________________
૩પ૦
બુદ્ધિપ્રભા
દામ્પત્ય પ્રેમના, દિવ્ય પ્રસાદથી;
ભાગ્ય ઉપા ભવ્ય ભાસે છરે. દિગ્ધ બ્રહ્માંડ આ, ઉષા ગૃહકુંજ છે.
ઉષા દેવી ત્યાં હાજર લેવું સપ્રેમ જે, વુિં સપ્રેમ તે;
ઉષા ઉદેશ ઉર ક રે. શિખી સપ્રેમ એ, પાછલી સપ્રેમ તે;
અને પ્રેમ પ્રભુમાં ખંજીરે.
રા, માણેકલાલ મહાદેવ વોરા,
પ્રમ કયાં છે?”
(ગઝલ) વિભુ કયાં વાસ તારે છે, જાણતો નું નથી કરીએ, નહિ ખાડી અને ખર્લ્ડ, કરી સે નથી દરિએ. વિદે શ્રીમતી નહિ જોયે, ગરીબ કહે નથી ફરતે; ફકીર ઓલીઆ સાધુ, તપસ્વીને નથી મળતું. નહિ મંદીર ને વાડી, મસીદમાં નથી તું તે. નહિ સ્મસાન કે સ્મરે, ન કાબામાં નજર આવે. બધા શહેર વિષે શે, કદી નજરે નથી પો: ધણુ પહાડો અને પર્વત, નથી જંગલ વિષે જ તે. ભુલીને માનવી ભમતા, હદયમાં તાત વાસે છે; જુને તે દીવ્ય ચક્ષુથી, જગતના નાથ પાસે છે.
રે, રતનલાલ નાગરદાસ વિતા
कोयलनो टहकार.
(મા. } યલ ટહૂકાર, ખારી : કોયલના ટહૂકાર, વસત ઋતુને હાર, સમીરી ? કાયલને ટક્કારરમ્ય રસિલી રસ ઘેલુડી, કરશે મધુર ટહકાર; વસન્ત તુમાં વસત બનીને, રેલશે રસ અપાર--- સખીરી : મદ વિહલ કેયલડી રહૃકે, રહડશે તેમનાં પૂર; સમય હદો થાશે સનાં, પૂરણે પ્રેમના સૂર-- સખીરી ?
