________________
૪૬ ]
માંડયું
શ્વાસ નીચે મૂકયેા. જાણે અગમાં એકાએક ચેતનના ઝરે સૂર્યાં હોય તેમ ઝડપથી પાછેઃ કર્યો ન હાથવા ચપટી વગાડતાં તેણે ચાલવા જંગલીનું દ્વાર બંધ કરી તે રસોડામાં આવ્યા, બધી બારીએ તેણે ધ્યુ ધ કરીને હાથમાં ઝાડુ લ" તેણે દાદરનાં પગથિયાં ચઢવા માંડયા. તેના મન પણ વિચારા એક પછી એક પણ થયાં ચઢતાં હોય ! તેને લાગ્યુ દાદર ચઢી રહ્યા પછી તે સ્વાના એડામાં આવ્યા, સ્વીચ દળાવી, વિજળીના દીવા ઝાકળ્યા ને અજવાળામાં તેની નજર પેલા લેખડના ગેદરેજના પાટ પર પડી.
બુદ્ધિપ્રભા
નિર્મળાબહેન ચાવીએ લટકતી રાખીને જ ગયાં હતાં.
કામાં
રાજુ એ કમાટ સાથે જોઇ રહ્યો. તેના દિલમાં તેજ અને તિમિન તુમુલ યુદ્ધ ખેલાવા માંડયુ. તે એક પગલું મામા ચાલ્યા, થેબ્યા, પગમાં કંઇક ઝટ વાગ્યા હોય એવી વેદના તેણે અનુભવી તે ત્યાં બાજુ પર પડેલા સાફ પર તે ફસકાઈ પડયા. તેનું સારૂય અંગ પરસેવે રેબઝેબ થ યું ! ‘દીનુભાઇ વીલ તે ઘણું કમાય છે. 'અલ્યા લાગ મળે. તે હાથ મારવે ભૂલતા નહીં. સમયૈ ? આવેલી જતી ન કરવી...” તેને આ ધીમે ધીમે યાદ આવતા હતા.
ત
શબ્દ
તેના
“ તા. ૧-૩-૯-૫
દાત. કસ્તુરે જ તેને આ પ્રમાણે સલાહ આર્મી રી.
ટમાં શાક
એ દસ તે ખરીદવા ગયા હતે. ત્યા ફૂટથ પર ઊભા રહેલા અાિરીએ તેને પેલા નામથી આ લાઇ
’રર...’ તે સમયાન બે
શખ
રીતે તેણે મૃત્યુઃ તુ રોડ ની મને બેલાલા ”
', હું કસ્તુર,......
“તે તું આમ ભિખારી.”
સ,–“સ !” કસ્તુરે તે આગળ માલને અટકાવી દીધો ને ધામેથી તેણે તેને જણાવ્યુઃ કાલે છ વાતે! કરીશુ’
આવજે,
6
એ રીતે તેને સ્નુરના જ વિચારશ આવ્યા. મા તે માં તવાર જેલમાં જઇ. આવ્યા હતા. છેલ્લા જ્યારે તે જેલમાં જઈ આવ્યા તે ત્યારે કસ્તુર તેની સાથે લમાં હક, તે ઘણે રમુજી હતા, સદા હસ્તે ગમે તેવી ઉદાસીતા ચુળ પર પથ્થર ઢાય, ચણુ તે એ ઉદાસીનતા ખંખેરી નાંખત વળી તેને હું અ ફિલ્મ ગીતે ગાય,
દેશ ત ાઈ
કાઇ વખત ઋતે ખંડકાં ીને
પશુ લલકારે.
જેલમાં જ તેણે એ દિવસે કહ્યું.
