Prabuddha Jivan - Prabuddha Jain 1932 Year 02 Ank 01 to 10

SR No.: 525917
Original Sutra Author: N/A
Author: Chandrakant V Sutariya
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 1932
Total Pages: 82
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 8 MB

Page 20

pasta Nuovorima
ina
w પ્રબુદ્ધ જૈન,
a rkan teoria
તા ૧૨-૧૧-૩૨
૨૦
૬.
C
ભૂતપૂર્વ મુનિ વિજ્યજીની મુલાકાત.
મહિના જવાબમાં તેઓને કયારે થયા ? તે
૧૧ વિ. " ભૂતપૂર્વ મુનિ જયવિજ્યજી ઉર્ફે ૫. જયંતિલાલ માસ્તર માતાજીને દીક્ષાની પરવાનગી માટે પત્ર લખે જે મારા ઘરના જેઓ હાલમાં અજીમગંજ ધાર્મિક તેમજ ખાનગી શિક્ષણ માણને મારા ગામ ભીમાસર (કચ્છ)માં ટપાલની સગવડ નહિ સંસ્થાઓમાં જોડાઈ ગૃહસ્થ જીવનમાં પિતાનું જીવન વ્યતીત' હોવાને કારણે કાર્તિકે વંદી ૯ ને મારી દીક્ષા લીધા બાદ ૩ કરે છે. તેઓ સાથેની મુલાકાતમાં મને કેટલાક પ્રશ્નોત્તર દિવસે મને હતા. ગુરૂજીને મેં પૂછેલું ત્યારે, ગુરૂજીએ મને થયા હતા.
'
" કહેલું કે કાર્તિક સુદી ૧૦ નાજ પત્ર લખી નાખ્યો છે, પણ - ૧ તેઓ સાધુ કેમ અને કયારે થયા ? તેવા મહોરા ગુરૂજી તદ્દન જૂઠું બોલ્યા હતા. સવાલના જવાબમાં તેઓશ્રીએ જણાવ્યું કે “અંધશ્રધ્ધાથી ૫ વડીલોની સંમતિ વિના બાળકોને દીક્ષા આપવી એ મોહિત થયેલા શ્રાવકેની ધામધૂમ જોઈને તથા સમાન જોઈને શું શાસ્ત્ર સંમત છે? જવાબ-નહિં જ, જૈન શાસ્ત્રમાં ‘બાઇig અને તેજ અરસામાં તેઓના પિતાજીના અવસાન થવાથી ધો' અર્થાત આજ્ઞા એજ ધર્મ છે. આ સૂત્રની મહત્તા એમ અંતરમાં થતા ક્ષણિક છેદ, દુઃખગર્ભિત વૈરાગ્ય તથા સાધુઓને છે કે જેમ કોઈ પણ કામ ગુરૂની આજ્ઞા વિના શિષ્ય કરવું મળતા ભૈતિક સુખો (જેવા કે ખાવાપીવાને સારો, વસ્ત્રો પણું જોઈએ નહિ, તેમ કોઈ પણ કામ સાંસારિક કે ધાર્મિક હોય તે મન માન્યા, વરઘોડાઓની ધામધૂમ અને સમાન-કીતિ) અને સંસારી ગૃહસ્થોએ વડીલેની અને ગંભીરકાર્યમાં સંઘ અને સ્વર્ગાદિક સુખોની લાલચે ભરી આ કોરિકીરિyદક રાક જ શિક ૪/૪૪૪૪ પંચની આજ્ઞા વિના ન કરવું ઉશ્કેરણીથી સંવત્ ૧૯૬૧ માં રે - કુસુમવિશ્વ સ સારી અન્યા.
એવું શાસ્ત્રમાં વિધાન છે. દીક્ષા લીધી. . કે કાર્તિક શુદિ ૧૧ ની રાત્રિના બાર વાગે છે. હાલમાં કેટલાક સાધુઓ વડી- ૨ દીક્ષા લેતી વખતે, છે
- ૨ : રામવિજ્યજીના બહુ ત્રાસથી પાટણવાળા કાન્તિ- 8 લેના ફરમાન વિના ભાગવતી આપનું શાસ્ત્રીય જ્ઞાન કેટલું છે
- લાલ ભેગીલાલ જેને મુનિ રામવિજ્યજીએ 3 દીક્ષાના પેટા ન્હાના નીચે તેમજ સંસારની અસારતા તથા રે
: અમદાવાદ દીક્ષા આપેલી અને તેનું નામ કુસુ- કેટલી પ્રપચબાજી, સ્વાર્થ જાળ
૨ મવિજ્ય રાખેલ તે નાઠે, પણ વડવાણશહેરના છે વગેરે બિછાવી શકે તે તેમના દીક્ષાના રહસ્યની કેટલી સમજણ હતી? તેના જવાબમાં તેઓએ છે
હું દરવાજા બંધ હોવાથી ગભરાયે અને પાછા ફરી, તે હૃદય જાણે. આ મહા શિષ્ય જણાવ્યું કે-શાસ્ત્રોનાં શબ્દો છે
ગામમાં કેઈને ત્યાં રહે, સવારમાં નીકળી પાટણ ૨ લાભ અને મેહ અટકાવે વાંચી ગોખીને મુખપાઠે કરવા ?
જવા ગાડીમાં બેઠે, ત્યાં તો ઉપરા ઉપર તારા છૂટયા હું જોઈએ. . ને એક્ષર બધજ જ્ઞાન સમજીને કે અને માણસો સાથે ગાડીમાં દાખલ થયાં. મસા- 4
૬ તમે ગુરૂજીથી શા તેમજ ગુરૂ ઉપર શ્રદ્ધા રાખવી છે થી પાટણ ન જવા દેતાં રમભકતો પોતાની સાથે હું
માટે ટા પડયા ? જવાબ તે દર્શન, બાહ્ય ક્રિયા કાંડો છે. અમદાવાદ તેડી લાવ્યા. અને મેજીસ્ટ્રેટ રૂબરૂ રજુ ૨
ગુરૂના ત્રાસ તથા મારથી અને અંડબર તે ચારિત્ર, અને છે
છે કરતાં તેની માં આવતા સુધી અનાથાશ્રમમાં છે ટાળી દીક્ષા બાદ ત્રણ જ વર્ષે પ્રથમ કહ્યું તેમ દુ:ખ ગર્ભિત3: રાખેલ છે. વિશેષ હકીકત આવતા અંકે છે.
જ છૂટા થયો. ક્ષણિક વૈરાગ્ય તે બધું ધર્મ ‘રહસ્યની સમજણ આવી હતી છ છ થયા પછી તમારા જીવનને કેવી રીતે વ્યતીત અર્થાત અંતર વૈરાગ્ય તે સ્વપ્નમાં નહતો. ' કર્યું ? જવાબ-બે વર્ષ તે જ્યાં ત્યાં રખડવામાં જ પૂરાં કયાં,
૩ તમે કયા ગુરૂજી પાસે દીક્ષા લીધી તથા ગુરૂજીનું જીવન બાદ વિદ્વાન થઈ પંન્યાસ પદવી મેળવવાની અને કીર્તિ મેળવકેવું હતું ? તે ત્રીજા પ્રશ્નના જવાબમાં મેં પંન્યાસ શ્રી ધર્મ વાની લાલસાએ કાશી ભણવા જવાની ઈચ્છા કરી પણ સાધન વિજ્યજી મહારાજ પાસે દીક્ષા લીધી હતી. તેઓ એશારામી, ન મળવાથી જીવન શુષ્કપણે જ પસાર થતું હતું, તેવામાં
સ્વાદિષ્ટ ભોજન જમનારા, સુંદર કપડાં તેમજ ઓ. અને મહારા સભાગે પ ગી મહાત્મા શુભમુનિજીના સમાગમથી સાધીઓના પરિચયમાં આવતા, પણું મારી બાળવયની અણુ- જીવનનું, વિચિત્રપણે પરિવર્નાન થયું અર્થાત વૈરાગ્યથી રંગાયું. સમજણ અને અંધશ્રદ્ધા એટલી બધી હતી કે આપણામાં એક ૮ શુભમુનિજી મહારાજના સમાગમ તેમજ શ્રીમદ્ રાજવાકય પ્રચલિત છે કે “દેવગુરૂની નિંદા કરે તે સાતમી નરકે ચંદ્રજી જ્ઞાની પુરુષના મતના શ્રવણુ થયાં હતાં આપ જિતેંદ્રિય જાય” આ શબ્દ મારા અંતરમાં ભયંકર રીતે ભરાઈ રહ્યા અને શુદ્ધત્યાગી કેમ રહી શકયા નહિ? જવાબ--હું નિખાલસપણે હતા જેથી તેમની કઈ અનુચિત ચેષ્ટાઓ, કે લીલાઓ જોઈ જવાબ આપીશ કે દેખ કર એ પાપ છે. પણ દોષને ગોપનથી. ટેકામાં તેમના ચારિત્ર દે:ષ વિ વિશેષ સર્વન જાણે. હવે એ મહાપાપ છે. તેથી સત્યજ કહીશ કે શુભમુનિજીને બાકી તેઓ શિષ્યોને ફરજીઅત મહીનામાં દંશ ઉપવાસ કરાવતા, સહવાસ પહેલા મારામાં જે તાત્ર વિકારના વાસના હતા તે તેમના મારતા અને સેવાઓ કરાવતા.
સમાગમથી કંઈક શમી હતી, તે મહાત્માના બોધથી મારા પ્રબળ ! તમોને દીક્ષા આપી ત્યારે તમારા વડીલની પરવાનગી વિકારે તે વખતે ઉપશાંત થયા. હું જૈન ધર્મની અપૂર્વ મહત્તા, મેળવી હતી કે ? જેના જવાબમાં તેઓએ જણાવ્યું કે-આમાં પરમાર્થની ભાવના, સન્માર્ગનું ચિંત્વન, સાચો વૈરાગ્ય તથા જીજ્ઞાસાં ગુરૂજીને પ્રપંચ' હતું. કારણ કે મારી દીક્ષા કાર્તિક વદી ૬ના ભાવને સમજી શક્યા હતા. જે તે મહામાં વધારે જીવ્યા હોત હતી ત્યારે ગુરૂજીએ કાર્તિક વદી ૩ ના મહારા વડીલબંધુને તથાં અને તેઓશ્રીને સત્સંગ ચાલુ રહ્યો હોય તે મારા જીવનની