________________
કાવ્ય કુંજ,
काव्य कुंज.
पारमार्थिक जीवन.*
( ૧ )
( ૨ )
(૩)
(૪)
(૫)
( ૬ )
(૭)
( ૮ ) (૮)
સરીતા તણું જળ નિર્મળ વહેતાં સદા ! શાને ?
પરમાર્થ કરવાને પરિપકવ થઈ મધુરાં ફળો ઢળતાં લચી શાને?
સુધા. શમાવવાને : હળવી, મીઠી પરિમલ સિચે પુષ્પ ખીલી શાને ?
આનન્દ દેવાને : ઉમાં ઘટા છાઈ અખંડ તરૂ સખા ! શાને ?
પરહિત કરવાને ? સ્વર્ગીય નાદ સુણાવતી કહે છેકીલા શાને?
રસિયાં રીઝવવાને ; નિર્દોશ ટકી પંખી કોલતાં શાને ?
શાન્તિ અપવાને : આ બેમચન્દરવે ઝળકતા તારલા શાને ?
નર નેત્ર પૂરવાને : ખીણો ઉડી દે વિશ્વને કંચન સખી ! ને ?
જન ભીડ હરવાને ; સાધી સમાધિ કરાવતા ઝરણાં ગિરિ શાને?
તષા છીપવવાને : ઓજસ પૂરે રજની વિષે શશધરકળા શાને ?
અમીમાં કુબાવાને : અજવાળ અવની, તપી માતૈડ કહે ! શાને ?
જીવન જગવવાને : વરસે હવા, ઘન, વાયુ, અગ્નિ, ધૂપ: મ શાને ?
પરમાર્થ કરવાને : પરમાર્થમય જીવન દ નિજ વસ્તુના જ્ઞાને ?
હું જીવું શા બહાને : શું વ્યર્થ સ્વાર્થે આવવું? નિવાથી નહિ શાને ?
દીનતા, દયા, દાને :
-કેશવ હ. શેઠ,
(૧૦)
(૧૧)
(૧૨)
(૧૩)
(૧૪)
છે. મૂળ વેદ કૃત Philosophy of the benevolence નામના કાવ્યનું છાયાચિવ.
