Prabuddha Jivan - Prabuddha Jain 1932 Year 02 Ank 01 to 10

SR No.: 525917
Original Sutra Author: N/A
Author: Chandrakant V Sutariya
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 1932
Total Pages: 82
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 8 MB

Page 60

* પ્રબુદ્ધ જૈન.
, તા. ૧૭-૧૨-૩ર
પ્રબ દ્ધ જૈન,
--
=
पुरिसा ! सच्चमेव समभिजाणाहि ।
થઈ ગયાં છે” ઉપરોક્ત મુનિશ્રીના આ શબ્દો ખરેખર વિચાसच्चस्स आणाए से उवठिए मेहावी मारं तरइ ।। રણીય છે, આજના ઉપધાનમાં કેટલાયે રૂઢીચુસ્ત રોગથી
હે મનુષ્યો ! સત્યને જ બરાબર સમજે. સત્યની. આના પીડાય છે. સુરતમાં એક જુવાન છોકરાની ગળી ચઢી પર ખડે થનાર બુદ્ધિવાન્ મૃત્યુને તરી જાય છે.
જવાથી તેનું મૃત્યુ નિપજ્યું છે, ઘાટકોપરના ઉપધાનમાં (આચારાંગ સૂત્ર).
એક માણસ ગાંડો બની ગયા છે કે જેને ડાકટરે સ્ત્રીસંગ saavariyo : ")": 1 7. rasrang Now કરવાના રસલાહ આપી છે; એક બીજ છેકરાને ભગાડી
મૂંડી નાંખવામાં આવેલ છે, તે માટે પણ ખૂબ કેળહળ થક રહેલ છે. આમ જે ક્રિયાઓ આપણને આધ્યાત્મિક બાબતમાં પ્રગતિ કરવા માટે કારણભૂત હતી તે જ ક્રિયાઓ તેના કરા
વનારની નાલાયકતાને લીધે અધ:પતનના આધારભૂત શનીવાર તા૧૭-૧૨-૩૨,
થઈ રહી છે. અને હેનું કારણ આપણી માત્ર નિજીવ પ્રવૃત્તિ - છે. ઉપધાન માટે અમે અમારા “રૂટીની ગુલામી’ના નામે
નીકળેલા અગ્રલેખમાં જણાવી ગયા છીએ. એટલે તે સંબંધી પિષ્ટપેષણ કરવા માંગતા નથી,
. ઉપધાનની ક્રિયામાં જેમ બને તેમ આવક વધારવા માટે ધાર્મિક ક્રિયાઓ આંત્મશુદ્ધિ માટેનું સાધન ગણાય છે.
સાધુઓ રૂઢીચુસ્તોને ખૂબ ઉશ્કેરે છે; અને જેટલી બને તેટલી ભૂતકાળમાં ક્રિયાઓમાં આપણા સમાજ માં માનતે પણ
વધારેમાં વધારે રકમ એકત્ર કરી હેને સ્વછંદતાથી પિતાની કાળના વહેવા સાથે એ પ્રથાઓમાં પરિવર્તન કરાવવાની જરૂર -
અંગત બાબતમાં ઉપયોગ કરાવે છે. આમ આવી ક્રિયાઓમાં જણાઈ અને સમાજમાં તે માટે પ્રચંડ વાતાવરણ ઉભાં થવાં
હેમને જોઈએ તેટલી રકમ મળી શકવાથી તેઓ ઉશૃંખલ અને લાગ્યાં. જીનવાણીમાં માનતા રૂઢીચૂસ્ત અને હેને ભંભેરનારા
નિર્લજી બન્યા. પરમાત્મા મહાવીરના નામે, છેદસૂત્રના નામે સાધુઓ આ બાબત માટે ખૂબ ઉશ્કેરાયા. અને ખુલ્લી રીતે ?
સમાજને ભરમાવવા લાગ્યા. સંઘસત્તાને ઠોકરે ઉડાવી પિતાને આ પ્રચંડ પ્રવાહના સામે માથું ઉંચકર્યું. ધમાલ થઈ લોહી
માને એટલાને સંધ, બાકીનાને હાડકાને માળખે ગણ્યો. રેડાયાં, છતાં હેની અસર સાધુઓ ઉપર જોઈએ તેવી ન થઈ.
પિતાના પ્રવચનો શરૂ કર્યા. સગીર બાળકને વેચાતા લઈ મૂંડવા હવે છરીઓ ઉડવાની નોબત આવીને ઉભી રહી છે. શિહેરમાં
માંડયાં, અને કુદરતથી વિરૂધ્ધ કુકમ પણ હેમનાં જાહેર થવા એક બનાવ હમણાં જ બની ગયુ છે કે જે સાંભળી સમસ્ત
લાગ્યાં. કોન્ફરન્સ અને યુવક સંધ હામે જેટલું થુંક સમાજ ચેકી ઉઠે છે. શિહેરમાં ઉપધાનની માળ માટે ઘી
ઉડાડાય તેટલું ઉડયું, પરંતુ અસત્ય અને પાપાચાર બોલવા જતાં આપસમાં છરી ઉડી અને એક બાળકને છરી
કયાં સુધી નભે? આજે એ પડળના પડદા ખુલવા માંડયા લાગવાથી આ ફાની દુનિઆને ત્યાગ કરી સમાજની રૂઢીચુસ્તતા તે હવામાં શ્રી રામવિશ્વ w cરીના બન્યા ઉપર શ્રાપ વરસાવત: અદ્રશ્ય થયો છે. આવા એક કુમળા
ગુપચુપ પાલીતાણા ભેગું થવું પડ્યું છે. આમ આવી બાળકના ભાગથી અહિંસામાં માનતી જૈન સમાજ ઉપર એક
ક્રિયાઓથી સાધુઓનું તેમજ હેની સાથે સાથે સમાજનું પણ ઘેર કલંક લાગ્યું છે. આવા કૃત્ય માટે ભદ્રંભદ્ર જવાબદાર
કેટલું પતન થાય છે, એ હવે અજાણ્યું નથી. પાપના ફળ છે. મોહનસૂરિને પાલીતાણા પહોંચવું પડયું છે. અને ત્યાં પણ
તો દરેકને ભેગવવાં જ પડે છે. . ખૂબ ગમગીની પ્રસરી ગઈ છે. એટલે ધાર્મિક ક્રિયાઓમાં જે આત્મશુદ્ધિ થવી જોઈએ હેને બદલે તેનાથી વધારે કર્મબંધન દવાખાનાને લાભ લીધે-મુંબઈ પાયધુની જેન દેવીથતું હોય તે બહેતર છે કે એવી ક્રિયા મેકુફ રાખવી જોઈએ. ખાનાનો નવેમ્બર માસમાં પ૬૬ પુરૂષ દરદીઓ, ૪૨૯ સ્ત્રી એ માટે અમારા એક મિત્ર ઉપર એક જાણીતા વિદ્વાન સાધુને દરદીઓ અને ૫૧૨ બાળક દરદીઓ મળી કુલ્લે ૧૫૭ દરપત્ર આવ્યા છે. તેમાં લખે છે કે-“આજે શહેરના સમાચાર દીઓએ લાભ લીધો હતો. દરજની સરેરાશ દરદીની હાજરી વાંચીને દુઃખ થાય છે, જૈન સમાજ કયાં જાય છે? અને આજે પ૦ ની થઈ હતી. એની શી દશા થઈ રહી છે ? ખરે જ જૈન સંધ ઉપર થોડા ઉપધાનમાંથી ઉઠાવગીરી-સાદરી (મારવાડ) પાસના જ સમયમાં એવી અનિવાર્ય ફરજ આવીને ઉભી રહેશે કે વાલી ગામના રહીશ ગેપીલાલ નામના એક ૧૫ વર્ષની ઉંમરના ઉપધાન કરાવવાં તદ્દન બંધ કરવાં પડશે. આજે આપણી પ્રત્યેક છોકરો ઘાટકોપર ઉપધાનમાં પેડેલ તેને રાતોરાત થાણાની ધર્મકરણીઓ નિર્જીવ થતી જાય છે. અને મોટે ભાગે એના આજુબાજુના પ્રદેશમાં લઈ જઈ સાગરજીએ મુંડી નાખી એઠાં નીચે અંધાધુંધી, અનાચાર અને અત્યાચારે જ છુપાવી દીધેલ છે. તેને ભાઈ તપાસ કરે છે છતાં પવધતા જાય છે, સાધુજીવીઓનાં સાધુજીવનની રક્ષા માટે લાગતું નથી. સમાજમાં આવા નામચીન ધાડપાએ સગીર ઉપધાનવહનની પ્રથા તે સવર બંધ થવી આવશ્યક બાળકોના અપહરણ કરે છે છતાં આંખ આડા કાન કેમ થાય છે. જેમ શ્રી હીરવિજયસૂરિજીના વખતમાં અમુક જ ઉપધાન છે? પારકા છોકરાને જતિ કરવાને ધંધે લઈ બેઠેલાઓને વન કરાવે એવું બંધારણ કરવું પડયું હતું. તેમ અત્યારના જ્યારે પોતાના પગ ઉપર કુહાડ પડે અર્થાત તેમના છોકરાને સમયમાં અમુક મુદતને માટે ઉપધાન કરવા-કરાવવાની પ્રથા તેમના માનીતા ગુરૂ ઉઠાવી જાય ત્યારે જ ખબર પડે કે પારસદંતર નાબૂદ કરવી જોઈએ. હું તે પહેલેથી જ માન અને કાના છોકરાને કૅમ જતિ કરાય છે? સમાજના અગ્રેસર ! આવી કહેતા આવ્યું છું કે ઉપધાન આદિ આજે નિરર્થક અને નિષ્ફળ ગુંડાશાહીને ક્યાં સુધી નિભાવશો?