________________
[તા. ૧૦–૩–૧૯૬૪
માતાની
hundred teachers.” ફરજ સુચંદ્ર જેવી છે. સુ તેજમય બને છે. સખત ગરમી આપે
છે. માતા પણ પુત્ર જો કરે ત્યારે સુ જેવી ચંદ્ર જેમ દંડક અને શીતળતા આપે છે તેમ પ્રેમના એ શબ્દો વડે શિખામણુ અને માર્ગદર્શન આપે છે, અને મનુષ્યને માનવ બનાવવામાં મુખ્ય કાળા માતા જ આપે છે. નેપોલિયન કહે છે કે કાઈપણ ખાળકની ભાવિ ઉન્નતિ અધવા અવનતિના આધાર તેની માતા પર જ છે, હું મારી કર્તવ્યનિષ્ઠા અને ધર્મ. માતાના ખેાળામાંથી શિખ્યા .” માતા પોતાના બાળક માટે નવ નવ મસ સુધી અસહ્ય દુઃખા સહન કરે છે. તેને પ્રેમ નિસ્વા હાય છે. ગરીખ માતા પોતાના બાળક માટે ભુખે રહી, દળણું દળીને પણ તેનું મુખ મીઠું કરાવે છે. ભીનામાંથી સુકામાં સુવાડે છે. નાનામાંથી મેટા કરે છે. સ`સ્કારનું સિંચન કરે છે. અને કેળવણી આપે છે. આવા અનુપમ કાર્ટૂન બદ્દલા આપણે અનેક ફાર્યાથી કે જીવનભર તેની સેવા કરવાથી પણ વાળી શકીએ તેમ નથી.
બુધ્ધિપ્રભા
[૫
આવી જગતની અનુપમ વ્યક્તિ એક માતા જ છે, મને તે લાગે છે કે પ્રભુ પછી માનવા અને પુજવાલાયક હેય તા તે માતા જ છે. મહાતપસ્વી,
આ મહાન
ભગવાન મહાવીરરવામી તે ગર્ભ માંથી જ માતાના કાના, ઉપકારને બદલે વાળવાનુ નક્કી કરે છે. અને તે માટે પેાતાની જનનીને જરાપણ સહન ન કરવું પડે તે માટે હુલનચલન અધ રી ફરજ માટેને અજોડ, અદ્ભુત અને
ને જનક અમલ શરૂ કરે છે. એક કવિએ ખરેખર કહ્યું છે કે, “માબાપ કરતા જે હુકમ,
તે હાથ જોડીને સાંભળે; પછી પ્રીતથી તે રીતથી,
આજ્ઞા ચઢાવે શીર પરે; માબાપના હુકમા બજાવે, હૃદયથી તે દીકરા; બાકી બીજા બધા ભાંગેલ,
કાચા હાંડલાના ડીકરા.”
અનુચીત કાર્યક્ષમામૂનિ ઉગ્ર બને છે.
છે,
આજે જે લેાકાને માન અપાય તેમને અભિનંદનપત્ર...અર્પણુ થાય છે. તાળીઓથી વધાવી લેવાય છે, તે તેમની માતાને તે ભાગ્યે જ યાદ કરતા હેાય છે. આ તાળીઓનુ કાણુ - માતા સિવાય ખીજું ક હેતુ નથી.
