________________
भगवान महावीर की मूलवाणी का भाषा-वैज्ञानिक महत्व
१५६
३४. लुडविग अल्सडोर्फ : द प्रोरिजन आफ द न्यू इण्डो-आर्यन स्पीचेज, अनु. एस. एन.
घोषाल, जर्नल आफ द ओरि. इं, बड़ोदा जिल्द १०, सं. २, दिस. १९६०,
पृ. १३२-१३३ ३५. सिद्धेश्वर वर्मा : द फोनेटिक प्राब्जर्वेशनन्स प्राफ इडिण्यन ग्रामेरियन्स, दिल्ली,
१९६१, पृ. ५० ३६. डॉ. सत्यरंजन बनर्जी : फेग्मेन्ट्स प्राफ द अलिएस्ट प्राकृत ग्रामेरियन्स, श्री महावीर
जैन विद्यालय सुवर्णमहोत्सव ग्रन्थ भा. १, १६६८, पृ. २७०-२७४ ३७. डॉ. एम. ए. मेहन्दाले : हिस्टारिकल ग्रामर आफ इन्सक्रप्शनल प्राकृत्स, परिचय,
पृ. १५ ३८. द्रस्टव्य है : निरुक्त (यास्क) द्वितीय अध्याय, षष्ठ पाद ३६. डॉ. ए. एम. घाटगे : हिस्टारिकल लिग्विस्टिक्स एण्ड इण्डो-आर्यन लैंग्वेजेज, बम्बई,
१६६२, पृ ११२ डॉ. नेमिचन्द्र शास्त्री : अशोककालीन भाषाओं का भाषाशास्त्रीय सर्वेक्षण, परिषद्
पत्रिका, भाषा-सर्वेक्षणांक, वर्ष ८, अंक ३.४, पृ. ७८ ४१. वही, पृ. ७८ से उद्धृत ४२. 'चौदितं तु प्रतीयेत अविरोधात प्रमाणेन ।'
“अथ यान्सव्दान् आर्या न कस्मिंश्चिदर्थे प्राचरति म्लेच्छास्तु कस्मिंश्चित् प्रयुज्जते यथापिक-नेम-सत-तामरस आदि शब्दा- तेषु सन्देहः ।-शवरभाष्य, अ. १, पा. ३,
सू. १० ५ ५ ४३. द्रष्टव्य है : प्रोसीडिंग आफ द सेमिनार आफ स्कालर्स इन प्राकृत एण्ड पालि
स्टडीज, मगध युनिवर्सिटी बोधगया, १९७१, पृ. ६१
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org