત્રણ ફીમેકમાં સ્થાયેલાં અંજામ અદલે શારીરિક શકિએ છે કે "
બીમાની હેરળમી ઉભી અંદર અંદર લડી ઝગડીને, કર્ણ, દરશ્નાર ચાર્લ્સયમાલીને જતી રહેવાને તેની શકિત હણાઈ ગઈ છે છતાં તેનાં મધ તેમની રહ્યાં. એ કોઈ પણ સમજી જૈનને સાલ્યા વિના રહે એવું નથી, બોલબાલા ને વાહવાહ, સિવાય કશીયે પડી નથી.
તામ્બર દિશાએ ઢીના કફ મટે ધર્મા” લાળ સમાજની સ્થિતિ નાથ અજાણી છે? છતાં જેઓ પીઆનું કટારા પાણી કરી હતા ત્યાંના બાંpજ હજ છે. મા સમાજને મેં રૂપ 'તએ સાચા રહેલવવા સમજવાની આગેવાનો અને જેઓ પોતાના અને પરના કલ્યાણ માટે સંસા- જરૂર છે અને કદાહો વશ થઈ જ સમજે તા. એમની અસાએ રને છોડી સાધુ બન્યા છે, પંચ મહાવ્રતઉંચય કર્તા કહેવંતા છોડી દઈ સમાજનાં યુવાનોએ સમાજ ઉન્નતિ માટે તેમની દરકાર પંચ મહાવ્રતધારી સાધુઓ પણ કામુને લ ક્ષમાટે ધિક્ટ્ર અપવા કર્યા સિવFકેમેલગી જવાની જરૂર છે. મારે ઉશ્કેરણી કર્યા જ કરે છે. અને એક જ પિતાના પુત્રો એક બીજાથી
વૃદ્ધ હેય કયા હે સીહે કે પુરૂષ હેંડાના-મૃત દૂર ને દૂર થતાં જાય છે છતાં કોઈની અમ ઉઘડતી નથી. તેમાં સમાજના લાગેલા રે. માટે જોતા થતી હોય તો
મૂર્તિ પૂજક શ્વેતાઓ અને સ્થાનકવાસીઓને ભૂતકાળમાં લડા- સાધુઓ અને રેલીની માં ને ફસાતાં સમાજહિતના માર્ગો વવાના ઈતિહાસે અનેક પ્રસંગો નેંધ છે એવો એક પ્રસંગ ગ્રહણ કરે સાથે સંગઠ્ઠનમીત્તે તે % સમાજ ઉન્નતિકાઝમાર્ગો હાલમાં તબલિ નામના એક સાંધુએ શ્લેષ્ઠશાહનું 8 ઈMa Mરિત્ર સરળ બને અને અંધશ્રદ્ધાના ભુલાય લારે આજના જાહેર પેપરમાં લખવા માંડયું. અને તેના ભકતોએ તેની મહત્તા સમયને અનુકુળ સુધારણ થઈ શકે. આ વસ્તુ કઠણ નથી. દરેક સાથે અન્ય વાત અગે પણ કામ ચલાવી. એટલે મૂ. શ્વેતાંબરે આત્મસાક્ષીએ સમાજ પ્રતિમ પગલifમાંડવીયાનો કરક્ષક અને સ્થાનકવાસીઓ વચ્ચમાં અરસપરસ પેપરોમાં લખાણે ચાલ્યાં સમાજ ઉન્નતિ દૂક નથી, કીજલs is