________________
શ્રી શીલકુલકમ
ઉ૪૫
अम्भासो हे जीवे !-पावविहाणस्स तुज्झ बहु समया । पडिआ तण्हाए तं, परिकड्डसु चित्तओ सम्मं ॥२२॥
॥शार्दूल विक्रीडितवृत्तम् ॥ तुट्ठो होइ ण सायरो जलसमूहेहिं नईणं जहा, दव्वेहिं किवणो जहेव वडवग्गी सायरेहिं जहा । धण्णेहिं दुहमस्सगामयणरो कठेहि विस्साणरो, भोगेहिं ण भवी तओ हियअरो तस्संगचाओ सया ॥२३॥ रयणीतुल्ला तहा, रागाइतिमिरविवड्डिणी तीए । जीवो करेइ पउरं, पावं भोगेहि सम्मइ किं १ ॥२४॥ जलगयचंदेण जहा-नियकजं सिज्झए ण कइयावि । भई भोगेहि तहा, ण होज कइयावि केसिपि ॥२५॥ इ8 काउं तण्हं, भमए मोही ण पावए संति । दीणो जाओ तीए, अप्पा तुहऽणंतसत्तीवि ॥२६॥ रोयइ धम्मियकजं. णो तुह संसारिणी भवसमुद्दे । तण्हत्ति वियारित्ता, कड्डित्ता देहगेहाओ ॥२७॥ करइ मणं साहीणं, जे भव्या ते लहंति णो दुक्खं । कयबंधणपरिहारा, णीचं मोअंति सिद्धीए ॥२८॥ वंदणरिहा वितण्हा, तण्हाहीणा जणेहि जिंदरिहा । अणुकूलत्तं तीए, देइ दुहं गइचउकम्मि ॥२९॥ पडिकूलया पदेए, सासयसुहमुत्तमं थिरं पुण्णं । विण्णा लहंति बोहं, संखित्तेसु पि वयणेसु ॥३०॥ सारो त्ति भवो तीए, मण्णइ तबिरहकालसमयम्मि । ण तहत्ति सावहाणो, होजा णिव्वाणमग्गम्मि ॥३१॥ तहाइ वइरेगे, सारा मुत्ति त्ति गणइ भेअण्णो । तीए बहु प्पणहूं, हे जीव ? हिअरओ होजा ॥३२॥
अपूर्ण
