Page Text
________________
––––બુદ્ધિપ્રભા
––––૨૦૫-૬૦
આના જેટલી જ મશાય પહેલી દયે આ વાત નવાઈ શી પ્રબ સાન પછી દિલ જેવા વિલણ જણાય તો જે રીતે એની સમજ આપી, ટંકશાળી વચ માટે શું સમજવું ? તાત્પર્ય એટલું જ
એને બરાબર વિચારીએ છે એમાં રહેલી ખૂબીના છે આપણે આજ વિજ્ઞાન યુગમાં ઉપરછલ્લા નિરાં દર્શન થાય છે.
અભ્યાસથી આગળ વધા, દરેક વિષયમાં બારિકાથી
વિચારની ટેવ પવી જોઈએ વળી સંસારી જીવન - સાર કન્ય સર્વ પ્રકારનાં કાર્યવાહીથી હાય.
માં દરેક પ્રકારની પ્રવૃત્તિઓ અને સામે આ વી ; જોઈ નાખ મારે છકા આવોને અભય આપવાની પંખા લેન, અને કેળ આત્મય જેનું એક
એટલે એ પ્રત્યે કેવળ ઉપાસના દાખવે ન જ ચાલી છે એ મુમુક્ષુ આત્મા ડગલે પગલે કર્મબંધનથી
શકે. ઉપરના દુહામાં કડવાયું છે તેમ અંતરમાં પિતાને છૂટકારે કરી રહ્યો છે છે, પણ સંસાર મુખ્ય ધ્યેયને રમતુ રાખી, આસપાસના બનાવોમાં સ્થ જીવન માટે આભ-સમારંભ કિયા 2. ધ લાભાલાભને વિચાર કરી આપષ્ણી જાત એમાં વ્યાધિ ઉપાધિના દારે ખુલા હેવાથી . , બંધબેસતી કરવી જેએ. આ કણા પૂર્વજોએ આ કરણીનાં મેં ઘસારે ચાલુ જ રહે છે. એને દીર્ધદશિ ના દાખવી હતી. એ કારણે જાનના જીવને કાજળની કોટડીમાં વસવાટ જેવું ગણાય ચારે ખુણે આપણે સાંસ્કૃતિક વાર જોવા પાતરફ કાજળ કામ તો ડાઘ લાગે જ છે આ મળે છે એમાં ધકારણ સાથે રૂ. રણ જીવનમા દેવ હેવ હ. આત્મામાં ઉડે અને ઈ1 સમા સાથે સરકાર પ! ટિપર ઉતયે હે., . નિમ વચન સદૈવ અંતરમાં રડુ થાય છે. ન જ રાહે કાળ વેબ પેની હેય તે જરૂર કર્મ બંધનમાં તરત રહે. પાસે ધાન્યભંડાર ઉઘાડે. કિશો અને એને
ભાવ કેવળ વધ બંધ ને નથી અપયા પણ સમકિ વંડી છાંડી કરે કુટુંબ પ્રતિપાળ, સારા દેશો, રાજવીઓ તેમજ આમ પ્રજાને આપ્યો. અંતરથી ત્યારે રહે વાર ખીલાવ ભાળ
આ કાર્યમાં આત્માની વિશાળ ષ્ટિને દાન આજે આપણી ઉગતી પેઢીમાં નથી તે સાહસ ના દર્શને થતાં કે નથી તે દયાને સાચે ભાવ
થાય છે અને સાથોસાથ શાસન કરતા જ સમજા હોય એમ દેખાતુ! એ મના શ દેમ જેમ
મળે છે. એવી જ રીતે “શાહ'- એવા વસે થી તરી રીતે તેને એમની કણીમાં
ન સમાજ ઉપર એકર દુષ્કાળ છે . ડગ ગલે કચકતાને ન ગ ર જરા મુસલમાન બદલ તરફથી બને કે અનુયથી “વી જ હેય એ શબ્દ જ પાંગળી બની
આવ્યું ત્યારે જે દેખમાં સાવ હાઈ, અને બઈ છે! પેનનું ભાછિન કેવી રીતે પ્રગતિના આંખની નજરે કેવળ ગાડી આપણું .. એવા પંથે લઈ જવું એ માટે કેદ કાર્યક્રમ ની છેતે એક ગુડ થતાની સારી દેતાત ધરી ધી કાચ
આજની પેઢી એ નામ ન જાણતા હોય તે વધી ધાર્મિક દ્રષ્ટયે જે છે તે નવ તત્વ છે રાખે કે એ દાલા ગામના વતની ખીદે ર ણ મન્ચ સુધી અભ્યાએ પહેચનાર આંગળીના ટેરવે હતે. એની પ્રેમ કિતાની એવી સુંદર છાપ હતી કે માય તેટલા મેટા ભાગ માંડ પચ પ્રતિક્રમણ સુધી આસપાસના ગામમાં એક ધડિ વેપારી તરીકે નોજ એમ અ ધિચ રક્ષાનું પ્રમાણ કેટલું નામના હતી. બસ ય પગ આજની માફક કઈ
માં આ સ્થિતિ હોય ત્યાં ભવને ધ કરણનાં હાલના સાને નહીં પણ કેરળ અનાજ અને ધી સંખ્યાની વિપુલતા હે, પણ એના સાચા મયાંકન તેના જેવા રેશન જરૂરી પદાર્થો હતા. લક્ષ્મી ને સંભવ છે કે ગતાગકતા વધુ હોય એમાં કમાઇ જા અને મહાજનની ટેક છળવવા ખરચી
| SR No. | 522107 |
| Book Title | Buddhiprabha 1960 05 SrNo 07 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Chabildas Kesrichand Sanghvi, Bhadriklal Jivabhai Kapadia |
| Publisher | Buddhiprabha Samrakshak Mandal - Khambhat |
| Publication Year | 1960 |
| Total Pages | 26 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Buddhiprabha, & India |
| File Size | 842 KB |