Prabuddha Jivan - Tarun Jain 1934 06 Year 01 Ank 12

SR No.: 525811
Original Sutra Author: N/A
Author: Chandrakant V Sutaria
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 1934
Total Pages: 8
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 1 MB

Page 2

DEXOCO DE DESBOCO ૧૨૨
તિરૂણ જૈન,
XCOCO GOOD DOC
તા ૧૬-૬-૩૪
પાપા સમાજમાં પણુ યુવાએ એ પરિસ્થિતિ ૧ – તરૂણ જેન.
'પિછાણી છે. જાહેર પેપર દારા, દે જો અને પરિષદ દ્વારા શનિવાર તા. ૧૬-૬-૩૪
એ પેાતાના ધ્યેયને પોંચી વળવા માટે ભગીરથ પ્રયત્ન કરી
રહ્ના છે અને પ્રગતિનાં સોનેરી સ્વપ્ના સેવી રહ્યા છે, પ્રચારકાર્યની આવશ્યક્તા. હેથી કરજો અને પરિષદે મળે છે, વાતાવરણુ મધુમથી
ઊંડે છે, લોકમત જાગૃત થાય છે, અને ઉત્સાહનાં પૂર ફેલાય
એ જાતનાં આદેલને મટે છે. કાર્યક્રમે મદિનાઓ જમતના ક્રિષત સમાજે તરફ નજર કરતાં જોઈ શકાય
પહેલાં લેર મત કેળવવાના પ્રયત્ન કરે છે અને ત્રણ દિવસની છે કે તે તે સમાજના કાર્યવાહ દાનું પ્રચાર કાર્ય જોરદાર
મહક્તિ ગોઠવાય છે. માં હમામ પ્રકારના સામાજીક અને ને હોય છે, ઝીણામાં ઝીલ્સી બાબતર્થી મામવર્ગને વાકેફ રાખ+
કસોટીની એરણુ ઉપર ચઢાવવામાં આવે છે અને રામુકુ વામાં આવે છે, સમાજ પ્રગતિના માર્ગોનેિ વિચારવાની હેની શક્તિ ખીલવવામાં આવે છે. સમાજની પ્રત્યેક વ્યકિત પછી
પ્રકારના દરની હારમાળાનો જન્મ થાય છે, કાર્યકર્તાઓ
અભિસતોષ અનુભવે છે. આમ મહેરિસના દિવસોમાં તે તે બાલ છે કે વૃદલ હૈ, યુવાન છે કે યુવતી દે, સ્ત્રી હો
ઉત્સાહના મહાસાગર પ્રગટે છે. પણુ મહેલિ પછી ? કે પુરૂર છે, સમાજનું હિંનાહિત ચિારતી થઈ જાય છે.
અત્યાર સુધીના માપણું અનુભવે કહે છે કે જે પરિસ્થાને સમૂહની વિચારક શકિતથી અમુક રાહ નિયત થાય છે અને સમાજને એ રાઇ ઉપર ધસડી જવી ગન કરવામાં
ઉત્સાહ, જે ચેતન મહેફિલમાં અને મહેફિલ પહેલાં હોય છે,
એ પારકર તિરાડ ધુને નિગ્નેતનના રૂપમાં ફેરવાય જાર આવે છે. હેને માટે નિયમિત પ્રચાર કાર્ય પ્રેસ અને પ્લેટ
છે. કાયકર્તાએ શાંત થઈ જાય છે, પ્રચારકાર્ય અટકી પડે મદારા ચાલુ કરવામાં અાવૈ છે, મેઢાં મેટાં શહેરોમાં
છે, લોધ્ર પૈતતાના કામમાં પડી જાય છે, પરિણામમાં તે દૈનિક પેપર, સાપ્તાહિદે, માલિકા દ્વારા જ લેાકમત કેળ
દ્વરા કાગળ ઉપર જ રહે છે, તે જગળ વધી શકત્તા નથી, થો ગણીસા જીઈ પડે છે, જ્યારે રે દૂર ગામડામાં કે જ્યાં
કાથ' કરવાની આપણી મે ગુપ છે, જાહેર પેપરે છબીલકુલ પાંચી શકતાં નથી ત્યાં સભાએ
સામાજિક કરો તે પશુ આપણે આપણુ આયરદોરાજ પ્રચાર ચ્છ શરું છે,
માં મુfી શકતા નથી. આ બાબત હવે પટાં માંગે છે. | Vચારા કે સાઈઠ વરસ પહેલાજ જેને જન્મ લે છે ખાષણે રાહ નકકી કર્યા તે રાહે પ્રથમ રાપટ્ટેજ એટલે હેલા માર્યસમાજની પ્રગતિના ઇતિહાસ તપાસવામાં આવશે કાર્યકર્તાઓમેજ પગલાં માંકવા જોઈએ અને તે સંબધી તા જતા કે વળ ઉપરોક્ત બે બાબતેજ કારણભૂત છે, મરિકા' કરવું જોઈએ. સમાજની પ્રત્યેક યુક્તિના
કાને કોન્ફરન્સ મને પરિષદને સંદેશ મુમુકવા , ગામડે ગામડે માય સમાજના બીસને સ્થાપવામાં આવ્યાં કરન્સ અને પરિષદના સુકાનીઓની એ ફરજ છે, હેનું છે. નાની નાની કરે, નહેર પૈપુરા, સભામે દારો મા- એ પરમ કર્તવ્ય છે. એ ફરજ જેટલે એ રી બદી થાય સમાજના શિધ્ધતિ, પ્રતિપાદન ફસ્વામાં આવૅ છેનિયમિત તેટલે અંશે કોન્ફરન્સ અને પરિવદની સફા છે, અને એ તેની મહાસભા મળે છે. સમયાના ર નાક થઇ છે રિજ ને પુનર્વવામાં ન આવે તે કાર અને પરિપદ
નિષ્ફળ છે એટલું સમજવાની જરૂર છે, કાર્યકમે પડાય છે અને અમલમાં મુકાય છે, અામ પચાસ
અાપણે જે જીયા માંગતા હોઇએ, જગતના બેંજા વરસ પછી એ સમાજના ચાલીસ લાખ સભ્ય નોંધાયા છે. સમાજોની રોલમાં રહેવા ઈચ્છતા હોઈએ, માપણૂા સમા
ક્રિશ્ચિયને મીશન પણ ગામડાઓમાંજ કાર્યો કરી રહેલ જને ઉમત સમાજ બનાવવાની તમન્ના હોય, તે પ્રચારક છે, મી કો અતાતુ ભળી અને 'ગલી જનતાને હેના અનિવાક' છે, ઋાપણી પરીષદના સરેશ ધેર ધેર પહેાંચાડી
ૌન ક્ષેત્રમાં અનેક પ્રકારની કતે આપી ડિક્રિપન ધમમાં સંગનની પવિત્ર સોધી માં સમાજની પ્રત્યેક વ્યકિતને જોડ* રસ લેતો ફરી મૂકે છે અને હેની જિજ્ઞાસા તૃપ્ત થાય તે પવિત્ર ફરજ છે. એ તારેંજ થઈ શકે કે જ્યારે કંઈક
વેની પરમ રમાવશ્યકતા છે ; એ બધું કરવાની યુવાની માટે નવાનાં મેટ પુસ્તકે પાણીના મૂળે છેચાય છે. છેલ્કાં મામાન માપવાની વિના ,, હેમાં ધાર્યું કે છે અને વાસે વરસમાં થાવમાં ચાર કરોડ માનાણી એ ભાગ તે નજ માપી શકે, પરંતુ કોઈ ટેબલ વક' કરે, સમાજના સભ્ય બનેલ છે. ગામ અને પંથ પ્રચાર દ્વારા
‘ક્રોઈ પ્લેટફોર્મ ગઝ, કઈ ગામડાને પિતાની સેવાનું કે ભારતમાં પગભર થયા છે અને પ્રચારના પ્રભાર્થે અનેક
મનાવે. આમ ને જે રીતે પ્રેયે એ રીતે સેવા કરવી
પર થાય તે પ્રચાર કાર્ય બહુજ સુંદર છું કે, માપણું સમાજોનું અસ્તિત્વ પણું નાબુદ થયું છે, અામ જેટલી સંગઠ્ઠન રસધાય અને તેમાંથી બે શકિત પેદા થાય છું. તઘારમાં શક્તિ નથી તેટલી કામમાં શક્તિ છે, અફધાની- ખુબ ધ્યાન સુખવું જોઈએ કે આપણે જે કંઈ કરી છે, જે જ્ઞાનના તખ્ત ઉપર મદુમ રાજા નાદીર ખાને કેવળ કલમના
કંઇ એનીમે તેમાં દંભની ગંધ પણ ન હોવી જોઇએ.
આજે એક કડાણાર કામ કરવું અને સા રોકાભાર તોલ જેરેજ ખીરાંક કયા દેતા, પાધિમાંય દેશ માં વસ્તુસ્થિતિ પીટા એ જતનું માનસ હૈ તહેને બદલવું જોઈએ કે તાજ પિછાણી શકયા છે અને જે તે દેશમાં જેટલા પ્રગતિ માપણે કૃનતિનાં પશે પડી શકીશું. જયાં સેવાભાવ હોય માન બુધ્ધા અસ્તિત્વ ધરાવે છે તે અષા પ્રચારકાને ખૂબ ત્યાં નામની તમન્ના ન હોય, હેતે હોલ પીટવાનું ન ગમે, મઢવ અાપે છે. મુકેલીની ને હિટલર, મેકડોનાલ્ડ અને ગમે તે કાર્યમાંજ રચ્યા પચ્યા રહે. આટલી નિર્મળ સેવા રૅઝકેર વરે જે પ્રધાનસ્થાને બેંગવે છે, તેમાં પ્રચારકાર્યને માવના નમશે ત્યારેજ આપણે આપણું દયેયને પામી માટે દિચ્ય છે. પ્રત્યેક મ પ્રચાર, સમાજ સંસ્થાપકે 11 : શપને જ્યાંસુધી નામના મેહ રહેતો વાંસુધી પાનીના અને હાટી મટી શહેનશાહ તેની રણહાર પ્રચાર કાયના બેલની માફક આપણે જ્યોના ત્યાંજ રહીશું એટલે ખ્યો
આ પ્રમ્ છે. એમ મચાકાનું ખૂબે ઉમળે છે, લમાં રે,