________________
को मौलिक होने का दावा किया है । यही कारण है कि सम्पूर्ण नाट्यशास्त्रीय ग्रन्थों में 'नाट्यदर्पण' का विशिष्ट स्थान है ।
0
सन्दर्भ --
१. आचार्य विश्वेश्वर सिद्धांतशिरोमणि, विभाग, दिल्ली विश्वविद्यालय पृष्ठ २० ।
२. नि नाट्यदर्पण ऑफ रामचंद्र ऐण्ड गुणचन्द्र ( एल०डी० इन्स्टीच्यूट ऑफ इण्डोलॉजी, अहमदाबाद, १९६६)
: ए क्रिटिकल स्टडी
पृष्ठ २१९ ।
३. महाकविनिबद्धानि दृष्ट्वा रूपाणि भूरिशः ।
स्वयं च कृत्वा, स्वोपज्ञं नाट्यलक्ष्म विवृण्वहे ||
हिन्दी नाट्यदर्पण (हिन्दी दिल्ली १९६१), भूमिका
- हिन्दी नाटयदर्पण, अवतरणिका, श्लोक २ । ४. हिन्दी नाट्यशास्त्र, २०१२ - ३ [ आचार्य भरत, सम्पादक एवं हिन्दी व्याख्याकार, प्रो० बाबूलाल शुक्ल, श्री काशी संस्कृत ग्रन्थमाला २१५, वाराणसी, भाग १-४, सन् १९७२, १९७८, १९८३
१९८५] ।
५. वहीं, २०१, २०।६०-६३ ।
६. दशरूपक, १८, भावप्रकाशन, सप्तम अधिकार, रसार्णवसुधाकर, ३।३, साहित्यदर्पण, ६।३ [ दशरूपक - धनञ्जय, डॉ० श्रीनिवास शास्त्री, साहित्यभण्डार, मेरठ, १९८३ । भावप्रकाशन, शारदातनय, यदुगिरि यतिराज स्वामी, गा०औ०सी०, बड़ौदा, १९६८ । रसार्णवसुधाकर, शिंगभूपाल, सम्पा टी० गणपति शास्त्री, त्रिवेन्द्रम् संस्कृत सीरीज १९१६ । साहित्यदर्पण, विश्वनाथ, व्याख्या, शालग्राम शास्त्री, मोतीलाल बनारसीदास, दिल्ली, १९८६ । ] ७. हिन्दी नाट्यदर्पण, १1१-४
८.
वही, ११५
९. दश० ३।२३, रसा० सुधा० ३।१३०, सा० द० ६।९
१०. हि. ना. द. ११५ की वृत्ति
११. दश. ३।२२, भा. प्र. पृष्ठ २३३, सा. द. ६।७-९
१२. ये तु नाटकस्य नेतारं धीरोदात्तमेव प्रतिजानते न ते मुनिसमयाध्यवगाहिनः । नाटकेषु धीरललितादीनामपि नायकानां दर्शनात् कवि
समयवाह्याच ।
-- हि. ना. द. १1७ की वृति १३. भरत और भारतीय नाट्यकला ( डॉ० सुरेन्द्रनाथ दीक्षित, राजकमल
खण्ड १९, अंक ४
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
३०३
www.jainelibrary.org