Prabuddha Jivan - Mumbai Jain Yuvak Sangh Patrika 1930 09 Year 01 Ank 35 to 39

SR No.: 525764
Original Sutra Author: N/A
Author: Jamnadas Amarchand Gandhi
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 1930
Total Pages: 20
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 2 MB

Page 2

મુંબઈ જૈન યુવક સંઘ પત્રિકા..
સોમવાર તા. ૧-૯-૩૦
હાજss= =====ETTE કે, અભ્યાસમાં ધૂતાધિ પશુ સંભવી શકે, એની વિચારણા છે મુંબઈ જૈન યુવક સંઘ પત્રિકા. મધ્યસ્થ સમક્ષ દલીજ પુર:સર કરવી ઘટે. એને સ્થાને હું
માનું તેવું ન માનતાર ' શ્રધાજ રામધર્મ, પાપી કે શાસનદ્રોહી જાડા વERS HOUSમારા પાપાd છે ઍમ કહેનાર કેવળ છીછરા હદય સિવાય બીજા શાનું पक्षपातो न मे बोरे न नेपः कपिलादिषु ।।
પ્રદર્શન કરે છે ? શાને જેમ વધુ હોય તેમ ક્રિનમાં युक्तिमद् पचनं यस्य तस्म कार्यः परिग्रहः ॥
ગાંભીય વધવું વોઇએ એ સ્થાને બળ કીડા જેવી શ્રીમદ્દ હરિભદ્રસૂરિ, વાત ઉચ્ચારાતી હોય કેવા હલકા પ્રકારના બધા
દ્વારા વધાને રાજી કરાતા હેય મેં મુનિષખ્યાને નજ છાજી
અહંભાવનો ઉકળાટ. ૨. પણ જેને કોઈ પ્રકારે પોતાની વાત સામા વિશેષ
*
1 SEાવનારને ગમે તે રીતે ભાંઠ નાજ છે, અને પિતાનું માનનારને
ઉશ્કેરી નુની નકવી, સ્વમતને વિજય ફરકાવવાની મદભરી નવનિમાં જ્યારે અહં'પાનું મે' ફરી વળે છે,
લાયંસ ઉજવી છે, તેને શાસનનું નામ દેવા છતાં, કે મુખથી ત્યારે તે કયા કૃમનું ભાન ભૂલી જાય છે અને પતે છે કક્ષામાં પ્રભુનું નામ પૈકારતા હતાં, પારી રીતે શાતે, ધમ' કે છે, એનું કે વ્યાજે કયે સમય છે એનું પણ ભાન રહેતું દેવચક થને સંઘ ઐકયતી કંઈજ પડી નથી. [વષ્ણુ ત્યજવાને નથી, વળ મગરૂરતાથી તે નવવા મંડી પડે છે અને સમજી
સુમ પસર કિંધા કમ નિર્જરાના પુન્યા કહના ઊંડા વર્ગમાં વાસપાત્ર બની રહે છે. આવું જ કંઈક લાલભોગ માં મૂળાકા રાખનાર ભલેને પગીરા માં, દાસ્યભરી વાણી માં કે વાપાન કરતાં મુનિ રામવિજયજીના સંબંધમાં મૃત પ• વિવિધ હાવભાવ સાથે ઉપદેશના નામે જે વિષ રેડી રહેલ છે થાણુમાં મૂની ગયું છે, પયુંષ્ણુ પર્વનું આરાધત રાગ, દે' તે ભવિષ્ય માં મુખ્યતૈ ક્રાતિ પુકાઢતાં ને જરૂર વાતને એ કરવામાં, કંથાથી મુક્ત થવામાં સમાયેલું છે, કે - ધન કરી રુશે. જેને તમારા કાર્ય સ જે નિત જેવું નથી સૂત્ર શ્રવણુ કરવામાં સંપૂર્ણ શાંતિ ને ઉંચા પ્રમાણુમાં તેને આ ગમે તે ઉકળાટ કંઇજ રામસર કરવાનો નથી. સમતાની આવશ્યકતા છે. જન ધર્મનું સ્વર્યજ ‘મણુ- ભરત ઠકનાર બુરાડા પાડયાજ કરે ને શૈવ કયાંજ કરે. સંધ શાંતિભવતુ" માં રહે છે. આમ છતાં મા મુનિશ્રી એ વુિં માચરણ કર્યું ? મ ફાઈધરના શ્યાખ્યાન કે પવિત્ર ક¢પત્રના વ્યાખ્યાન ૫ણું છુદી રીફથી બચાવા પામ્યા
ક્ષમાપના. નથી ! ગણુધરવાદ પ્રસંગનું કે હું વ્યાખ્યાન પણ સાધુને અણુછાજલી, શલીલાથી ભરપુર ભરેલુ, શના મહાન આ પત્રિકામાં શ્રાવેલ લુખાથી કોઈ પશુ કિતનું નેતા મહાત્માજી પર પણ્ અાનતાને આપ એદ્રાં દિલ દુભાય તેવા પ્રસંગ બનવા સંભવિત છે. વળી લખાણુમાં કનાં આ પમ હી પ્રરેવનુ ચુક્યા નથી. ભાષા સમિતિને ધુ પડતુ' લખાવને પશુ સંભવ છે. એ બદલ માં ૨ ક વારંવાર યાદ કરનારે મુનિને પ્રેમ છે કે તમે જેટલો ઉમરે ભાવથી હ્રામા પના યાચવામાં આવે છે, કાએ તે વેળા મૃદંપત્તિ જરા પણુ મુખ પર ધરી હતી ખરી સરખામણી, કે ? હેયા કુટ મૂરખા, મરી જાઓ અને એવા તે કંદમે પાંચમ, ના ધામિક વધે.જેના પછી ઉમર શબ્દ પ્રયોગ કરનાર મુનિશ્રી જરા હૃદય ઉ૫૬ ૮| મુળ વૃચ્ચેનું ખેતર સમજવામાં ભાગ્યેજ કોઈ ગોથું ખાય. એ માંકહી શકશા કે ઍવુ બોલવા છતાં હું તમારી ભાથા સમિતિ થી* કહેવાતા શાસનસિક પક્ષ અને મનાતા ગ્રુધા રે પક્ષના કિંવા વચન ગુપ્તિ જળવાય છે ખરી ? રામબળના જારદાર માનસ વચ્ચે કેટલે ફરક છે તે સહજ સમજાય છે. શાસનબની બેઠેલા તમે છાતી ઠોકીને જાહેર કરશે કે પ્રભુથી મહા- રસિકને પોતે માનેલી ધરેંડમાંથી જરા પણ પાછળ હઠવું વીર દેવના સિદ્ધાંત તમારી વાતને કે બાપે છે ! પાટષર નથી પછી ભલેને દેશની પરિસ્થિતિ જુઠી હાય ! સમજી બેસી આ અફવાદ કરનાર તમે પહેલાજ સાધુ જાણુમાં વમે વાત ઉચિત ન માનતે હેય ! બાજે પશુ તેને ના જાના માથા છે ! કદાચ કંઈ પ્રકારનું વિશિષ્ટ જ્ઞાન ધરાવતાં હોત ધપાટ કરવામાં ને વિદેશી પિયા} શરીરપરે લાદવામાં શાસન તો વાત જુદી હતી. બાકી ઈજસ્થ અવસ્થા, શમતિ અનુસાર શૈકા જાગી રહી છે ! મા કંઇ એવું અફસોસજનક નથી. જ્ઞાનને ક્ષયપશમ તેમાં માટી દઇને ગવ એ સમભાવ ચાલુ વાતાવરણથી જ્યારે પલાદિ કામના હદય પલટાયાં હૈ દશાની નિશાની તો નથીજ. શાળા ઉછીના ~ શકા!'બથી યા? આ ભાઓની બુદ્ધિમત્તા વિશે શું કહેવું? પાંચમને ભાગ્યેજ કંઇ સમજી શાસન સેવા કથાનું સ્વીકારે. હાથ માં ૧૨. ઉકત ઉભય બામ્બત માં ભિન્ન પ્રકારને હાઈ કનુકપકડવાના કાને ઉપગ માવા માં કરવાની વાત કરનાર એ રણીય હતે. ખાદીસ્વદેશીમાં શામg” તે મધુર માલા પે ગાન વાત કરતી વેળા સધુપડ્ડામાં છે કે બેભાનાવસ્થાનાં એ એક કરતું સાજન નવિન ભાવ જમાવનું માત્ર એક બેન્ડ હોવાથી ક્રિયા છે. હું માનું એજ સાચુ ” કહેનાર વ્યક્તિ ભલેને અગર તો આ કાર તે ન ભૂજગ્યાથી શોભામાં જરા પણુ ક્ષતિ 'ઉંચા પ્રકારનુ* જીવન જીમનાર હોય છતાં સ્યાદવાદના સિદ્ધાંતથી' ન પહોંગી વિચિત્ર વર્જી છતા વરઠાથી પાંચમની મહત્તા કેટલે વેગળે જનાર છે એ વિચારવા જેવું છે. જસુકાર તેજ | જરૂર વધારે હતી. છતા પાટીયા ભલે મુદ્રાલેખમાં સુંદરતા છે કે, જે પૈનાના મામા જેવું કયકિતત્વ સામોમાં સ્વીકાડૅ. | ધરે પુણ્ય ગ્યા માં -૫, જયારે પાંચમનું આચરણુ પ્રશંસજે તમે શાસ્ત્રના બળે મૂવું કહી રહ્યા હૃરી ય બીજું નામ હતું. અલબત રહ્યું હતું કે ખેચવાની પ્રથા ઠીક હોઈ સાધુ એને શું જાણી જોઈ નરી જવું કે તેથી વ્યાગળ વિશેષ અનુકરણીય છે, બાકી ભભકા, આડખર નવાજિત્રાના વૈપટ પ્રર પણકરતા દરે. ? અલબત અર્થ કયામ દ્રષ્ટિમેદ મહાઈ દૂર થયેજ શાળ્યા છે.