________________
છે
?
મોતના ખપરમાં
:::::::
:::
ti :
લે. “પદયાત્રી”
હ)
-
ક
:
*
કાર
એને ગુન્ડે બા આટલે જ હતો. એ રૂપાળી વિમલને એના શિવાય છે પણ રફી હતી હતા. સૌન્દર્યની પ્રતિમા હતી.
અને આ દુનિયામાં પુરુએ જેવું જીતું નાથાના અને એ જ એનું દુશ્મન બની ગયું ! એ નથી કર્યું એનાથી ય વ સ્ત્રીને સ્ત્રીનું નુકશાન શબ્દ જ એની જિંદગીને કાને ચડાવી દીધી !! છે.
એ રાકના હતી. પણ રાજાઓનું માનસ ને કર્માની આગ અળગી ઉઠી, વેર ભણી જ બતે શકુંતલાને કયારે કળખી હતી ! અને એ ચપમાળા ચંડીકા બની.. રાજકન્યા છતાં ઋષિ કા બની હતી. વનનિક માં એના પવનનું ઘડતર થયું હતું,
હું જવું ને વનમાલા વિમાની હદમ સાત ઋષિઓના પવિત્ર ને શાંત સહવાસમાં એના અંતરનું
બને! ગીઝ નહિ-કદી નહી. આ હું છું ત્યાં સુધી
છે નહિ સાંખી લઉં, વનમાળા મારી રાહમાંથી વાત સંસરણ થયું હતું. જેવું ભરપૂર ને દીવું જીવન ના હતું એવા જ દઢ સરકાર હતાં.
જ જોઈએ ” * અને દરેક વવનાની એક પછી આવે છે, જ્યારે અને અબળા જયારે પ્રબળા બને છે ત્યારે છું, એને પિતાના છોડ પરાવાને પિતાના બનાવવા પડે છે. નથી કરતી ! તે મા તે ઈમ્બની છવતી સળગતી એની એ વિદાય વેળા હતી.
આગ હતી પછી શું બાકી રહે. એક હું તે જ િરવો તને બીજાં તે વળી ચંપમાળા પટાણી કરી. વિમલની શું આપું? આ એક શીખ આપું છું પ્રાણાને મહારાણી હતી. રાજ શત્તાની એક મહત્ત્વની વ્યક્તિ પણ તેનું રક્ષણ કાજે દી તારા શીયળને ભંગ હતી. ન થા ઇ. એથી મરવું વહાલું ગણજે પણ સત્તાના એક અવ જે વનકનાની જિંદગી બરબાદ એવા ઇને વશ ન થઈ.”
થઈ ગઈ બિલ કંઈ બહાર ગયા ને અને મને આશ્રમની કુંવારી કન્યા વિભૂષણ નગરની સંદેશ છૂપી ગયો. રાજરાણી બની. વિમલ રાજાની એ હદય સામ્રાજ્ઞી મીતને ગામ: વનમાળ ના ટાશ ઊડી ગયાં. બની આવી.
વાં સપનાં લઈને એ આવી હતી! અને આ કાળ પણ એના જીવનને સુખ નસીબ નહતું. મેનન સ્વાગત કરા! એને કંઇ સાનના નહિ
