Page Text
________________
બુધ્ધિભા
તા. ૧૦-૮-૧૯૬૪ પિતાના જ્ઞાનને મહાસાગર એ જ્ઞાન- શ્રીયુત્ રાઘવજી એના પિતા હતા. તરસી જનતાને માટે ખૂલ્લું મુકી દીધો! જીવનની પ્રેરણુ હતા. જૈનધર્મના સારા
જ્ઞાનને એ અગાધ સાગર કોણ અભ્યાસી હતા. શ્રાવકધર્મના ચુસ્ત હતા? પારકી ધરતીના માનવીઓને
અનુયાયી હતા. ધર્મ અને ચારિત્ર્યના ઘેલા કરનાર એ કયાને હતું? આ સંસ્કાર તેમના સંતાનને પણ
દેશ અને પરદેશના લાખો માન મળ્યાં હતાં. વીઓનું આકર્ષણ બનનાર એ શું હતો? એ સંતાન તે શ્રી વીચંદભાઈ
એ હતો હિંદુસ્તાનના એક નાના ૫ ઓગસ્ટ ૧૮૬૪ના જ એમને ગામડાને એક અદને માનવી.
જન્મ થયો,
* ૧૧ બ્રિટીશરોના ગુલામ રાષ્ટ્ર હિંદુસ્તાનનો યોગ્ય ઉંમર થતાં તેમને મહુવાની એક નાગરીક.
પ્રાથમિક શાળામાં મૂકવામાં આવ્યા. એણે પરદેશની ધરતી પર પગ તે બાદ તેમને ભાવનગર લઈ જવામાં મૂકે ત્યારે તે એ માત્ર જવાનીને આવ્યા. તેમના પિતા વીરચંદભાઈને પ્રથમ જ શ્વાસ ખેંચતે હતે. અંગ્રેજી શિક્ષણ અપાવવા ઇચ્છતા હતા.
માત્ર ૨૯ વરસને નવજુવાન અને પિતાની એ શુભેચ્છાને સંતાને પશ્ચિમની રીઢીને બુદ્ધિવાદી દુનિયાને સફળતાથી પાર પાડી. ૧૮૮૦ માં પોતાની સંસ્કૃતિ અને નિજના ધર્મને એમણે મુંબઈ યુનિવર્સીટીની મેટ્રોકયુસંદેશ સંભળાવવા ઊભો થયે હતો. લેશન પરીક્ષા, ઝળકતી કારકીર્દિ એ
ખરે! અજબ એવી એ શ્રદ્ધા હતી. પાસ કરી. ગજબનું એવું તેને એ સાહસ હતું. પરંતુ શિક્ષણ પ્રેમી પિતાને આથી એ સાહસિકને જનમ, ભારતની
સંતોષ નહતા. તે તે તેમના સંતાનને ધરતી પર થયે હતે. સૌરાષ્ટ્રમાં આવેલું વીરચંદભાઈને મુબઈ મોકલ્યા.
નાતક જેવા આતુર હતા. આથી મહુવા એ તેનું માદરે વતન હતું. નાના ગામડામાં, નાના પાયા
મુંબઈની એલફીન્સટન કોલેજમાં પર ઝવેરાતને ધંધો કરતાં, એક
તેઓ દાખલ થઈ ગયાં અને માત્ર માયાળુ, ધર્મપ્રેમી, ને પ્રીતિ, ચારિત્રય
૨૦ વરસની ઉંમરે ૧૮૮૪ માં તેઓ તેમજ પ્રમાણિક્તામાં દઢ એવા એક
જૈન સમાજના પ્રથમ સ્નાતક બન્યા. સામાન્ય પિતાને ત્યાં એને જન્મ હવે શું ? પરંતુ આજની જેમ થયા હતા.
એ સવાલથી તેમને બહુ મું ઝાવવું ન
બચત હતા.
| SR No. | 522157 |
| Book Title | Buddhiprabha 1964 08 SrNo 57 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Gunvant Shah |
| Publisher | Gunvant Shah |
| Publication Year | 1964 |
| Total Pages | 78 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Buddhiprabha, & India |
| File Size | 1 MB |