________________
૧૬૦
બુદ્ધિપ્રભા.
શરણુ “ક ”નું ગોતી, વિધી લે ભાવથી મોતી; પખાડે તે અજબ ચોતિ”, “ બને હરદમ મન મેંદી.” સહન સુખેથી સૈ કરજે, પ્રીતિ ગુણ ૩રમાં ધર;
'માં સિંધૂથી તરશો, “બને હરદમ મન મોદી. ” 'ઉપાસક “સત્ય”ના થાત શીખે “શ્રી” ગુણને ગાતાં; ભરી લે “મશિનાં ભાથાં, “ બને હરદમ મન મોદી.” કરી અર્પણ “શ્રી ફરી ને, શુભાશુભ કર્મને કરીને;
મારું” ધર્મને કરીને, “ બને હરદમ મન મોદી.” “રા', ને “સતા’ સાથે, ચેતી ને વિશદ વારે; “જતમાં છે કહ્યું “ના, “બન હરદમ મન મેદી. ” રિપૂ ', “ ને ટાળી, મુકે “ , “” પરવાળી; સર્વનું હિત સંભાળી, “ બને હરદમ મન મોદી. ” અમુલા પંથને પાળી, કુભા ઉરના બાળી; કરી “નિત' પરે સ્વારિ, “ બને હરદમ મન મેદી” શરૂમાં દુખને શે, મળે પછી સુખને મે; કરી સે ભસ્મ કુ, “ બને હરદમ મન મોદી. " વાર પ્રાણને પટકે, અરે કાં “તીર્થમાં ભટકે ? ભુંડા ભાવ થકી અટકે, “ બની હરદમ મન મોદી. ” વલોવે નહી અરે ! “વિશ્વમ, સુણે આ રંકની શીખને, ભેટાવે તે ભુંડી ખિને, “ બને હરદમ મન મેંદી. ” ધારે જે આપને હુતે, અરે! ઉહુ થશે, અંતે; પરિણામે નિરાશા દે, “ બનો હરદમ મનમોદી. ”
ઉષા”ની વેલીને તેડી, જીવન “ઘરમાઈમાં જેડી; ગોતી જ્ઞાનની હાડી, “બને હરદમ મન મેદી.” વિસારે “ર” ને “ફેર', ન કરતા કે પરે “ર'; અરે ! તે છે લુખી કહે, “બન હરદમ મન મોદી.” અને “ ” આ મેં, ગુમાવે કાં ગણું સાંધો ? હછ ઉંઘમાં ઉફ ! “ બને હરદમ મન મેંદી. ” શેવો સ ઐતા પ્રીતે, દૂભો નવ કોને કે રીતે; ચેતીને ચાલજે ચિત્ત, બની હરદમ મન મેદી, ” કરે ઈન્સાફ “ગ” ત્યાં, ઇજજત. “મા” તણું જાશે; “બમરિ’ ખુબ મુઝાશે, “બન હરદમ મન મોદી.” હતુ તે કયાં ગયું નાશી, ન કરતે હેની ઉદાશી; અમૃત રહે છે તું “હુલ્લાશી”, “બને હરદમ.મન મેદી.”
અમૃત એમ. શાહ,
