________________
મહાવીર જયંતિ કેવી રીતે ઉજવશો ?
વેધક અને વિધાયક વિચાર વિમર્શ ] બોરસદમાં આજથી ચાળીસ વરસ પહેલાં ઉજવાયેલ મહાવીર જયંતિ પ્રસંગે અપાયેલ એક પ્રવચનને સંક્ષેપ.
પ્રવક્તા –સ્વ. શ્રી કીશોરલાલ ઇ. મશરૂવાળા. આજે આપણે બધા બોલ–વા પણ થાય છે. સભા બોલાવનારાઓને અને લખવા એટલે બેલવા અને અને સભામાં આવનારાઓને બંનેને લખવાના વાયુથી પીડાઇએ છીએ. એવો પણ ભાસ થાય છે કે આવી, બેલવાના અને લખવાના વિવિધ જયંતિ ઉજવવાથી આ પણ એક પ્રસંગે આપણે શોધ્યા જ કરીએ મહત્તવનું કામ કરીએ છીએ, અને છીએ. જયંતિ ઉજવવાને વા પણ આટોપીએ છીએ, અને એમ કરી તે એ વાયુનો જ એક પ્રકાર થઈ ગયે મહાપુરુષની એગ્ય કદર કરીએ છીએ. છે. ઘણીવાર આ પ્રત્તિઓમાં મને
હું બીજી રીતે ગંભીર માણસ કોઈપણ જાતની ગંભીર બત્તિનો અભાવ
નહિ હોઉં પણ આવા પ્રસંગે વિષે જણાયા છે.
મારી વૃત્તિ અતિશય ગંભીર છે. જે મહાપુરુષની જયંતિ ઉજવીએ જીવનને હું એક અતિશય ગંભીર તેમના પ્રત્યેના કઈ હદયના ઉમળકાથી વસ્તુ સમજું છું અને મહાવીર જેવા પ્રેરાઈને અથવા તેમના જેવા થવાની પુરુષે જીવનના સાથી હોવાથી એમની તીવ્ર ઇચ્છાથી પ્રેરાઇને આપણે આ
જયંતિની ગણના ગંભીર પ્રસંગોમાં પ્રવૃત્તિ માંડતાં નથી પણ વિનોદ- કરું છું. મારી તુલના તમે કેટલે મનોરંજન કરવાની ઈચ્છા જ પ્રધાન
અંશે સમજી શકશે તે હું જાણત. હોય છે એવું મને જણાય છે. આવી
નથી પણ ગાંભીર્ય એટલે શું તે તમને
એક દાખલાથી સમજાવવા પ્રયતન સભાઓને નિમિત્ત જ મોટા વરઘોડાએ, સારા સારા સંવાદ, સંગીત અને વ્યાખ્યાનો સાંભળવા મળે, બે તમારા ઘરમાં કોઇને મેટું આપઘડી આનંદમાં જાય, એટલું જ ફળ રેશન કરાવવું હોય તેનો તમે વિચાર મેળવવાની ઇચ્છાથી આવી પ્રવૃત્તિઓ કરવા બેસે ત્યારે તમારા મનની વૃત્તિ જાય છે. આમાં એક છેતરામણ કેવી ગંભીર હોય તેને ખ્યાલ કરે.
કરું છું.
