Prabuddha Jivan - Prabuddha Jain 1933 09 Year 02 Ank 43 to 45

SR No.: 525802
Original Sutra Author: N/A
Author: Chandrakant V Sutaria
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 1933
Total Pages: 20
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 2 MB

Page 6

38
તા ૨૯-33
સા મા જિ ક ત્રુટિ ઓ.
BY-ALARAM.
પ્રબુદ્ધ જૈનમાં રા. ભ. શાહવલેને માગધી ભાથાના - શકે છે. થાણા કરતાં વિશેષ લાચાર સ્થિતિ અન્ય પ્રજાની નામની અખંડતા મારીને પત્ર તે; તે ખરે જ માજના નહીં જ હોય. જેટલી માનસિક કેળવણીની જરૂર આપણે ધર્મગુરુઓના માનસમાં પ્રતિબિંબ છે, ઉપાશ્રયોમાં રામ મજા છીએ તેનાં કરતાં અજિક કાજે શારીરિક શ્ચિક્ષની પાડીને “ માપ” શાસ્ત્ર અkીતિય છે, તેને માટે જ્ઞાન ભંડારે, જરૂર છે, ધજપ બાપારી પ્રખ હા, માપણી રહેણી કરણી ખુલવો જોઈએ, તેને બહોળા પ્રચાર થશે જે છે, ” આમ અને જીવનનું નિતા કમ” શૈટ' રિષિક્ષ અને શ ષાામી કહેતાં ધણુ મુનિરાજોને સાંભળ્યા છે, ૧૨g પ્રચારના જે કર્યું થઇ ગયુ" છે કે માફી માળફ અને સલામતી માટે આપણો સાધને પ્રાપ્ય છે, તેને શાપ લાભ લેતા નથી, તેને ઉત્તેજ પશ"બી બન્યા છીએ; માપસે માંદુ' ને રાવનાર શકતા નથી, તે ઘણી બેદજનક વીના છે. કોલેજોમાં માગધી જીવન જીવીએ છીએ. શ્રા પણે વિશ્વાસ માગે છે, નિયામ કેસંબંધી પૂરેપૂરી અગવડ નથી હોતી. માપુ મુનિરાજે અને ૫ણુ નું છે. મારે માયા મને સેખ ઊપન્ન કરવાની વિદ્ધાને જયાં ત્યાં કાલેજ હોય એને સ્થાને બીરાજતા હોય તે ચળવળ મોજ-t1 યુવાગો ઉષાઢી લેવી જોઈએ. ત્યાંના પાપકને આમત્રી અગવડતા દુર કરવા પ્રયત્ન કરે. આપણુ જ્ઞાનકાંડારી પાછળ ધશે દૂબ ખર્ચાય છે, પરંતુ
- કૈલરશીપ અને વ્યાજવાળી ઉછીની રકમ તે ધન સાધુ-મુનિરાજોની નામના ખાત૨-ફક્ત તેમના ઉપ
માટે કેન્દ્રસ્થાનની જરૂરીયાત–માં પ્રશ્ન તો કોઇનું યોગની ખાતર, મને કેટલીક ખત તે પ્ર ઉવઈ ખા
ખાસ ધ્યાન ખેંચાયુજ નથી. અને આ બાબતનાં ધણુએ જવા ખાતર જ, આ કાર્ય માટે વિદ્વાન પંકિતા જેવા કે .
કંઠે છે. તે કંધનું (સિવાય કે દ્રઢ કલેઝથી બાધીત જ મુખલાલજી, બેચરઘસ, દરબારીન્નાલજી વગેરેની એક સમિતિ
Tગ
થી તે ફક્ત સ્થાનિકે જ હોય.) એકI૬ કેન્દ્રસ્થાન હોય તો તે નિમાય અને કંઇપણું બંગાળતા હોય તો તે કાન્સ કે
વિદ્યાર્થીઓને રાકને સંચાલોને પરસ્પર લાભદાયી છે. આજે બેન્શ ન બેડ દ્વારા તે નિવારવા જણાવે ઍમ અને તે છે જિ8/6/ મદદના અભાવે અભ્યાસમાં હેરાન થાય છે. વિશય સારૂં. અન્ય પ્રજાઓ અને તેમને સાદ્વિત્ય પાન
યા મમ્મસ છેડી દે છે. બીજી બાજુ આવા દંડની સંખ્યાકરીવવું છે તે તે માટે વધારે ઉત્સુક બનવાની અપષ્ણુને
| લકે જેમાંના ધાં પૈસાદાર હોવાથી અને ઓછા અવકાસનાળા આવશ્યકતા છે. આજે બીજા ધર્મ શાસ્ત્રો સંબંધી પર ભાષામાં
હોવાથી તે વિદ્યાર્થીની પરિસ્થિતિથી વાકૅફ ન દેજો, અને (અનેક પુસ્તકો મળે છે, ત્યારે જૈન ધર્મ સંmધી એવા ગણ્યા
શિક્ષિત ન હાઇ, વિદ્યાથીઓની મુલી સમજી શકતા નથી, ગાં"ા પુસ્તક છે કે જેની નોંધ જઈ રાકt૧. સમાજોપયોગી
આવા નું કેન્દ્રસ્થાન બને, જેમાં સૌ ફકના પ્રતિનિધિ અનેક બાબતે નરક માજના કહેવાતા બપ્રકા
પ્રતિબિધિત્વ ધરાવે તેવી ગોઠનની પુરી માવજીકતા છે.
દુર્જન કરે છે તેમની આ એક ભાત છે.
વિઘાથીઓને ગુપ્ત મદદના અભાવે ( ગુપ્ત મદદ વિશે સમાચ્ચે જાદુ મેળું શીખ્યા છીએ.) લાચારી ભોગવવી પડે છે, જ્યારે
કવાને અંગત ઉપકાર કરતા હાલ સી ભાવનાવાળા હાથ અમાન અને સ્વાસ્થ માટે સસ્તારોની ને જનિન છે. સમાજ દ્રષ્ટિથી વિચારતાં માજના ધlીજાને નેતાઓને વાય જરૂર હૈ. આપણી કેમ શારીરિક ખીલવણીમાં અત્યંત આવતુ જ મથી. અને સમાજની, ષષ્ય ધન હૈ'ગણી વિષે પછાત છે, અને થાશે મૃત:પ્રાય છનનું '1'એ છીએ. તેમને વર્ષ પૂષ્ણુ ખાસ હેતે નથી. માવે સમયે વિવાથી* સાંઢ જીવન જીવવાને રાખ કેળવવા માટે આપણે વ્યાયામ એની પરિસ્થિતિથી વા અને વિવાથી એ મતપે મમતા બીરની જરૂર છે. માન અને પાક માટે પાયામનું અવ- મને લાગણીવાળા જ તેના સ્થાન સમિતિ નીમી મા &મન લીધા ક્રિના સ્ટી નથી. યુવક સંઘ જેથી યુક્રેની મા સરળ બનાવવા વિધનિલ ડાના સંચાકકે ઐકત્ર થાવ સંસ્થાઓ ફકત અઠવાડિક પત્ર અથવા પ્રાસંગિક તે તે પણ ખુથી થવા જેવું છે. ગુિ સંસ્થાના મંચ કરા સિવાય આવી પ્રવૃત્તિઓ માટે વિધવિધ શિક્ષણ જ ખામાં હાલ પુરી શકે, અને શિક્ષિત ભાષબે મા રસ્થાઓ અને યુવક સાને આ સંબધી પ્રરણા કાર્ય ઉપાડી લે તેમ દ. મુનમ ની શિક્ષણ સંસ્થાને
આ તે ઘણું રચનાત્મક કાર્યો થશે. કસરતશાળા એ ન કર્યું. એ જેની મા કાનનો પહેરું કર કે? કઈ ચળ સંસ્થા નથી. પ્રત્યેક શેરીમાં તે બિના ખર્ચે . ચલાવી શકાય છે. આપણૂા સારા સમાજના અકાળ
સાચી ક્ષમાપના. મૃત્યુ પામે છે. અને આપણી મામ પ્રજદના રારીર સંસારની તમામ અંગત સ્વાર્થી અને જ્યારે સિપી વાસનાને ઉપાધીને લઇ વૃઢિ જન છે, તેનાં ઇલાજ થાયામ મિલાવ નાબુદ . મહાવીર પિતાના પુત્રે ળની શકે છપુભાવે કા નથી. મા પણ્ પૂર્વજોનું દ્રષ્ટાંત કઈ છે કે આજની કેળ- બાવા અનન્ય પ્રેમથી એક બીજને ઠતા ગામે, કરેલા વાયેલી પ્રજાનું દ્રષ્ટાંત કઈકે તે માપણે સંમજી શકીયું કિરાયા ખરા હાથી માફી માગે૬ભાવેશ હદયને કે સુહ ધારી પ્રજાજ સ્વતંત્રતા પાવી શકે છે, અને પ્રેમથી મારી અપે. બામરણ શકે છે. માણે બાયામવીરેં ધાર્યું કે બાપ ખરી ક્ષમાપના છાપરા-નરીન-કાર્ડથી પત્રીયી નથી. અનેક પ્રશ્નોના માપે મેળ ન થ, આપણે પર કામેના કૃત્રિમતા છે. ખેડુ ખર્સ હૈ. ઇદના ભાવે તેમાં નથી માનતા આક્રમનુ સિવાય તેમની સાથે શાંતિથી ૨હી રાષ્ટ્રી.. જે પ્રજા હદયના-ભાથી" "માતા ષથી ક્ષમા ભાવથી. ક્ષમાપના આપે. શકિતમાન હાથ તેજ ખરી અહિંસા સમજી શકે છે પાણી એજ સાચી માપII છે