________________
યુવાન નવ સૃષ્ટિનો સરજનહાર છે.
Reg. No. B. 9616
,
મુંબઈ જૈન યુવક સંઘ પત્રિકા.
તંત્રી – જમનાદાસ અમરચંદ ગાંધી.
વર્ષ ૧૯
કે ૧ લા.
"
સંવત ૧૯૮૬ ના માગશીર્ષ વદ ૦)) સામવાર
તા. ૩૦-૧૨-રહે .
લવાજ કે નકલ
અડધા મને,
યુવકને આહવાન. બધુઓ !
* આજે સારા સમાજ પરિવર્તન થાચી રહ્યો છે, તેની ચારે તરફ ક્રાંતિનાં પૂર ફરી વળ્યાં છે, સ્થિતિચુસ્તતા અને ધમયતાની દિવાલો જમીનદોસ્ત થતી જાય છે, સારી આલમમાં પરિવર્તનયુગને ઉદય થઈ ચૂક્યા છે, આ પરિવર્તન યુગમાં યુવકે ઉપર મહાન જવાબદારી આવી પડી છે. સૌથી પહેલાં તે સમાજે યુવક શકિતને ભિન્ન ભિન્ન સ્થાનમાં નિરર્થક કાસ થઇ રહ્યો છે, તે ન કરતાં સમગ્ર સમાજની યુવક શકિતને એકત્રિત કરી રચંડ શકિત ઉતપન્ન કરવાની ખાસ અગત્ય છે, યુવક એટલે સયમી યોદ્ધા તેનામાં અઘટિત ઉદ્ધતાઈ ન શોભે, યુવક એટલે બળવાખેર, પણ તે અજ્ઞાનતા, રૂઢિચુસ્તતા, અને સમજોતિબાધક તત્ત્વો સામે. યુવક એટલે સમાજનું નરે, જે સમાજમાં યુવાન લાડી નથી બહેતુ એ સમાજ, સમાજ નહિ પરંતુ હાડકાંના ઢગલે કહીએ તો જરાએ અતિશક્તિ નહિ થાય. યુવક શકિતનું માપ ઉંમર ઉપર નથી પરંતુ કાર્ય ઉપર છે. ૨૫ થી ૩૦ વરસની ઉંમરને એક માસ કે જેમા બીદકુલ ઉત્સાહું ન હોય, અને પોતાની શક્તિને કૌ સદુપગ ન કરે, તે તેવા માણસને યુવક કહે એ વાંધા ભરેલું છે, પરંતુ ભલે ૬૦ થી ૭૦ વરસને વૃદ્ધ ( old man ) હોય છતાં તેનામાં સહું હાય કાર્ય કરવાની ધગશ હોય અને પરિવર્તન યુગને અનુસરીને સમાકર્ષ સાધવાની ભાવના હોય તે તે યુવકે છે, એમ હું માનું છું આવા યુવાનોને જુને ચીલે ચાલવાનું પસંદ ન હૈય. તે તે સલામત અને સરલ માર્ગ શોધે. સમાજોન્નતિ માટે મરી ફીટવાનું પણ પસંદ કરે.
આજે સમાજમાં અનેક પ્રકા ખડા છે જેને હજી સુધી ઉકેલ થ નથી, જેવાકે દીક્ષાની મહાન પ્રમ, બૅકારીના પ્રશ્ન, બાળલગ્ન અને વૃદ્ધલનને મન, સંધ સત્તા, અને તેવા નાના મોટા અનેક પ્રશ્નો અચ્છ ખેડાએલા પડયા છે. તેને વ્યવસ્થિત તોડ કા જોઇએ અને તે યુવકેજ કરી શકે તેમ છે. આ પ્રશ્નો મુવકે પહેલી તકે હાથ ધરવાની જરૂર છે.
રાષ્ટ્રીય બાબતેમાં તૈ આપણે ઘણાજ પછાત છીએ જ્યારે સમસ્ત રાખે એકત્ર થઇને પરાધીનતાની સરી ફગાવી દઈ સ્વતંત્ર થવાને મરી ફીટવા પણ કટિબદ્ધ થઈ રહ્યું હોય ત્યારે આપણને ઉજમણાં, ભરાવાર, ગરાગ કે સંઘ કાઢવાનું કેમ શાને એ સમજી શકતું નથી. પરાધીન રાષ્ટ્રનાં માજેએ કદિએ ઉન્નતિ કરી હોય તેમ સાંભળ્યું છે ? જૈન સમાજની જ્યારે જ્યારે ઉન્નતિ થઈ છે, ત્યારે રાષ્ટ્રની લગામ જૈનોનાજ હાથમાં હતી એ બ્લવું જોઈતું નથી. સ્વાતષ વગરની ઉન્નતિ’એ ઉન્નતિ નથી પણ અવનતિનું મૂળ છે, એટલે આપણે કો ઉન્નતિના ઉપાસક હાઇએ તે આંતરિક ઝગડા- :: એને બાજુએ મૂકી રાષ્ટ્રની સ્વતંત્રતામાં ફાળો આપવાની જરૂર છે,
સમગ્ર જગતમાં આજે ક્રાંતિની ઉષણા થઈ રહી છે, સ્થળે સ્થળે એક જુથુસત્તાનો નાશ થઇ રહ્યો છે, રાષ્ટ્રીય પરાધિનતાની જ ઝીરો તેડી સ્વતંત્ર રો થઇ રહ્યાં છે, અને સ્વતંત્રતા પ્રાપ્ત ક્યાં પછીજ સામાજીક બાબતનો ઉકેલ થઈ રહ્યો હૈ, આજનું તુક તેને માટેનો પુરાવે છે. રીમાએ પણ એજ પસંદ કયુ છે. અને ભારત પણ પોતાની સિદ્ધિ માટે કદાય એજ રસ્તો થણ કરે તો તેમાં આશ્ચર્ય પામવા જેવું નથી.
- સ્વતંત્રતા મેળળવી એ સુગમ નથી, તેમાં તે મઘામૂલાં અનેક બલિદાન આપવાં પડે છે, સત્તાપ્રિય નરરાક્ષસે અનેક નિદ્રાની કલ ચલાવે છે, અને વાત ... દેવીનું ખં૫ર લેહીથી તળ કરી નાંખે છે સ્વાતંત્રયના ઉપાસકે એ કસેટીમાંથી પસાર થવા છતાંએ જ્યારે પિતાના “ધેયમાં અડગ રહે છે ત્યારેજ સ્વાતંત્ર્ય દેવી વરમાળા આપે છે. રશીયા, તુર્કસ્તાન, આયલjડ અને ચીનના સ્વતંત્રતાના ઇતિહાસ જ્યારે વાંચવામાં આવે ત્યારે જ સ્વાતંત્ર્યના માટે કેવા લાગી આપવાની જરૂર છે તેને આ ખ્યાલ આવી શકે. હવે વાત કરવાનો જમાને ચાલી ગયું છે પરંતુ કરી બતાવવાની જરૂર છે. આમ પરિવર્તન યુગમાં યુવકેએ પિતાનું ધ્યેય નક્કી કરી એ ધ્યેયને પ્રાપ્ત કર. માટે વ્યવસ્થિત કાર્યમાં લાગી જવું જોઈએ,
-: મયૂર.