Buddhiprakash 1969 08 Ank 08

SR No.: 522414
Original Sutra Author: N/A
Author: Yashwant Shukl, Madhusudan Parekh
Publisher: Gujarat Vidyasabha
Publication Year: 1969
Total Pages: 88
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Buddhiprakash, & India
File Size: 8 MB

Page 19

છે એ અહીં એમણે સૂચિત કર્યું નથી. આજ્ઞાર્થ માંડયું” એમ કર્મણિ અર્થે સાર્વત્રિક પ્રયોગ છે. બી. પુ.બ. વ. ને “રા' પ્રત્યય નોંધવો રહી ગયો (પૃ. ૧૨૪) “ચાલી આ પો” “ખાઈ આપે' એ છે. એમણે ત્રી પુ. નું આજ્ઞાર્થનું રૂપ નોંધ્યું છે. ભ્રામક છે. પહેલું ખોટું છે, બીજામાં લે” ધાતુનાં (પૃ ૧૦૦) ભવિષ્યના “કરશો' રૂપમાં નમ્રતા ભરેલી જ રૂપ સંયુક્ત ક્રિયામાં વપરાય છે. “આ ખુરસિથિ આજ્ઞાનો પણ અર્થ છે એ એમણે યોગ્ય તારવ્યું ઉભિ થઈ આપ” માં તે સ્પષ્ટ “આપવા’નો અર્થ છે, છે. “આવજે' “આવજો ને એ રીતે ભવિષ્યત આજ્ઞા સંયુક્તતા છે જ નહિ. (પૃ. ૧૨૫ માં) “માહિ વાત કહી છે એ પણ સુયોગ્ય છે “કડિશનલ ( ક્રિયા. સાંભળિને, એ હૈંસિ ડયો અહીં “હસિ પડ્યો' નિપજ્યર્થ)માં માન્ય “આવત’ અને મુંબઈ-સુરતી જોઈએ; “જા' ધાતુને માગ બરાબર નથી. “ચાલિ
આવત’ પણ બતાવ્યું છે તે સર્વસ્વીકાર્ય નથી એ ગ’ નેપ્યું હોત તો બરાબર. ‘ચાલી ગઈ' ને સૂચન પણું બરાબર છે. (પૃ. ૧૧) “ગયો વરસ” જ છે. (પૃ. ૧૨૭–૨૮ ઉપ૨) “જઈ લે “સંભળાવી ખેટો પ્રયોગ લખાઈ ગયો છે. (પૃ. ૧૦૨) “હાત’ લે” “મુકિ લે’ જોઈ દઈશ” “ઓળખી આપો” એ સાથેસાથ ‘હત’ નેંધવું રહી ગયું છે. છેલ્લે ‘પૂર્ણ પણ ખોટા પ્રયોગ છે. “ર” ને લગતા બધા જ પ્રગ ભવિષ્યનું “આવ્યું હશે' રૂ૫ લખ્યું છે, જેમાં સાચા નથી; દે’ અને ‘આપ’ વચ્ચે ભાષામાં સ્પષ્ટ શકયતાને અર્થ એમણે સૂચિત બરાબર કર્યો છે. વિવેક છે જ. એ રીતે “નાખ'માં પણ વિવેક (પૃ. ૧૦૩) “આવ્યો હત” અને “આવત’ વચ્ચે જાળવો જોઈએ. અર્થભેદ છે એ તરફ એમનું ધ્યાન નથી ગયું. (પૃ. ૧૭૩ થી ) “નોમિનલ ફેમ્સ-કૂદત'ની રમેશ પેલું કામ કરે” એમાં આજ્ઞાને અર્થ છે એ વાત શરૂ કરી છે. (પૃ. ૧૭૫) ય’વાળું ભૂતકૃદંત પણ સેંધવું રહી ગયું છે. (પૃ. ૧૦૪) “માહિ પાસે “વિશેષણરૂપે થોડા જ પ્રયોગોમાં છે, જ્યાં “ગયેલું પૈસા હેત, તો હું તહ્માદ્રિ સાથે જાત’–અહીં વાપરી નથી શકાતું. એમણે “પિધેલો માણસ ” આવત’ જોઈએ. (પૃ. ૧૦૫) “હશે-હશે” બેઉમાં એવું ઉદાહરણ સૅયું છે, પણ એમના ધ્યાન બહાર સંભાવના છે એમ કહેવું જોઈએ. (પૃ. ૧૦૭) છે કે “ જેણે દારૂ પીધેલે છે તેવો” એમ “પીધે’એમણે હોય છે ને “હેબિટ્યુઅલ” (નિયમિત) વર્તમાન નો ભાવ છે; પછી એ કર્તાના વિશેષણ તરીકે કહ્યો છે. (પૃ. ૧૦૮) “ખાતા થયા છે અને ખાતા વપરાતો થયો છે; “પીધેલી સ્ત્રી ” પણ-બેશક, એમણે હોય છે એ એકાર્થક છે એ એમનું વિધાન બરાબર સાંભળીને પ્રયોગ નળે છે એટલે મૂળ સુધી જવાની નથી. (પૃ. ૧૦૯) “માહે ચૅપડિ લાવવાની છે. સાથે- જરૂરત ન પણ હોય. (પૃ. ૧૭૭) નકારાર્થ રચનામાં સાથ “હું ચોપડિ લાવવાનો છું” એ પ્રવેગ પણ મને ઘણી અપૂર્ણતા લાગે છે. આ કારણે જ કેટલાક રાંધવો જોઈએ. એ જ રીતે (i)માં નેધલા વાકય બોટો પ્રયોગ પણ સેંધાઈ ગયા છે. (પૃ. ૧૭૮ વિશે પણ. (પૃ. ૧૧૪) “ખવાડ’ ‘નઃવાડ’ ‘સિવાડ” ઉપર ) “ ન આવશે’ ન જોઈએ; “ આવશે નહિ ? પિવાડ” જેવાડે જેવાં પ્રેરકરૂપ છે તે એ જ વ્યાપક પ્રયોગ છે, “હું સિગરેટ નહિં પિતો” નવાઈ ઉપજાવે છે. પ્રેકમાં બીજા પણ આવાં એ સર્વથા ખોટું છે: “ન પિતો ” બરાબર છે. અપ્રચલિત રૂ૫ નાંધાય છે. (પૃ. ૧૧૯ માં) “સંયુક્ત છ પ્રકરણ A juncts—નામ આખ્યાત ક્રિયાપદો'ની સુંદર રીતે આપેલી પ્રક્રિયામાં 'કરતા સિવાયનાં પદોને લગતું છે. જ્યાં ક્રિયાવિશેષણ, વળજાઓ” “કરી આવ્યા” આ ઉદાહરણે શંકાસ્પદ છે. ગણ Particles અને સંયોજકાનું છે. ક્રિયા(પૃ. ૧૨૧ માં) “ખાયા કરે છે” “કર્યા કર્યું' વગેરે વિશેષણમાં શબ્દ મૂળ રેટિનાં જેને non-deriva
ધાં છે, પણ ખાધા કરે છે “કીધા કર્યું” રહી શive કહ્યાં છે, અને વ્યુત્પન્ન કોટિનાં (deiગયેલ છે. “પડવા માંડયો' “ચાલવા માંડયો’ એ vative) એમ બે ભાગ પાડયા છે. અહીં', સાથે, એકાંગી પ્રયોગ છે; “પડવા માંડયું” “ ચાલવા અંદર, બહાર, આગ જેવાં પ્રથમ કોટિનાં છે,
બુદ્ધિપ્રકાશ, ઔગસ્ટ ૬૯ ].
૨૯૭