Prabuddha Jivan - Tarun Jain 1934 Year 01 Ank 01 to 24 - Ank 16 is not available

SR No.: 525919
Original Sutra Author: N/A
Author: Chandrakant V Sutariya
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 1934
Total Pages: 228
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 24 MB

Page 171

તesex godessx ૧૬૭
"
તા. ૧-૯-૩૪
- Gજીecessage તરૂણ જૈન
Tબ જા રૂ
સો દો!
- આપણા સમાજની સડેલી મનોદશા એવી બદલો ફેલાવી કમને ! શા માટે એવા કમ લઈને જન્મી ? આપણે શું રહી છે કે જૈન સમાજની તૈકા કયે સ્થળે ગરક થઈ જશે કરીએ ? અને જયારે તે કન્યા કેાઈને લઈને નાસી જાય તે કહી શકાતું નથી. હાલક ડોલક નાવડું આજે ઉગ્ર કાતિ અથવા અનાચાર' સેવે ત્યારે પણ આપણે તો એમજ કહેવાના યાગી રહ્યું છે, જૈન નવયુવાનને એ નાવડું' પડકાર કરે છે કે વાંક એના નશીબને. એને કપાળમાં એવું જ લખ્યું હશે કે બદ દૂર કરે! પવિત્ર
એમાં બિચારા એના માબાપ આટલું વિચારશો? થાઓ! બળવાને આમંત્રણ
શું કરે? માટે તે સમાજ કરે ! અને નકામે કચરે દુર |
આજની કલ્પના હને હૃદય પર્યુષણ પર્વ એ આત્મશુદ્ધિની આરાધનાના દિવસે છે. તે આજના સમાજ કરી જીવનનાં રમ્ય આદશે તેમાં આટલું તે જરૂર વિચારે જે પૂર્વે હતાં તે સ્થાપન
માટે એકાંતમાં કંઈક વિચાર ૧. અહિંસા આપણે મુદ્રાલેખ, એટલે જે કપડાની
કરી . સાચે ધગશપુર્વકને કરે.
બનાવટમાં ચરબીને ઉપયે.ગ કરવામાં આવે છે. તે કપડાં | નિરધાર નક્કી કરી લે. - અંજના થતા પવિત્ર લગ્ન |
પહેરનાર જૈન નથી, પછી ભલે તે સાધુ હોય કે શ્રાવક. એ લગ્ન નથી પણ લગ્નનાં
૨. સુપન ઉતારવાં, બોલી બોલવી, પારણાં ઝુલાવવાં | લીસોટા રહ્યા છે. લગ્નની એ આપણું પર્વની ઠેકડી કરવા જેવું છે.
હા. વિ.. પા. ૧૬૪ થી ચાલુ પવિત્ર ભાવનાને ચગદી નાંખી
- ૩ ભલે, બિચારા દુધપાકયા દુધપાક ઉડાડે. તેણે તે | આજે સમાજ લગ્નની વેદી પર
હોઈશ. અજ્ઞાન મનુષ્ય આ તેમાં અને તેના કહેવાતા ગુરૂઓની બેલબાલામાંજ ધર્મ માન્ય | તાંડવ નૃત્ય ખેલી રહ્યા છે.'
ફેરફારને અવનતિ કહે છે, છે. એટલે એ પાગલ બનશે, પણ તમારે વિચારવાની જરૂર સમાજની કન્યાઓના કપ-1
{ પણ હું તે તેને પ્રગતિ માનું છે કે બિહાર અને અન્યત્ર ધરતીકંપ, રેલ વિ. અનેક સંકટના | ળમાં કર વૈધવ્યનો કાળ
છું. જગતના કેઈ પણ વિબેગ બની દેશમાં લાખે અને કરે માણસે અન્ન અને ચાંદલ કન્યાદાનમાં અર્પણ
' ચારેની પાછળ કોઈને ખરાબ | વસ્ત્ર વિના ટળવળતાં હોય, સમાજ આર્થિક સ્થીતિમાં બરબાદ " "કરી કમનશીબ કમને દેવું
| તે કોઈને સારી ભાવનાનાં બની રહ્યો હોય, ત્યારે આ મહા મૂલા પવિત્ર દિવસોમાં | કાઢનારા કુટુંબ પણ આજે
| દર્શન થાય છે. હવે તે જમણવાર, વરઘોડા, પ્રભાવના, ઉછામણી વી. પાછળ ધમાલ જ્યાં ત્યાં છે. સમાજની દૃષ્ટિ
બંધાયની પાછળ પ્રગતિનાંજ કરી લાખ વેડફી નાંખવાનું પાપ કરે તે પહેલાં દેશ અને ]. :; આજે શ્રીમંતાઈના હોઠ તરફ
દર્શન થાય છે.. સમાજ તરફ નજર કરજો. વળશે. ભરચક તીજોરીઓ
૪ નામના. કાતિ, અને ઘડીની બોલબાલા પાછળ | કિ ગા કરે તો તમારે ' અવાકશે, મટી મેટી મહે- ! ધર્મના બહાનાં નીચે જે નાણુને ધુમાડે કરે તે પહેલાં! એ જોવું જોઇએ કે જેણે લાતના પથરાઓ જોશે. કન્યા- !
| ખ્યાલ રાખજો કે જે આ લેહીનાં ટીપે ટીંપે પાઈ પૈસે એક એના માતપોતાની આંખો એ
1 તેને એ ગુન્હો કરવા દબાણ કરે છે તેમને ધર્મના નશા ચડાવી પાયમાલીના આરે ધસડી નહીં જુએ કે હારી કન્યા !
કર્યું. જો કે થોડે ઘણે અંશે 1 જવાનું પાપ કરે છે.
' જેને પિતાના સાથીદાર ગણી
ગુન્હો કરનાર પણ જવાબ૫. વેઠનો વાર કહાવા, કમઅકકલના પિષકે ને પિતાનું સમસ્ત જીવન ઝુકાવે
| દાર હોય છે, પરંતુ મેરે શણગાર સજીને દેખાવો કરવા, કે લોકનિંદાના બાહુથી છે. તે કેણુ છે ? સદાચારી
| ભાગે સમાજ વ્યવસ્થા જ તેને ગભરાઈને ઉપાશ્રયે કે મંદિરે જનારા કરતાં ઘેર બેસીને છે? નવયુવાન છે? તંદુરસ્ત
માટે જવાબદાર હોય છે તેની આત્માનું કલ્યાણ સાધનારા હજાર દરજે. સારા છે. છે? ભાવનાપ્રિમ છે? કર્તવ્ય
સામાજીક સ્થીતિ તેને એ. ૬. પ્રતિક્રમણમાં સુનાં લીલામ, આ આરાધનાના શીલ છે? ચારિત્રવાન છે?[e
ગુન્હો કરવા પ્રેરે છે. સમાજ દિવસોમાં પણ ડગલે ને પગલે જરની વાતમાં ચૈત્યવાસીઓની ના–એ ભલે એદી રહ્યો,. ભલે વાગ‘ધ હા નથી સમજાતી ? કયારે સમજાશે?
અને તેની વ્યવસ્થા જયારે રેગી રે, ભલે વૃધ રહ્યા,
તેના માર્ગમાં કાંટારૂપ બને ૭. પર્વાધિરાજમાં દાન શ્રેષ્ઠ છે, પણ જેમાં દેશનું ને ભલે નિષ્ક્રિય રહ્યો, ભલે |
ત્યારે તેમને દૂર કરવા એ | કેમનું કલ્યાણ હોય ત્યાંજ સદઉપયોગ થઈ શકે. લાલચુઓને નિડર રહ્યો, ભલે નિમૉલ્ય | ભીખારીઓ ઉત્પન્ન કરવામાં નહિ.'
1 પ્રયાસ કરે છે. તે રહે પણ શ્રીમંત તે છેજને ? |
| એના ભાવનાપ્રદેશમાં ખોટી | ૮ જે ક્રિયા આત્મ સાધના અર્થે કરે તે વિચારી કરવા હરવા માટે ' ગાડીધાડ | પ્રવક કરો. ઘેટાના ટોળાંની માફક ન કરશો.
લાગણીઓને સ્થાન ન હતું. તો છેને? બસ કન્યા , ત્યારે !
1 એ ભાવનાઓના ભેગે લાગતો સુખી થવાની.
ણીઓના પુરમાં ધસડાઈ ન ગયો. એની ભાવના સમાજના પત્થર પર બી જે પ્રમાણે મેલાં વચ્ચે પટકે છે તે ઉત્કર્ષની ભાવના હતી. પ્રસંગ આવ્યે પિતાના હિતનો એ પ્રમાણે જ આજના માબાપે પિતાના સંતાનોને નાણાંની જરૂર ભેગ આપત પરંતુ સમાજ હિતને ભેગ આપવા "તીજોરી પર પટકે છે અને સંતાનની જીદગી સદાને માટે એ તૈયાર હોતજ, ‘વ્યકિતને ખાતર સમાજને ભેગ નજ ધોઈ નાખે છે, પછી ભલે ! વૈધવ્ય આવે ત્યારે કહીંશું, દેશ અપાવે જોઈએ. '