________________
१७४
धर्म विस.
॥ श्री कल्याणकरणस्तोत्रम् ॥ कर्ता-आचार्यश्री विजयपद्मसूरीश्वरजी महाराज.
(४. ५ १०४ १५१ थी अनुसंधान ) साहम्मियवच्छल्लं-तित्थयणामुण्णइप्पयं परमं । सिरिसंभवदिटुंता-साहिजा पुण्णरंगाओ ॥६५॥ रहजत्ता तित्थाणं-जत्ताओ दंसणाइलाहदया। विहिया जह संपइणा-कुमारपालेण वरविहिणा ॥६६॥ कुजा तह बहुमाणं-सिरिसंघे सायराइउवमाणे । तित्थेसरबहुमाणे-कयं जहा वत्थुपालेणं ॥६७॥ मज्झ गिहांगणभूमी-संघचरणरयपवित्तिया कइया। होहिन्ति भावणे सा-सच्चा सिरिवत्थुवालस्स ॥६८॥ लेहाविज जिणाणं-वरागमाई न सोयणिज्जा ते । लेहावगा लहंते-सुरसुहमख्करपमाणेणं ॥६९॥ जिणबिंबाइपहावो-सुएण णजइ तहेव कलियाले। आलंबणाणि य दुवे-जिणुत्तसुयनाणबिंबाई ॥७॥ संसाहणाऽऽगमाणं-ण देइ बहिरत्तमयअंधत्तं । सयलिड्डबोहिलाहा-विराहणा तिव्वदुख्कदया ॥७१॥ जह वरदत्तकुमारो-तहेव गुणमंजरी कहा दुण्हं । वित्थारेणं भणिया-उवएसपयासपमुहेसु ॥७२॥ इह दिड्डता णेया-कुमारपालाइभव्यजीवाणं । जिणनामकम्मबंधो-पहावणाइ जिणतित्थस्स ॥७३॥ जो सासणभत्तीए-समजिओ पुण्णसंचओ तेणं । सा मिलउत्ति समीहा-भवे भवे तुम्ह करुणाए ।।७४॥ विजो गुरू जुगाई-सप्पणिहाणं रसायणं पत्थं । करुणा सव्वजियाणं-मिलंतु भवरोगविलयड्ढे ॥७॥ लद्धा लच्छी पुटुं-सुहं मुहं दिट्ठ मंगयस्स मए । विहिया सासणभत्ती-अह मज्झं नत्थि मच्चुभयं ॥७६॥
(अनुसंधान पार्नु १७८ मुं)