Buddhiprabha 1965 01 SrNo 62

SR No.: 522162
Original Sutra Author: N/A
Author: Gunvant Shah
Publisher: Gunvant Shah
Publication Year: 1965
Total Pages: 92
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Buddhiprabha, & India
File Size: 1 MB

Page 20

e}
છે? તુ ંજ શિકારી મારે શિકાર કરી ! ”
બુધ્ધિપ્રભા બનીને આવજે
અને તે મેટાં મેટાં ડગલાં ભરતે વગડા તરફ ઊપડી ગયેા. તેના ડગલામાં આજે રાજ કરતાં વધારે ક્રૂરતા વરતાતી હતી. તે પંખીની રોાધ કરતા કરત વગડામાં આવી પહોંચ્યા. અને પગર્વ સાંભળતાં જ 'ખીના ભયગ્રસ્ત બની ઊડી જતાં હતાં!
તે એક વૃક્ષની છાયામાં ધીમે ધીમે આણ્યે. ઘટામાં એક માળા હતા. માળા પાસે બેસીને ગ! તેનાં અચ્ચાંને ચણુ આપતી હતી. કાળુ આવ્યે અને તેની નજર ઉંચે મડાઇ એટલે બધાં પત્ની ઊડી ગયાં પણ બચ્ચાંને ચક્ષુ આપવામાં, તેમની સાથે ગમ્મત મવામાં મા એવી તે લી થઇ ગઈ હતી ત્યાંથા તે લગીરે ય ખસી નહિ. તે થ્યાં ઉપર નમીને બેઠી હતી. તે ઘડીએ ઘડીએ ભૂ તરા ડેાક લંબાવતી હતી. જાણે તે લબા લળીને બચ્ચાંને ચુંબન કરતી ન હેાય !
કેવું મેટું અને તાજી પંખી હતું ! નહિ નહિ તે! ય પૂરા એક શેર માંસનું અને એને સ્વાદ ? જૂને! સ્વાદ કાળુની દાઢમાં સળવળી ભૈયા. એક જ નિશાન અને પી હાયમાં ! બસ, આજે તે ઐતુ આનંદથી ખાશે.
માંસ
[તા. ૧૦-૧-૧૯૬૫
તેણે નિશાન તાકયું. પખી નિર્ભયપણે એડ઼ હતુ. બચ્ચાં સાથે તે એવું તે એતપ્રેત થઈ ગયુ` હતુ` કે દુનિયાને! કઈ ભય તેને ડરાવી શકે તેમ નહેાતા. દુશ્મન નીચે છે કે નહિં તે જોવાની ય તેને ફુરસદ નહેાતી.
કાળુએ ધનુષની દેરી ખેચી, હવે એક જ ક્ષણની વાર. નુષ્યમાંથી તીર છેડવા જતાં બચ્ચાંને નાજુક લબલાટ તેને કાને અથડાયા. તેને હાથ ધ્રૂજી ગયે. તેનું નિશાન ખાલી ગયુ', 'ખી ભયથી ત્રસ્ત થઈ પાંખ ફફડાવતું દૂર દૂર ઊંડી ગયુ.. ત્યાં ઊભા રીતે કાળુએ માળા તરફ જેયા કર્યું. પંખી ગુમાવવાથી તેને દાઢમાં શાંત થયું. નહેાતે,
કયાં ય સુધી એક સ્વાદિષ્ટ દુ:ખ થયું. જાગેલા ભૂતે સ્વાદ હજી
૫ખી જે દિશામાં ઊડી ગયું હતુ
તે જ દિશામાં તે ગયા. એક પછી એક બધાં ઝાડ ઉપરૢ તપાસ કરી, પણ એ પછી એને કયાંય જેવા મળ્યું નહિં. બીજી પ ́ખી નજરે ચડયુ. પેલાં ૫ખી કરતાં મહુ, તેની આંખ આનદથી નાચી ઉઠી. નિશાન તાકીને તીર છેડવા જતાં એને હાથ ધ્રૂજી ગયે
તાકયુ. તીર મારનારે કાળુ આજે એકેય પખી શિકાર કરી શકયા નહિં. ઝોનાં અભ્યાસી માંખ અને હાથ અરે દગો દઈ રડ્યાં હતાં. ત્રણચાર