Prabuddha Jivan - Tarun Jain 1934 11 Year 01 Ank 21 to 22

SR No.: 525816
Original Sutra Author: N/A
Author: Manilal M Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 1934
Total Pages: 16
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 2 MB

Page 9

કન્યા ગુરૂકુળ.
Reg. No, B. 3220
HANI
વાર્ષિક લવાજમ ૧-૨-1મી જૈન ધ સીડીકેટ(તરૂણ જૈન સમિતિ)નું મુખપત્ર વ° ૧લુ અંક ૨૨ મે, #ક નકલ ૧ અને. | તંત્રી: મણીલાલ એમ. શાહ,
L શુક્રવાર તા. ૧૬-૧૧-૩૪,
ભ લે
આ
વો .
.
સડેલાં એગ સુધારવા કેંઢર આવે છે, પરૂ એ દુર્ગ ધિત અંગ એ કાપવા સુચવે છે, દ્વારે કઈ અતિ ડાહ્યા સૂચવેઃ “કાપતાં પહેલાં નવું અંગ ઉભું કરી આપે.” સુચવનારની મુર્ખાઈ વિષે શુ કહેવું?
દુગધ માર કચરાને ગજ બાળાને વિનાશ કરવાના છેષ છે, બ દ્વારે ધુમાડે સંભવેજ, કાઈ કહેઃ "ધુમાડે - કરતાં પહેલાં સુગંધ પ્રસરાવૈ.' એની બારિતા વિશે શું કહેવું ? | વિકૃતિ અટકાવે, વિકૃતિ સુધારે અને બાકીનું બધું કુદરત સંભાળી લેશે. શરિરનું સડેલું" લેહિ નીકાળી દો નવું લેબી આર્યભરી રિતે ભરાઈ જશે. દુધ મિટા—જગતના ગમે તે પુણ્યાયી સુગધ આવી પ્રસરી જશે. એ કામ કુદરતનું છે તે જગતની એ નિયંત્રીત શક્તિ અવિરત કાર્ય કર્યેજ જાય છે.
સમાજની સડેલી મનોદશા સુધારવા ‘શિરસાઢ', પ્રતિષ્ઠામાં પુ મુકીને જુવાને મથી રહ્યા છે—બીજી ગમ અંધશ્રદ્ધાળુઓ વધે એમાં સ્થાપિત હિત ભાળનારાએ કમકમી ઉમા છે.
એ મને પક્ષે બુદ્ધિ રૂધાઈ રહી છે, ભાવના નથી, દલિત નથી એટલે ગાળે દેવા સિવાય બીજો માર્ગ બાકી નથી. અને એ એક માના એ રાબર પણ કરી રહ્યા છે,
એ કહે છે. ‘જેને ધર્મના દુશ્મન છે, વિનાશ વિના વાત કરતા નથી.’ તે બરાબર છે. પશુમાંનાં જ તુએ-ડે સમાજ રારીર ભરખીને આકનું કલ્યાણ મેળવે છે વહેમને—પ નારસમાજ શરીર નવપલ્લવિત કરનાર દુશ્મન લાગે છે સાથે સ્વાભાવિક છે.
અમે એમને સ્વમુછ શીએ છીએનવપલ્લવિત સમાજ થતાંજ એમનું મૃત્યુ એ જોઈ શકે છે; નવવિચારના પ્રચાર સાથેજ જૂનાં મુક્યથી ણી શકાશે નદિ એ એ સા હમજી ગયા છે, અને એથી નવા વિચર ઢામે શક્ય તેટવા બંધ કાધવા પ્રયત્ન કરી રહ્યા છે, અમારી એમના પ્રત્યે ખૂબ ખૂબ દિલસે છે. અમે દિલગીર છીએ કે એમના એમના માનસના--વિનારામાંજ સમાજનું રપસ્થાણુ અમે ભાળીએ છીએ,
સમય-હેણું ખૂનવાણીને ભક્ષતાં સરું સૂસવાટ દેતાં થતા જ જાય છે. ઠંડીથી થીજાવીને, ત્વરિત વેગમાં ઘસડી , જનિ એ બુદ્ધિદિન ચાવિચારેના-ભજે છે શાત્રે સંમત હોય તે ૫ણુ-સાવર વિનાશ માદરે છે.
કહેનામાં ઉત્સાહ ને પ્રાણુ છે એ આ નવા કાળના વનિ પારખે છે. એ કાળનાં સાધન બને છે અને મૂળ ફ્લેવરપર બાઝેલાં અંધશ્રદ્ધાના પેપડાં સાગ. સમેત ખેડવા યત્ન કરે છે.
એ માને છે કે જે પૈપડાએ પ્રકાશ પે, વિકાસ રેલ્વે અને પરાકની પાગલ માન્યતા પ્રસરી મલેક અગા, જહેણે માનવન રસદ્ધિન કરી દીધું એ પિડા ઉખેડીજ નાંખવા રહ્યા. શરીરની લશૈલગ એ ગેરમા હાય, એને ઉખેડતાં સહેજ ચામડી હાલાતી પ૭ હાય-હેકષ એ વેદના સહી લઇને પણુ એ પાપડા ઉખેડવાજ જોઇએ.